KARTAL TİMİ ( ASKIDA )

23. BÖLÜM

Bu sahneyi vermemin sebebi timin yapacağı parkuru böyle hayal edebilirsiniizzzzz

"Ediz sinirlerimi bozma ve yeme o kurabiyeleri " diye ne kadar ikaz etsem de kendisinin içinde tam bir ayı olduğu için her zaman ki gibi yine beni dinlemiyordu.

"Sen de bu kadar lezzetli yapmasaydın. Şimdi bu güzelim şeyleri bizim pislikler yiyecek yazık çok yazık valla" deyip ağzına bir kurabiye daha attı.

"Senin kafandan çıktı bu fikir hatırlatırım "

"Kafama sokayım o zaman bilseydim böyle yemekler yapacağını onları çağırmaz seni de eve kapatırdım."

"Alt tarafı bir kaç atıştırmalık yaptım Ediz abartma istersen zaten birazdan gelirler gel biz içeride oturalım "

Kolundan tuttuğum gibi çekiştire çekiştire salona götürüp koltuklardan birine attım.

"Yeni evini çok sevdim artık buradayım haberin olsun he" diyerek koltuk da biraz daha rahat oturdu.

"Olur ben de tek kalmamış olurum hem"

"İçeride ki oda benim o zaman "

"Benim odamı almadığım sürece iki odadan birini alabilirsin. O zaman birini de misafir odası yapalım ne dersin."

"İyi fikir o zaman bu iki odayı bana bırak bende" deyip göz kırptı arsızca.

"Nerede kaldı bunlar ya zaten zamanımız kısıtlı bunlar geç geliyor. Ha bu arada Tuna amca beni uyardı. "

"Ne konuda"

"Sen dedi bunlara hiç antrenman yaptırmıyorsun dedi bu yüzden de yemekleri yedikten sonra ilk işimiz karargaha gidip sizi güzelce yoğurmak olacak"

Sırıttığımda bana yüzünü buruşturarak baktı. Korkmuş olabilir ki korksun da zaten pestillerini çıkaracaktım bugün.

Kapı çaldığında son bir kez göz kırpıp salondan çıktım arkamdan yastık fırlatsa da bana ulaşmamıştı. Kapıyı açtığımda bütün tim karşımdaydı.

"Sonunda geldiniz ya biraz daha geç gelseydiniz Ediz bütün yiyecekleri yiyecekti."

Hafif kapıyı daha da açıp kenara geçtim.

"Hiç kusura bakmasın siz eve davet ettiğinizden beri hiç bir şey yemedim komutanım sırf sizin için bakın kıymetimi bilin" diye içeri söylene söylene geçen Kutay'ın arkasından baktım gülerek.

Şebekdi bu ya.

"Komutanım elimizdekileri nereye bırakalım "

"Mutfak hemen sağda oraya bırak. Zaten yemekler de orada salona geçmeden direk yemekler yensin"

"Tamam komutanım o zaman ben bunları mutfağa bırakayım daha sonra da diğerlerini çağırayım."

Kapıda Hazar kalana kadar hepsi selam verip içeri girdi. Hazar da geçince gülerek yaklaştı.

"Gel bakalım güzelim kollarıma" dediğinde göz devirdim.

Kollarımı belinde birleştirdim. Zaten boyum ondan biraz azcık kısa olduğu için omzuna geliyordu başım. Ne var yani on beş santim kısaysam ne olacak yani.

"Özlemişim kokunu" dediğinde ondan gülerek ayrıldım.

"Bak bana hiç bunlarla gelme lan resmen yemek kokuyorum soğan kokuyorum."

"İşte ben bu kadar koku arasında sadece senin kokunu alıyorum. Resmen toprak kokuyorsun güzelim ve inan ki bu koku beni bitiriyor" dedikleri karşısında hem şaşırmış hem de sevinmiştim.