My Big Brother (Dutch Niall Horan Fanfiction) (VOLTOOID)

Hoofdstuk 43

P.O.V. Isa

Langs de weg staat een groot bord met 'Disneyland' erop. 'Disneyland?!' roep ik half gillend. 'Te gek' zegt Daan. De jongens beginnen allemaal te glimlachen en knikken. Meteen verschijnt er een grote lach op mijn gezicht. Al sinds ik een klein meisje was wilde ik altijd al een keertje naar Disneyland, maar ik ben er nog nooit heen geweest. We gaan van de snelweg af en meteen zien we een groot bord met 'Welcom at Disneyland' erop. Verder op zie ik al een aantal grote achtbanen staan. Meteen krijg ik kriebels in mijn buik. Die adrenaline kik die je krijgt als je ik zo'n achtbaan zit vind ik echt geweldig. We komen op een 8 baans weg met aan het eind van iedere weg een soort hokje. Het lijkt een soort tolhokje waar je normaal langskomt als je over de grens gaat. We rijden naar het eerste hokje waar een vrouw in zit. Het valt me op dat het heel rustig is, misschien wel iets té rustig. 'Wat is uw naam?' vraagt de vrouw in het hokje vriendelijk. 'Louis Tomlinson' zegt Louis. 'Oh ja jullie hebben het park gereserveerd' zegt ze en ze doet de slagboom omhoog. 'Nog een fijne dag' zegt de vrouw en we rijden onder de slagboom door. Het park gereserveerd? Ik snap niet wat ze bedoelt. Ik denk na maar al snel wordt mijn aandacht ergens anders naartoe getrokken. We komen aan op een immens grote parkeerplaats. Maar gek genoeg is hij helemaal leeg. En opeens snap ik het en kijk met weide ogen naar Niall. 'Wat?' vraagt hij. 'Zeg me niet dat jullie het hele park gereserveerd hebben' zeg ik vol ongeloof. Niall knikt en grinnikt. Daan kijkt nu ook vol ongeloof. 'We wilde gewoon van de dag genieten zonder dat we de hele tijd de fans om ons heen hebben staan. Niet dat we dat erg vinden, alleen we vonden het wel wat leuker voor jullie' zegt Harry. 'Dus geen rijen?' vraagt Daan. Zayn schud zijn hoofd. 'Nice' zegt Daan.

Louis parkeert de auto zo dicht voor de ingang als het kan en we stappen allemaal uit. Meteen als iedereen buiten staat ren ik op de jongens af en geef ze allemaal een knuffel. Ik ben helemaal vrolijk en hyper 'Omg dit is zo gaaf, omg, omg. Kom snel, dan kunnen we misschien nog een groot deel van het park zien.' zei ik enthousiast tegen de rest. Ik rende gelijk naar de ingang van het park en wachtte ongeduldig op de rest. Ik sprong nog steeds op en neer door mijn ethousiastme. 'Wat zat er in dat drinken van jou, teveel suiker ofzow' zegt Louis grinikkend. 'Babe doe eens rustig, we hebben alle tijd' zegt Daan. Hij legt zijn arm om me heen en we lopen met zn allen het park binnen. Meteen zie ik iets wat ik altijd al in het echt heb willen zien. Het grote kasteel. Voor het kasteel is een mooie fontein met een hekje ervoor. Ik ga voor het hekje staan, met het kasteel op de achtergrond en Daan maakt een foto van me. Niall neemt mijn mobiel van Daan over een Daan komt naast me staan. Hij slaat zijn arm om me heen en Niall maakt een foto. Als ik mijn mobiel terug heb, verander ik mijn achtergrond meteen in de foto van Daan en mij. Ik stop mijn mobiel weer snel weg en spring weer vrolijk verder. 'Waar zullen we eerst in gaan?' vraag ik. 'Laten we in die gaan' zegt Niall en hij wijst naar een super hoge achtbaan. Ik knik en we rennen naar de achtbaan. Natuurlijk hoeven we niet te wachten en kunnen we er meteen in. Ik ga voorin naast Daan zitten. Eerst gaan we een heel stuk omhoog tot we helemaal boven zijn. Helemaal boven op het hoogste punt blijft ons karretje een aantal seconde stilstaan. Ik knijp mijn ogen dicht en pak Daans hand. Voor heel even heb ik spijt dat ik in deze achtbaan ben gegaan. En precies op dat moment voel ik hoe we met een enorme vaart naar beneden gaan, ik gil de longen uit mijn lijf.

