1.BÖLÜM:

29.4K 931 134
                                    

Yıllar Sonra

" Kartal 1 cevap ver durumlar nasıl " dedim hala çatışmaya devam ederken. Önüme çıkan bir teröristi de vurunca yüzümde sadist bir gülümseme oluştu. Teröristleri öldürmek bana ayrı bir zevk veriyordu.

"Kartal 2 buraları temizledik yaralımız yok" deyince gülümsemiştim. Bu itler için bizden birileri ölmemeliydi.

"Aferin burasıda temiz buluşma yerine geçin hepiniz"

"Anlaşıldı komutanım" elimdeki tüfeğimi kendime çekerek ayağa kalktım.

"Bir başarılı operasyonun daha sonuna gelmiş bulunmaktayız bir şeyler mi yapsak" dedi Ediz.

"Allah aşkına Ediz daha karargaha bile gitmedik ne bu acele bakalım tim sağlam mı biliyorsun yaralı yok diyorlar vurulup geliyorlar " dedim sitemle

"Sen ki senin onlardan farkın var mı kızım sen vurulunca hastaneye gitmemek için bize söylemeyen birisin bence çocuklara bir şey demeden önce kendine bak sen"

"Karışma sen bana" dedim yürümeye devam ederken bu çocuk küçükken de böyle gıcık dı.

"Tamam yavrum kızma hadi bakalım bizimkilerde bir yaralanma var mı" dedi imayla kolunu omzuma atarak.

"Susup yürümeye ne dersin Ediz sıkıldım çünkü hem daha benim imzalamadığım belgeler vardı"

"Benim de var takma kafana relaks ol"

"Tabi tabi sonda Tuna komutan ağzımızdan girip burnumuzdan çıksın dimi "

Tuna abi yani babamın arkadaşı babam öldükten sonra bize çok yardımcı olmuştu. Bir kere benim asker olmam için elinden geleni yapmış beni desteklemişti. Abim ilk yıllar babamla oturduğumuz yerde kalmıştık daha sonra karşısına biri çıkmış evlenmek istemiş fakat benim yüzümden ertelemişti bunu duyunca sinir olmuştum o sıralar 16 yaşlarında genç biriydim başımın çaresine bakabilecek yaşlardaydım. Sonunda evlenmişti şu an da ayrı yerlerde görev yapıyorduk sık sık olmasa da görüşüyorduk ve bir tane de yeğenim vardı erkek idi adını Egemen koymuşlardı. Şu an 8 yaşlarındaydı ama o da benim gibi asker olmak istiyordu.

Buluşma yerine gittiğimizde biz hariç herkesin gelmiş olduğunu gördük.

"Komutanım bu ne yavaşlık ya yarım saattir sizi bekliyoruz ağaç olduk burada" dedi tim de ki en rahat kişi Kutay.

"Sana kaç kere daha benimle böyle konuşmaman gerektiğini söyledim Kutay söyler misin bana hem siz de Ediz ile gelseydiniz anlardınız benim halimi" diyerek yandan Ediz' e baktım. Bana yine ne yaptım bakışları atıyordu.

"Komutanım anlamadığım şeyi sorabilir miyim " dedi timin en çaylağı.

"Acaba yine hangi gereksiz soruyu soracaksın Yiğit" dedi bıkkınlıkla Taner.

"Abi siz de beni iyice kötülediniz ya sormuyorum komutanım zaten baksanıza birilerine batmış benim sorularım" deyip arabaya bindi Yiğit

"Şu çocukla uğraşanı yakacağım he çocuk alınıyor " dedim sahte bir sinirle.

"Ama komutanım bu alınganlık zor özellikle asker isen. Komutanı bağırınca gidip bir köşede ağlamamalı kafasını dik tutup kendini savunmalı kendini korumalı " dedi Taner

"Bir yerde haklı Gökçe biz onu koruruz kollarız ama ayrıldığımız zaman kötü olur kendi iyiliği için" dudaklarını büzüp arabanın önüne oturmuştu Ediz.

Allah aşkına şuan karargaha gitmemiz gereken yerde biz ne konuşuyorduk.

"Haklısınız ama Taner bir daha çocuğun üstüne gittiğini gördüğüm zaman bozuşuruz ona göre " dedi Kutay

KARTAL TİMİ ( ASKIDA )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin