KARTAL TİMİ ( ASKIDA )

10. Bölüm

"Şimdi benim anlamadığım yer çok sen en iyisi  baştan anlat Ediz"

"Kaç kere anlattım. Bak sen bayılınca seni kucaklayıp köye doğru yola çıktık tam o sırada karşımıza tekrar bir grup terörist çıkınca çatışma başladı seni tehlikeye atmamak için yakın civarı bir eve bıraktık. Genç karı koca seni saklamayı kabul etti.

Çatışma bitince ilk işim yanına gelmek olsa da karşımıza iki baygın insan bulduk. 2 gündür seni arıyoruz gitmediğimiz yer kalmadı. Anlamadığım senin nasıl hastanede olman. " deyince kafa kafam daha da dağıldı anlamadım şey beni kimin hastaneye götürdüğüydü.

" Tamam ilk olarak abisine haber vermediğimiz iyi oldu. Şimdi direk Bahar abla ve Afraya haber vermek ilk işimiz daha sonra hastanenin kameralarına bakarak seni kimin bıraktığını bulabiliriz." diyen Hazarın sözünü kestim.

"Kamera olayı yaş doktor ile konuştuğumda kameranın iki gündür bozuk olduğunu söyledi bana."

"Tam da senin geldiğin sıralar ne tesadüf" dedi kinayeli bir sesle Hazar.

Ediz telefon ile konuşması bitmiş yanıma gelerek beni kolunun altında aldı.

"Komutanım iki gün uyumanız normal mi ki bir doktora falan mı gitsek " diyen Yiğit ile omuz silktim.

"Bir şey olmaz revire giderim en fazla burada ki"

"Biraz önce annem aradı babam söylemiş senin bulunduğunu Yavuz seni bir görsün sonra bize geçeriz" 

Kafamı onaylar anlamda sallayıp kafamı omzuna koydum.

Hazar'a baktığımda onun da bana baktığını gördüm. Gözleri kızarmış uykusuzluktan. Aslında burada ki herkes Hazardan farklı değildi orası ayrı ama Hazar sanki ayrı bir yorulmuştu.

"Tamam o zaman ilk işimiz Yavuza gitmek daha sonra ise bize geçeceğiz " 

Herkes onaylayınca şoför koltuğuna Tamer yanına ise Yiğit ve Ediz oturdu. Arkaya ben, Hazar ve Kutay geçtik. Yol uzundu ve benim uykum vardı. Acaba Hazarın omzuna yatsam bir şey der miydi ki . En fazla ne diyebilirdi ki zaten uykum vardı. Bir cesaret ile kafamı omzuna koyup gözlerimi kapattım. Bana baktığını hissetsem de gözlerimi açmadım. Zaten uyku beni esir almıştı çoktan.

//////////////////

"Hop kime diyorum kalkın hadi uykuculara bakın ya " diye  başımda bağıran kimse kafasını koparmak geliyordu içimden.

Kalkmamak için sarıldığım şeye biraz daha sarıldım. Aldığım koku o kadar güzeldi ki hiç kalkmak gelmiyordu içimden. Kafamda ki ağırlık kalktığında yerime daha da yerleştim.

"Oh birisi uyandı sonunda komutanım."

"Aynen şimdi Gökçeyi de uyandıralım da bugün başka bir şey istemiyorum." 

"Ya uykum var ben gayet rahatım. " diye sinirle konuştum boğuk sesimle.

"Koçum yandın sen eğer alışırsa seni hayatta bırakmaz " deyince anlamadım ne dediğini.

"Olsun "diyen boğuk ses Hazarın sesiydi .

Sinirle kafamı kaldırdığımda karşıma Hazar'ın bana bakan gözlerini beklemiyordum. Yutkundum. Ben Hazara sarılıp mı uyumuştum ama ben başkasına sarılamazdım ki . Kendimi toplayıp Hazarın bana bakan yüzünü unutmaya çalıştım.

"Ya insanım ben de değil mi niye kaldırıyorsunuz uykum var diyorum zalim olmayan ailenin zalim evlatları " deyince tim kahkaha attı.

"Zalim olmayan ailenin zalim evlatları hahaahaaha komutanım bakın bu çok güzeldi." diyen Kutaya sertçe iterek Hazarın üstünden atlayıp arabadan çıktım.