KARTAL TİMİ ( ASKIDA )

TANIŞMA

"Aşkım" dedi minik kız babasının  kucağındayken.

Babası miniğine bakarak o minik burnunu öptü.Kokusunu doya diye içine çekti. Bir daha ne zaman geleceği belli olmazdı gelir miydi o da bir muammaydı.

"Efendim prensesim "

"Sıkılıyorum ben evde tek başıma hem abimi de çok özledim o beni özlemedi mi niye gelmiyor" dedi minik kız dudaklarını üzgünce büzerek.

Adam kızına üzgünce baktı. Onunda elinden bir şey gelmiyordu. Eşini Gökçe'nin doğumun da kaybetmişti. Oğlu ise büyüyünce babası gibi asker olmak istemiş ve olmuştu da işine oldukça başarılı bir komutandı. Tayini çıkınca gitmek zorunda kalmıştı. Kızı evde tek başına değildi elbette onun ile birlikte lojman da kalıyordu. Kızına tuttuğu bir bakıcı vardı ama kızı bakıcıları sevmiyordu.

"O nasıl bir söz öyle tabi ki de özlemiştir ama onun da işi başından aşkın yoksa seni çok özlemiştir " dedi kızının üzgün yüzünü güldürmediği için kendini yiyordu.

"Ne kadar çok özlemiştir aşkım "dedi küçük kız hevesle babasının vereceği cevabı beklerken.

"Dünyalar kadar özlemiştir aşkım ben de seni çok özlüyorum her gün " dedi babası kollarını kocaman açarak kızını kolları arasına aldı.

Gökçe babasının sarılışına karşılık verdi. Kız babasının boynundan öptü . Kız hep babasını boynundan öperek kokusunu içine  çekerdi . Annesinin bir daha gelmeyeceğini biliyor onun yerini birazda olsa babasıyla dolduruyordu.

Kapı çalınca kız hemen babasından ayrılıp kapının orada ki tabureyi kapının oraya çekerek üstüne çıktı ve dürbünden gelene baktı gelen babasının bir arkadaşıydı.

Kız  tabureden inerek kapıyı yarım olarak açtı. Asker kıyafeti ile babasından ve abisinden sonra sevdiği kişi Tuna abisi gelmişti.

"Tuna "diyerek adamın üstüne atlamış adam ise gülerek kızı bacaklarından alarak hızla kaldırıp sarılışına karşılık verdi.

"Özledin mi beni yavrum"

"Evet aynı babam gibi bir geliyorsun sonra gelmiyorsun ben tek kalıyorum sıkılıyorum o aptal bakıcılar ile beni tek başıma bırakıp gidiyorsunuz" dedi buğulu gözler ile Tuna ya bakarak. Babası çoktan yanlarına gitmiş kızı ile Tunayı görünce gülmüştü. Tuna ile çocukluk arkadaşıydılar ve aynı yerde görev yapıyorlardı.

"Kızım ayıp oluyor ama aptal filan alınır yoksa deme öyle"

"Bana ne hem kızamaz o bana abim öyle dedi sana benden ve babamdan başka kim bağırırsa istediğin şeyi yap erkek ise iki bacağının ortasına kuvvetli bir tekme atarsan yeter demişti. Baba orada ne var ki erkeklerin canını çok acıtan" dedi kız gayet masum bir şekilde sorarken Gökay oğluna içinden sövüyordu.

"Büyüyünce anlarsın "deyince Tuna Gökay ona kızgınca bakmıştı. 

"İçeri geçsene Tuna beraber otururuz"

"Ama ben babanı almak için gelmiştim söz babanı yakın bir zamanda sana teslim edeceğim"dedi Tuna. Kız babasından ayrılacağı için hemen o gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı.

"Ağlamak yok ama sen asker kızısın tamam mı"demişti babası kızını Tuna nın kucağından alarak yere bırakmış ardından kızının boyuna ulaşmak için yere çökmüştü.

Gökay kızının minik ellerini tutarak ona neden gideceğinden bahsetmiş ve kızı ikna olmuştu.

Kızının tek kalacağının bilen Gökay eli ensesinde bir çare bulmaya çalışıyordu. Bakıcısı işten ayrılmıştı ve yeni bir bakıcıda daha bulamamışlardı.Tuna arkadaşının bu haline çözüm bulmanın sevinciyle bağırmıştı.