''Mümkünse kuş ol kızım, ben rüyayla gönlüne yuva yaparım.'' 🕊🧡
''Al kızım, şundan da koy tabağına. '' diyerek büyük yoğurt tabağını Mayaya doğru uzattı Nefes, gülümseyerek.
Bütün masayı hayran hayran izleyen Maya, irkilip tabağı aldı. Yiğit ısrarla yediği zeytinlerin çekirdeklerini, Denizin tabağına atıyor onu çileden çıkartıyordu. Balım uykunun esir ettiği gözlerini, karşısında oturan Denizden ayıramasa da, masada değil gibiydi. Kaleli kardeşler ve Ali uzun, derin bir sohbetin içindeyken, hanımlar da Berrak'ın bebeğini kutluyorlar, kendi hamilelik ve annelik deneyimlerinden bahsediyorlardı. Geriye masayı hayranlıkla izleyen iki kişi kalıyordu; Saniye ve Maya.
Saniye hayranlıkla evlatlarını, gelinlerini, torunlarını izliyor 'ölsem de gam yemem artık' diye mırıldanıyordu kendine, içinden. Maya ise uzun zamandır şükrettiği tüm iyi ki'lerin bir masada toplanmış olmasını minnetle izliyordu.
''Daha zeytin yiyecek misin kardeşim, susatır bak. '' dedi Deniz, her an patlamaya hazır sesiyle.
Yiğit inat eder gibi bir zeytin daha alırken;
''Yiyecem kardeşim. Şu tabağı, böyle komple bitiricem. Sen de ye. '' dedi, gamsızlığıyla.
''Ya sabır. ''
Balım esneyerek ağzını açtığında, Maya fırsattan istifade ağzına bir kaşık çorba tıktı.
''Aç kalacaksın ya. Ayıl artık Balım. '' dedi gülerek.
''Maya şuan beni doyuracak tek şey uyku biliyor musun? Azıcık yatayım mı omzuna? '' diyerek mızmızlandı Balım. Bu sırada başını Maya'nın omzuna yatırıp, gözlerini çoktan yummuştu.
''Haydaaa. Bak sen çorbanı bitir, ben de yemeğimi yiyim sonra ayağımda sallıyım seni. Ninni de söylerim hem. ''
''Dalga geçme Maya. ''
''Tamam tamam. Ama dikkatimi çekiyor, Deniz baya yedi ha. Öyle böyle değil, Yiğit'in tüm psikolojik savaşına rağmen yedi yani. Beni şaşırtıyor. '' diyen Maya, Denizin iştahla tabağındakilere değen çatalını izliyordu.
Balım aniden yatar halde olan konumundan ayrılıp, sandalyesinde doğruldu.
''Yemez mi normalde? '' diye sordu, heyecanla.
''Seçicidir baya. Hele ilk kez geldiği bir evde, asla yemek yemez. '' dedikten sonra, Balımın aniden uykusundan ayrılan gözlerine bakıp güldü Maya.
Balım birden karşısındaki, Denize gülümseyerek ortada duran, büyük biber dolması tabağını havaya kaldırdı.
''Deniz, dolmadan da yesene ben yaptım. '' dedi, elinin bile değmediği dolmayı sahiplenerek. Yapmamıştı ama istese yapa da bilirdi yani. Yengesinin şahane yaptığına emin olduğu dolma, tam olarak Balımın yapmak istediği dolmaydı. O yüzden pek de yalan söylediğini düşünmüyordu Balım.
''Günaydın Balım. '' dedi Deniz, gülerek. Uzatılan tabağı alıp, iştahla baktı dolmalara. '' Çok güzel gözüküyorlar, bir tadına bakayım. ''
''Yani şimdi Denize acıdığımdan değil de, yalan gördüm mü dayanamıyorum ondan konuşucam. '' derken elini çenesinde dolaştırıp, imalı bi sırıtışla baktı Balıma Yiğit ''Bu dolma senin değil. Çünkü sen, bir dolmaya asla kuş üzümü koymazsın. '' dedi.
Balım sinirden köpürürken, Yiğit son derece rahat bir tavırla dolmalardan birini eline aldı. Isırdı. Lokmayı, ağzında ağır ağır dolaştırırken, teşhis etmeye çalışıyordu. Evlerinde yemek yapan herkesin elinin lezzetini ezbere bilirdi.
