Destined for You

CHAPTER 70

DESTINED FOR YOU

AERO'S POV

Kinabukasan ay agad akong nagpunta sa opisina ko para tignan ang background ng mga Xadler na sinabi ng secretary ko.

"Good morning  engineer" bati sakin ni Shayne.

"To my office" sabi ko habang tuloy-tuloy na naglakad. "Nasan na yung hinihingi ko?" Tanong ko agad pagkaupo ng swivel chair ko.

"Here sir" nilapag nya sakin ang isang envelope. "According to their info sir, malapit raw po sa beach resort nila sa tagaytay ang ipatatayo nilang rest house" beach resort nila? Sa batangas?! Wengya!! Sila na talaga toh!!

Hindi ko nalang sya pinakinggan at agad kong binuklat kung sino mang Xadler ang kumaha sakin bilang maging Engineer nila.

Aaminin ko maganda si Shayne, mahinhin, matalino at masipag, palagi rin syang pinagkaka-guluhan ng mga lalaking empleyado dito. Madalas ring umuwi na maraming dalang bigay ng manliligaw. Ako nalang yata hindi nagkakagusto dito eh.

Ang gusto ko kase. Tamad magsulat, hindi mahinhin, hindi matalino dahil sobrang talino, tsaka basag ulo na kagaya ko, in short Cate. Loyal tayo tol!!

Agad kong tinignan ang pinakadulo ng papel. "Keanu Zachary Xadler" basa ko sa nakalagay.

Ika-cancel koba? Hindi naman kase sina Cate to, pero nagset na sila ng appointment eh!! Shetee!! "Just send me the address, para mapuntahan ko yung lugar" sabi ko kay Shayne.

Lumabas na sya ng opisina ko kaya nakahinga ako ng muwag. "Ampuchang babae yon! Ipit na ipit ang hinaharap!" Pinagpapawisan ako ng malagkit dahil hindi ako naging komportable sa itsura nya kanina. "Di moko maakit, ang gusto ko flat chested"

Dahil wala akong gagawin don, dinala ko nalang yung naumpisahan kong blueprint, imbis na umuwi ay nagmall pa ulit ako. Minsan gusto kong isiping nababakla na ko. Napapadalas na rin ang shopping ko ngayon.

Iniwan ko sa loob ng kotse ko ang blueprint na dala ko, dahil tamad na din akong magdala ng kung ano-ano. Mala Cate lang.

Kinuha ko ang cellphone ko para omorder online ng limited edition na sapatos. "Damn!!" Sigaw ko ng may mabangga akong kung ano. Yan Aero kung san-san kase nakatingin. Naglalakad eh nagseselpon...

"Sorry Miss, hindi ko sinasadya" tinulungan ko syang limutin ang mga paper bag na nahulog dahil sa pagkakabangga ko sa kanya. Sweet Queyro user den si ateng...

Iaabot kona sana, ng amputek na nanlaki ang mata at lumaglag ang panga ko. Agad ko syang niyakap ng mahigpit.

"Hey...sir? I don't know you, I'm not mad naman, so you don't need to hug me that tight" sabi nya. Hindi ko lang talaga mapigilan ang sarili kong yakapin sya.

Agad na nangunot ang noo ko. Panong hindi nya ako kilala?? "Hey Cate—

Nilingon ko kung saan nanggaling ang boses na yon. "K-kuya Mark" nanginginig ang boses ko. "S-sabi mo..." tangina!! Sabi mo patay na?!

"Kuya lets go home na, nabili ko na naman ang kailangan ko" saka sya lumapit kay Kuya Mark. Gusto ko pa sana syang pigilan pero pinigilan na ako ni kuya Mark.

"I'll explain everything to you, pero hindi ngayon" sabi nya bago ako talikuran.

Tangina!! Isang malaking depucha!! Antagal kong hinintay ang araw na to na akala ko hindi na talaa mangyayare. Pinaniwala nila akong wala na si Cate.