32.BÖLÜM

2.9K 191 76
                                    

Selamm canlar ben geldim💜
Bölüme geçmeden önce size güzel bir haberim var🧚‍♀️
Yeni bir kurgu yayınladım ve aşırı güvendiğim bir kurgu. Fantastik olacak🧚‍♀️❣️
Şuan yayında ❤️
Sizden ricam profilime girip KATMAN:5 kitabına göz atmanız ve kütüphanenize eklemeniz :))

 Fantastik olacak🧚‍♀️❣️Şuan yayında ❤️Sizden ricam profilime girip KATMAN:5 kitabına göz atmanız ve kütüphanenize eklemeniz :))

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Kitap çoğu insan tarafından beğenilecek bence 😂 Tersi mümkün olamaz çünkü baya değişik bir kitap olacak ❤️

Hadi bakalım sizi oraya bekliyorum😘

Bölümü okuduktan hemen sonra instagram @gulhikayeleri sayfamıza gelmeni rica ediyorum.
Soru cevap başlatıyoruz sayfa yöneticileri ile beraber💜

Gelmeyen pişmann olurrr😍🙅‍♀️
Gruba da alımlar başladıı❣️

Satır arası yorumlar da buluşalım😘

Levent Kurt

Yaşadığım stresi, üzüntüyü anlatmak mümkün değildi. Hastanenin önünde durur durmaz arabadan indim. 2.katında yükselen dumanlara baktım. İtfaiye ekibi zaten gerekeni yapıyordu. Hastaların bir kısmı dışarı çıkartılmıştı. Arabanın anahtarını güvenliğe verip amcamın yanına ilerledim.

"Levent! Gel oğlum."

Polislere selam verip amcamın elinde gösterdiği videoya baktım.
"Kamera kayıtlarını istedim. Birisi o katta ki kameraları durdurmuş. Birisi tarafından yapıldığı çok belli."

Kaşlarım çatıldı. Polislere dönüp "Yangın nasıl çıkartılmış? Belli mi?" diye sorduğum da yaşlı olan bir adım atıp bana doğru yaklaşmıştı.

"Henüz belli değil. Yangın söndürüldükten sonra söyleyeceklerdir. Sizden ifade almamız gerekiyor. Bunu ancak bir düşmanınız yapabilir. Şöyle gelin lütfen. Tamer bey sizde."

Polislerin peşinden ilerleyip herkesten uzak bir yerde koydukları sandalyelere baktım. 2 memur oturduğun da bende karşılarına oturdum. Güçlü görünmeye çalışıyordum. Babamdan kalan bu hastahane benim için çok değerliydi. Ondan kalan en büyük yadigar buydu. Ölmeden önce her zaman 'Ben öldükten bu hastahaneyi ayakta tutmak için herşeyini vermeni istiyorum.' demişti. Şimdi onun sözünü yıllar sonra bozmuştum.

"Levent bey şüphelendiğiniz birisi var mı?"

Beynimin dört bir yanında dolaşan tek isim Emir Kıratlı dan başkası değildi. Bu işi o yapmıştı. Emindim. Öfkeyle yumruklarımı sıktım. Başımı ellerimin arasına alıp tekrar arkama yaslandım.
"Emir Kıratlı. Son zamanlarda sürekli tehdit ediyordu. Ondan başka yapabilecek birisi yok."

Polisler birbirlerine bakıp başlarını salladılar. "Değerlendireceğiz. Polis olmadan şüphelendiğiniz kişiye en ufak bir tepkiniz olmasın Levent bey."

SARFINAZAR | 𝑺𝒖𝒗𝒆𝒚𝒅𝒂Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin