CHAPTER 35

375 11 6
                                    

DESTINED FOR YOU

Authorist notist:
Pagpasensyahan nyo na si Ateng Rexsie, hindi na ko makapag re-read kaya madaming wrong grammar at typo....beh five chapters kaya hindi na minsan kinakaya ng utak ko. Ahahhaha.....

Para don sa mga nag-PM saken ng sagot don sa regalo, actually tama kayo,heheehz

Enjoy reading...

AERO'S POV

The party is over, alas'tres ng nadaling araw nawala lahat ng bisita....kasama yung dalawang bwisita.

I want to rest but, I heard someone's knocking at my door. "I want to rest.." bored kong sagot pero nilaksan ko iyon para naman marinig sa labas. Kung sino ka man o kayo....sorry pagod lang ako.

"Pero kuya"

"Kuya naman eh!"

Sa dalita palang nila,alam kong sina kambal na yon. At sigurado rin akong si Jalie yung pangalawa na sumigaw ng matinis.

Bahagya akong tumawa at umupo sa aking kama. "Sige na pumasok na kayo" bigla namang bumukas ang pinto.

Naka pantulog na sila. Baby pink at baby blue, yan lagi ang suot nila. How cute.... naunang pumasok si Jalie with her hands at the back. Next is Jamie with a cake.

Naupo si Jalie sa tabi ko. "Happy Birthday kuya" si Jamie habang sinisindihan yun cake.

Alam kong sila ang gumawa non. Hawig kase ng handwriting ni Jamie. "Ginawa nyo?" Tanong ko. tumango naman sila.

Alam nyo ba ang nakalagay don? Happy Birthday kuya naming niloloko na, tuwang tuwa pa. ang sweet diba?

"Oo kuya, kasama akong nag bake pero si Jamie lang ang nag-design" tuloy tuloy nyang sabi saka tumawa.

Iiling-iling naman si Jamie habang hawak ang sariling noo. Dika pa nasanay sa kakambal mo. "Thank you....saglit lang kukuha lang si Kuya ng platito at tinidor ah" nagpaalam ako sa kanilang bumaba.

Habang pababa ako, narinig ko pa sina dad na nag-aaway, still the same old night palagi naman kase silang nag-aaway kapag hindi nakikita ng kambal. Buti nalang nai-sara ko yung kwarto paglabas ko.

Hindi ko nalang iyon pinansin, binilisan  ang pagkuha ng kailangan kong kuhanin para hindi mainip yung kambal sa kwarto ko.

Pabalik na ko ng hindi sinasadyang marinig ang sinabi ni mommy. "Eh kung hindi mo sana inako edi wala yan!" Mom shouted.

"Pag-aawayan na naman ba natin toh?" Mahinahon lang si Dad pero halata na nagpipigil lang sya ng galit.

Umalis nalang ako don, baka kase mahuli pa kong nakikinig sa ayaw nila. Pagpasok ko ay nakita ko sila na inaalkg yung mga natanggap kong regalo.

"Let's it" agad naman silang napalingon sa gawi ko. Dali-dali silang umupo don sa may sofa. "Thank you for this" saka ako kumuha ng icing at kinain iyon.

Hindi naman sila nagsalita at bila nalang humiwa don sa cake. "Remember your limits" paalala ko sa kanila.

They nodded. Medyo pinagbabawalan na kase namin silang kumain ng matatamis. Baka magka diabetes pa sila.

Di rin nagtagal, plato na pinaglagyan nalang nung cake ang natira. Dalawang slice palang nakakain ko eh...

Ewan ko lang kung hindi sumakit mga tyan nyo mamaya. "Hehehe....kuya, gudnayt" aba!....pagkatpos ubusin yung ginawa nilang cake para saakin, aalis agad?

Destined for You Where stories live. Discover now