40.Bölüm

2.4K 153 95
                                    

Selaaamm🤍🦋
Yine ve yine dur durak bilmeden devam ediyoruz 🧚‍♀️
Sınır 90 Beğeni 75 Yorum

Satır arası yorumlarda buluşalım🤍

Satır arası yorumlarda buluşalım🤍

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


Medya: Süveyda düğün

Düğün yerine gelmiştik. Levent arabayı valeye teslim edip yanıma gelmişti. Elimi tutarak beni insanların arasına çektiğinde tanımadığım insanlar arasında fazlasıyla kasılmıştım. Birkaç insanın bakışı inceler şekilde bizde dolaşıyordu. Levent Tamer amca ile yanında ki sarı saçlı kadının yanına geldiğinde hafifçe gülümsedim.

"Hoşgeldiniz. Nasılsınız çocuklar?"

"Biz iyiyiz. Sizi sormalı? Yengecim her zaman ki gibi çok güzel gözüküyorsun."

Sarı saçlı kadın gülümsedi. Ardından göz göze gelmiştik. "Karım Süveyda. Güzelim, sana bahsetmiştim. Sevda yengem. Amcamın eşi oluyor."

Elimi uzattım. Kısa ve hoş sohbetten sonra Levent'in akrabaları arasında boğuluyor gibi olmuştum. Bu kadar kalabalık olduklarını bilmiyordum. Yanımıza gelenlerin neredeyse hepsi neden büyük bir düğün yapmadığımızı soruyordu. Düğün başladığında Levent elimden tutarak bizim için ayrılmış olan masaya götürmüştü. Sandalyemi çekerken gözlerim tam karşı masamızda oturan Şule'ye kaydı. Başta onun burada olacağını düşünmediğim için iki defa bakmış ve o olduğuna emin olmuştum.

Huzursuz bir şekilde sandalyeme oturup çatık kaşlarımla ona baktım. Levent elini çıplak bacağıma koyduğunda bütün dikkatim ona dönmüştü.
"Kime bakıyorsun öyle?"

"Şule neden burada? Yani eski sevgilin Şule? "

Levent hafifçe gülümsedi. Gamzesi ortaya çıktığında şuan onu öldüresim gelmişti. Kıskançlıktan gözüm dönüyordu. Üzerine giydiği takım zaten o kadar yakışmıştı ki ona bakarken eriyip bitiyordum.

" Ortak bir tanıdık güzelim."

"Bir daha gülme." dediğimde şaşkın bakışları beni buldu.
"İyi misin?" dediğinde kaşlarım çatıldı. Cidden iyi değildim ben.. Bu kadar kıskanmış olamazdım. Bakışlarım Şule'ye döndü. Kaçamak bakışlarla yanımda benim kocama bakıyordu. Benim kocam!

"Allahım! Katil olacağım!"

Levent'in eli belimi sarıp beni kendisine çekti. Dudaklarını boynuma yaklaştırıp yavaşça konuştu.
"Ne güzel kıskanıyorsun öyle."

"Hoşuna mı gitti?"

"Gitti tabi."

Dudağım da olan elimi tutup indirdi. Kollarımı birbirine bağlayıp dans eden çifte baktım. Levent beni dansa kaldırsın diye bekliyordum. O sırada Levent'in babaannesi ve dedesini görmüştüm. Leventte görmüş olmalı ki ayağa kalkmıştı. Bende hemen kalkıp ellerini öptüm. Dedesi kaşları çatık bana bakıp yerine oturmuştu. Babaannesi Canan teyze gülümseyerek yanımıza oturdu.

SARFINAZAR | 𝑺𝒖𝒗𝒆𝒚𝒅𝒂Where stories live. Discover now