Murat'ın arabası yolun ucunda gözüktü. Balımla Nefes arabayı görür görmez ilerlediler. Murat, arabayı durdurduğunda Melis kumral saçlarını elleriyle toparlayarak indi.
''Melis. İyi misin canım ? '' dedi Nefes, Melisin eline uzanırken.
''İyiyim Nefes, iyiyim. Yollar çok virajlı burada, midem alt üst oldu. ''
''Eee normaldir. Keşke bu yıl konakta kutlasaydık hiç akıl edemedim ki ben. '' diyerek kendine kızdı Nefes.
Murat, arabayı park edip yanlarına geldiğinde yengesine sarıldı.
''Yengeem. Senin o zehir gibi aklını abim çok meşgul ediyor, bırak bunları da biz düşünelim. '' dedi gülerek.
''Hah nihayet biri meşguliyetimi anlayabildi. ''
Bu sırada Balımda amcasıyla sarılmıştı.
Murat eve doğru ilerlerken;
''Yiğit paşa döndü mü dün ya? Abim konuştum dedi ama. '' dedi Nefese doğru dönerek.
''Geldi geldi. Hem de öyle bir geldi ki, biraz sonra olacakların üstesinden nasıl gelirim merak ediyorum. '' dedi Nefes iç çekerek.
Balım tam olacakların ne olduğunu sormak üzereyken bir korna sesiyle sıçradı. Evin önüne gelmişlerdi. Kapıda duran kırmızı arabanın farları yanıyor, deli gibi korna çalınıyordu.
''Kim bu manyak ya. '' dedi Balım, kulaklarını tıkarken.
Yiğit, başını arabanın camından dışarı çıkarıp, bir eliyle kornayı çalıyor diğeriyle el sallıyordu.
Gülerek;
''Şşt fıstık arabanı burada bırakmışsın. '' dedi.
Arabanın yanına sıralanan aile üyeleri gülerek Yiğit'e eşlik ediyorlardı. Mustafa, Yiğit'in camdan sarkıttığı kafasına hafifçe vurup;
''İn hadi hergele in. '' dedi.
Balım şok içinde yengesiyle amcasına döndü. Nefes gülümseyerek onayladı. Bu araba Balımın doğum günü hediyesiydi.
''Yok artık. Babaa? ''
Balım elleriyle ağzını kapatıp, şaşkınlık içinde babasına koştu. Mustafa artık kucağına alamadığı minik kızını kuvvetli kollarıyla sardı. Sarı saçlarına bir öpücük bıraktı.
''İyi ki doğdun Balıım. '' dedi.
Asiye yaşaran gözlerini, başını hafifçe eğip sildi. Balım babasının kollarından ayrılıp, annesine sarıldı.
''Anasu yesun bu balinii. Güzel yıllarun olsun annem. '' diyen Asiyeyi yine Yiğit'in korna sesi böldü.
''Yav hadi amma ağladınız ha. Daha pasta yiycez zaten açım. '' diye söylenerek arabadan indi. Sonra kaşlarını çatmak üzere olan Balımın yanına gidip, ondan çok daha uzun olan boyunu kısaltmak için eğildi. Elini nazikçe Balıma uzattı.
''Doğum günü kızını, arabasına alalım lütfen. '' diyerek göz kırptı.
Balım gülerek;
''İstedimi nasıl da kibar olur benim canım kuzenim. '' dedi.
Yiğit sarıldı hemen Balıma.
''Doğum günün kutlu olsun cadı. Benim hediyem yemekten sonra, açken kaprisini çekemem hiç. '' dedi.
Balım hevesle koştu arabasına. Yiğit ona arabayı tarif etmek konusunda yardımcı olurken aile üyeleri yavaş yavaş içeri girmeye başlamıştı. Maya mahçup bir halde koltuklardan birinde oturmuş, sessizce bekliyordu.
