Yiğit, girdiği evin bahçesinde, her adımına bulaşan çamurlarla mücadele veriyordu. Ayakları ıslak zeminde battıkça, sakin kalmak için kendini tenkin ediyordu.
''Sanarsın bahçe değil, ormanlık arazi. ''
Söylene söylene evin kıyısına geldiğinde, sakinleşmeye çalışarak derin bir nefes aldı. Tişörtünü belli belirsiz hareketlerle çekiştirip toparlandı. Sonra da yüzüne muzur bi gülüş kondurup, yerdeki minik taşlara uzandı. Taşları camı kırmayacak, ama içeridekini de uyandıracak şekilde attığında, odanın ışığı açıldı. Hevesle, Mayayı bekleyen Yiğit'in yüzü, perdeyi aralayan bir başka kadını görünce soldu. Hızlı bir hareketle kendini pencerenin altına attı. Kapşonunu kapatıp, gizlenirken dişlerini sıkarak haline sövüyordu.
Mercan uykulu gözlerini kırpıştırıp, başını camdan dışarı sarkıttı. Kuşkulu bakışlarını uzun bir süre etrafta gezdirdikten sonra içeri girdi.
''Bu oda değil miydi ya? Sağdaki Boranın, buradaki Mercan ablaların, ha işte bu da Maya'nın. Nasıl ya. ''
Teknede yaptığı hesabın, orada tutmayışına içerlenen Yiğit, telefonunu çıkarıp Maya'nın numarasına dokundu.
-
Saatlerdir Nefesten tatlı tatlı anlar dinleyen Maya, kolundaki saate baktı.
''Oo çok geç olmuş. Ben de meşgul ettim yine. '' dedi, mahçup bakışlarını Nefeste gezdirirken.
''İyi oldu Maya. Bak bu saat oldu ne Yiğit, ne Tahir yok ortada. Sen olmasan kafayı yerdim şimdi panikten. '' diyen Nefes, bir yandan da hala neden ortada olmadıkarını düşünüyordu. Boş yere panik yapıyorsun demesinler diye kendine hakim olmaya çalışıyor, aramamak için müthiş bir mücadele veriyordu.
''Aaa Yiğit arıyor. '' derken şaşkınlıkla, aydınlanan ekranını Nefes'e gösterdi Maya ''İyi insan lafın üzerine. ''
''Yiğit''
''Maya sen odanı mı değiştirdin? ''
Yiğit'in fısıltı gibi gelen sesi ve sorduğu sorunun anlam bulamaması Mayayı duraklattı.
''Ne? ''
Nefes, Maya'nın tepkisine merakla bakıyordu.
''Ya kızım bu mutfağın solunda kalan odada yatmıyor musun sen? Birinci oda Mercan Ablaların, İkinci oda Bora'nın. E tamam işte. Nerdesin ya? ''
''Yiğit sen ne diyorsun? '' dedikten sonra Nefes'in gözleriyle karşılaşıp, telefon tuttuğu tarafına doğru iyice eğilerek, fısıltıyla '' Ne odası ya? Yattığım odayı napıcaksın sen? '' dedi Maya. Bir yandan da gülümseyerek, Nefe'e her şeyin yolunda olduğu mesajını vermeye çalışıyordu.
''Metre karesini ölçücem Maya. Çok aklıma takıldı da. Kızım hasta etme adamı, geldim işte bekliyorum cam altında. ''
Maya gözlerini devirip, güldü.
''Ben sizdeyim Yiğit. Bahçenizde annenle birlikte çay içiyoruz. '' dedikten sonra Nefes'e dönüp gülümsedi.
''Bizde misin? Boşa mı geldim şimdi ben buraya yani. ''
Yiğit'in sinirle soluyan sesine gülmemek için zor tutuyordu Maya kendini.
''Çok seviyorsun sen bu aksiyonları ya. Ama öğretcem ben sana telefon kullanmayı. Bi daha boş yere bir yere gitmiyceksin. '' dedikten sonra yine ciddiyetle '' Tamam o zaman Yiğit, biz bekliyoruz seni. Çay kararmadı daha bak, gel iç sıcak sıcak. ''diyerek, Yiğit'in cevap vermesine fırsat vermeden kapattı telefonu.
