..if you're lost you can look and
you will find me, time after time...
Wala siyang naririnig kung hindi ang galaw ng bawat sandali.
Tick...Tick...Tick...
Mga hakbang na walang pagbabago. Hindi kailangang habulin dahil hindi naman ito nagmamadali. Kung paano ang galaw ng mga kamay nito noon, ganoon pa rin ngayon at sa habang panahon.
No one can steal it.
Paano? Kung hindi naman ito nahahawakan.
Gaya ng pagmamahal. Ito at ang orasan ay iisa. Hindi niya hahabulin. Hindi rin hahawakan. Sapat nang alam niya na ito ay buhay at mananatili.
Pero kailangang malaman. At maramdaman.
Kaya siya naroroon.
Kung saan malakas ang tunog ng orasan.
![](https://img.wattpad.com/cover/191713243-288-k243290.jpg)
YOU ARE READING
Time After Time
RomanceThe year was 1988. Sixteen year-old Olivia passed out on the night of the prom. When she came to, it was year 2005. She was still sixteen. Everyone she knew told her she'd been missing for over fifteen years.... But she could not remember anything...