Caged Bird ✔ (TRILOGY)

Caged 38

Chapter 38

-UNEDITED-

**

"AAAAAAAAAAHHHHH!!!!!"

Naramdaman ko agad ang isang kamay sa bibig ko mula sa taong nasa-likod ko. His grip is not that tight kaya naiwaksi ko agad ang kamay niya.

"Ally! It's okay, it's okay. It's me, Luther."

Hinabol ko muna ang hininga ko bago ako ulit nagsalita.

"Saan ka galing? Bakit hindi ka nagsasalita?" I asked him.

"Nandito lang ako kanina pa. I was also collecting some energy in this place dahil wala talaga akong makita. But, guess what? Hindi lang tayo ang tao rito," He said at kinapitan ang kamay ko.

"I know, we know. Kahit sina Senior Seb ay alam ito. Magkakasama kaming tatlo ni Krishna at Senior, pero naghiwa-hiwalay kami para hanapin kayo," I told him.

Ramdam ko na naglalakad ulit siya habang nakakapit sa kamay ko.

"Saan ka pupunta?" I ask him softly.

"Shhh! May tao sa likod natin kanina, I can feel him.

"We need to find Senior Seb and Senior Krishna," saad ko at hinigpitan ang kapit sa kamay niya.

The clappings of the hands around us didn't stopped. I can even hear soft mourns from a lot of person. The place is getting hotter and I am starting to feel sweaty.

Nagpatuloy kami sa paglalakad ni Luther. Hinay-hinay lang ang lakad namin dahil baka mabangga kami sa kung saan at magka-bukol pa sa ulo. One step at a time, walang kasiguraduhan kung saan kami pupunta.

Habang tahimik kaming naglalakad ay bigla nalang akong nadapa dahil sa pagka-tisod sa isang bagay. Alam ko at ramdam kong may tao sa paanan namin ngayon.

"Ally! Are you okay?" Luther asked at tinulungan akong tumayo.

"Luther! May tao sa sa paanan ko. There's someone below me!" I am starting to panic as I feel the legs of the person next to me.

"Calm down, baka kasamahan lang natin," he said at hinanap ang tinutukoy ko.

Naramdaman ko ang pagkapa ni Luther papunta sa paanan ko papunta sa taong nakahiga ngayon na hindi namin alam kung sino. Kumapit ako sa balikat ni Luther ng mahigpit kahit na kinakabahan.

"Lalaki," 'yan lang ang nasabi niya.

"Pano mo nalaman?" I asked him.

"His hair, and his shoulders," he confirmed at lumapit ng husto dito. "Hey, hey wake up," sina-sampal niya ito ng mahina, I can hear what he's doing.

Maya-maya pa ay biglang nagsalita ang lalaki.

"Wa-what happened?" Saad nito.

Parang nabunutan ng tinik ang dibdib ko ng marinig ko ang boses nito. It was Dash, malalim at medyo husky.

"Dash, ako 'to, si Luther... kasama ko si Ally. What happened to you? bakit naka higa ka rito?" Mahinang bulong ni Luther sa kanya.