Als we allemaal uit de achtbaan komen zit iedereen vol adrenaline. We lopen verder over het park heen. Nu pas valt het me op dat uit de luidsprekers een vrolijk muziekje komt en binnen een minuut zit hij in mijn hoofd. 'Laten we hierin gaan!' zegt Louis. Het is een lasergame. We lopen naar binnen en we moeten in stoelen gaan zitten ook krijgen we allemaal een soort pistool. Het spel begint en we worden over een baan gereden en ondertussen moeten we proberen elkaar te raken.

Als het spel is afgelopen heeft Zayn gewonnen en ben ik laatste. We lopen weer verder en gaan in allerlei andere attracties.

~~~

We zitten in een van de restauranten van het park. Het is inmiddels al 7 uur savonds en we zijn nu al zo'n 9 uur op het park geweest. Het was zo gaaf! Het grootste gedeelte van het park hebben we wel gehad, maar het hele park lukt nooit in 1 dag dus ik ben allang blij dat we in zoveel attracties zijn geweest. Het is echt een van de leukste dagen van mijn leven. Toch merk ik wel dat we veel hebben gedaan want ik voel me al best wel moe.

Na het eten lopen we weer richting de uitgang. We zijn helemaal aan de andere kant van het park dus we moeten nog wel even lopen. Ik kijk om me heen en het lijkt alsof ik in een soort droomwereld ben, het is donker geworden en overal zijn er sfeerlampjes aan. Het heeft iets sprookjesachtig door de lichtjes en alle disneyfiguren om ons heen. Daan heeft zijn arm om me heen geslagen en we slenteren naar de uitgang. Iedereen heeft de tijd van zijn leven gehad, maar iedereen is moe. Niall komt naast ons lopen. 'Vonden jullie het leuk?' vraagt Niall. Daan en ik knikken. 'Ja het was echt super leuk!' zeg ik. 'Mooizo' zegt Niall.

Opeens hoor ik een raar geluid in de verte, het lijkt op een soort ruis ofzo. Hoe dichter we bij de uitgang komen hoe duidelijker het geluid wordt. Maar ik ben te moe om me te concentreren op wat het geluid is. Maar op een gegeven moment wordt het steeds luider, het lijkt op een soort gegil. Het duurt even voordat het tot me doordringt dat het fans van de jongens zijn. We zijn nu bijna bij de uitgang en gegil is nu heel luid. Ik zucht even en op dat moment lopen we de hoek om bij de ingang en meteen wordt het geluid 100 keer harder en ik duw mijn handen op miin oren. Ik kijk verbaast als ik zie hoeveel meisjes het zijn, het lijken er wel honderden en de mensen van disneyland moeten moeite doen om de poorten dicht te houden. De jongens glimlachen en zwaaien. 'En nu?' vraagt Daan want we kunnen niet naar de auto. 'Ik bel wel even' zegt Liam en hij loopt weg voor het geluid. De rest van de jongens loopt naar de poort toe om fotos te maken en handtekeningen uit te delen. Daan en ik lopen een stukje terug en we gaan op een bankje zitten, ik ga op Daans schoot zitten.

Even later komt Liam terug. 'Paul komt ons over een uur ophalen' zegt Liam. 'Okee, dan moeten we ff een uurtje wachten' zegt Daan. Mijn ogen vallen al een beetje dicht en ik knik. 'Ik ga daar ook nog even heen' zegt Liam. En hij loopt richting de poort. Daan pakt zijn mobiel en ik ga tegen Daans borst aan liggen en sluit mijn ogen. Al binnen een minuutje viel ik in slaap...

~~~~

Ik word zachtjes wakker geschud, ik open mijn ogen en knipper een paar keer. 'Paul is er' zegt Daan en het duurt even voor ik weer weet waar ik ben. 'Oke' fluister ik. Ik sta langzaam op en slenter samen met Daan naar de auto waar Paul en de rest van de jongens in zitten. Alles gaat in een waas aan me voorbij. Ik ga naast Niall zitten en Daan komt naast me zitten. We rijden weg en ik val alweer snel in slaap tegen Nialls schouder aan...

Hoe ik in het hotel ben gekomen weet ik niet meer, maar wat ik wel weet is dat dit een van de leukste dagen in mijn leven was!

~~~~~~~~~~~

Heyyy,

Hope you liked it. Ik weet dat het lang heeft geduurt. Sorry daarvoor. Ik weet soms gewoon niet waar ik de tijd vandaan kan halen om te schrijven.

Vote & comment

xx Vera