Sosyetik Güzel

Sosyetik Güzel - 47. Bölüm

Salona girdiğinde ben de peşinden salona girdim. Meraklı bakışlarım kolinin üzerindeydi, onu sanki içini görebilecekmişim gibi süzüyordum. Az önce oturduğumuz koltuğa tekrardan otururken koliyi bacaklarının arasına çekti. Merakıma yenik düşerek, "Aşkım bu ne artık söyleyecek misin?" diye sordum yanına otururken koliyi bana doğru ittirdi.

"Bu senin, belki biraz moral olur." dediğinde kaşlarım çatıldı. İçindekini az çok tahmin edebiliyordum ama bu kadar büyük bir şeyde gelmesi tuhafıma gitmişti. Merakla kutunun üzerinde bağlanmış kırmızı kurdeleyi açtım. Kutuyu aralayarak içindeki malzemelere baktım. Bunlar video çekmem için gerekli tüm ekipmanlardı. Canon marka kamera, Lenovo bilgisayar, led ışık, tripod ve mikrofondu. "Ah," dedim birden hepsini bir arada görünce kendimi ona karşı mahcup hissettim. Benim için bunların hepsini aldığına inanamıyordum. Beni mutlu etmek ve bir an önce hayallerimize kavuşmamız için bunları almıştı. "Bir yerden başlamak lazımdı, artık zamanı gelmişti." dediğinde alt dudağımı dişleyerek başımı salladım. Gözlerim dolmuştu. Elimdekileri tekrardan kutuya bıraktığımda ona doğru döndüm. Kollarımı boynuna doladım, "Ben seni hak edecek, ne yaptım?" diye sordum. Günlerdir videoları nasıl çekeceğimizi düşünmekten uyuyamamıştım. Eve gidip eşyalarımı almayı ve ailemle konuşmayı bile düşünmüştüm ama kutudakileri görünce bunları yapmama gerek kalmamıştı. Bu hareketi beni duygulandırmıştı. Daha bir sürü eksiğimiz var olsa da bu bir başlangıçtı. Benim koca bir oda dolusu kıyafetle kombin videoları çekme hayalim şimdilik hala hayal olarak kalmıştı. Onun dışında bir de Alice'in bana yardım edeceğini düşündüğüm video yazma, çekme, düzenleme işleri vardı. Bir sürü işimiz vardı. "Hadi dene bakalım, nasıl kameran?" dediğinde sırıtarak kollarından ayrılarak tekrardan kutuya eğildim. Kamerayı kutusundan çıkartarak ayarlamaya çalıştım. Heyecandan elim ayağım birbirine dolanmıştı. Erkan onu elimden alarak bana yardımcı olmaya çalıştı. İkimizin de teknoloji ile arası pekiyi değildi, yine de bu konuda ondan daha tecrübeli sayılırdım. Kamerayı elinden alarak ayarladığımda ilk onun fotoğrafını çektim ve sonra da ikimizin fotoğrafını çektim. Yüzümde koca bir sırıtmayla bu anımızı ölümsüzleştirirken saçımın dağınıklığını, makyajsız yüzümü ve hatta üzerimdeki yakası kaymış siyah tişörtü bile daha sonra fotoğraflarımızı incelerken fark ettim. Onu en az benim kadar mutlu ve gözlerinin içi gülerken görmek beni ayrıca mutlu etmişti. Fotoğraflara bakarken saçlarımı okşadı. "Şu halinle baksana oyuncağına kavuşmuş küçük bir kız çocuğu gibisin, bu kadar mutlu olacağını bilsem daha önce sipariş ederdim." dediğinde şakaklarıma içimi ısıtan bir buse kondurdu. Biraz sonra ekipmanlarla ilgilenirken keyifli sesiyle, "Birkaç gün pabucum dama atılacak gibi duruyor." dedi.

"Sadece bakıyorum, sevgilim." dedim kamerayı tripoda yerleştirirken, elimden aldı.

"Bana bırak,"

Kamerayı bana doğru çevirdi. "Kendinizi tanıtmaya hazır olun Lara Hanım," dediğinde hafifçe öksürdüm. Saçlarımı ellerimle havalandırdım.

"Kayıt,"

"Ya ama daha hazır değildim." diye söylendim.

"Deneme çekimi zaten, sevgilim,"

"Olsun, deneme de olsa eğer şimdi kendime çeki düzen vermezsem ilerde izlerken saçımın şurasını neden düzeltmemişim diyerek tüm gün senin başının etini yiyeceğimi biliyorsun değil mi?" diye onu tehdit ettiğimde kamerayı anından kucağına indirdi.

"Tamam, bekliyorum," dedi uslu bir çocuk gibi. Onun bu haline güldüm çünkü bu dediklerimi yapacağımı çok iyi biliyordu. Saçlarımı ellerimle havalandırıp dudaklarımı dilimle nemlendirip hafif dişleyerek renklendirdim. Üzerimdeki bol tişörtün yakalarını indirerek omuzlarımı açıkta bıraktıktan sonra "Eh şimdi hazır sayılırım." dedim.