Bölüm 7- ''Bezelye''

6.1K 277 71
                                    

Bu bölüm aşırı uykulu zamanlarda yazıldı. Bu yüzden hepinizden olabilecek hatalar için şimdiden af diliyorum. Keyifli okumalar. 🙏🏻

Evin kapısı şiddetle çarptığında, Nefes koşarak çıktı mutfaktan. Yiğit elinde sallanan bir şapka, yüzünden akan uyku ve kendinden bağımsız ayaklarıyla içeri girdi.

Elizya salonun ortasına boylu boyunca uzanmış, puzzle yaparken aynı anda televizyon izliyordu. Tahir ise hem kızını izliyor hem de tüm gün yorgun düşen bedenini dinlendiriyordu.

Kimseye bir şey söylemeden sarı yağmurluğuyla birlikte salona girdiğinde, Tahir gözlerini oğluna çevirdi.

''Ooo paşa. '' dedi, gülerek.

Yiğit'in kimseyi dinleyecek, tek bir kelime edecek gücü yoktu.

Boynunda asılı mutfak önlüğüyle Yiğit'in başına dikilen Nefes;

''Oğluuum. Hoş geldin. '' dedi, neşeyle.

Yiğit güçlükle elini havaya kaldırıp;

''Aradığınız Yiğit'e şuan ulaşılamıyor. Mümkünse daha sonrada denemeyiniz. '' dedi.

Nefes, Tahire bakıp güldüğünde, Tahir de oğlunun bu yorgun hallerine bir tebessüm bıraktı.

Maya, Yiğit'in geldiğinden habersiz, elindeki salata tabağıyla Nefes'i ararken görür görmez ışıldayan gözleriyle salona girdi.

Bu ailenin her şeyi tamamdı. Ama elinde salatası, ev topuzu yaptığı saçları ve yavaş yavaş eve uyum sağlamış halleriyle aralarına katılan Maya, sanki tamam olan her şeyi tastamam ediyordu.

''Ben bunun tuzunu da ekledim, masaya götüriyim mi? '' dediğinde, Nefesle birlikte Yiğitte gözlerini Mayaya çevirdi.

''Götür kızım bende yemekleri getiricem şimdi. '' diyerek salondan çıktı Nefes.

Maya ve Yiğit öylece kalmışlardı. Yiğit, Mayanın elindeki tabağa bakıp;

''Salatayı sen mi yaptın? '' dedi.

Maya hem karşısında yorgun ve dağılmış haliyle çok daha tatlı olan Yiğit'e, hem de elinde kıymetle sakındığı salatasına baktı.

''Evet. '' dedi, gülerek.

Yiğit sanki Mayadan bambaşka bir şey duymuş, aşırı mutlu bir haber almış gibi gülmeye başladığında, Tahir de, Maya da şaşırarak Yiğit'i izliyorlardı.

''Salata yapmış ya. Annemle salata yapmış. '' diye duyulmayacak şekilde mırıldanırken, kendi kokusunu alınca aniden kaşlarını çattı Yiğit.

''Ben bir duş alıyım hemen geliyorum. '' dedi.

Mayadan mümkün olduğunca uzak mesafeden geçerek, salondan çıktı.

Maya da elindeki tabakla birlikte arkasından çıktı.

''Yiğit. '' dedi, merdivenlerden çıkan Yiğit'i durdurmak isteyerek.

Yiğit, Mayaya döndüğü iki saniyelik anda adının ne kadar güzel olduğunu düşündü. Ne kadar güzel gelmişti kulağına adı.

''Maya. '' dedi, gülümseyerek.

Maya ısrarla elinden bırakmadığı salata tabağıyla birlikte Yiğit'e doğru yürüdü.

''Şey...Not bırakmışsın. Aldım. Yani notu aldım. '' dedi.

Ay ŞahitUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum