My Big Brother (Dutch Niall Horan Fanfiction) (VOLTOOID)

Hoofdstuk 19

We zitten bij wiskunde bleergg wat is wiskunde saai! Meneer Wanders ( ik gebruik echt niet de naam van mijn eigen wiskundedocent uit ofzow :p ) legt uit over de stelling van Pythagoras, dat snap ik allang dus waarom zou ik opletten? Ja ik sta een 9 voor wiskunde, nou en? Hierdoor vinden de kinderen in m'n klas me alleen maar meer een nerd en ik haat dat woord 'nerd' het klinkt alsof je geen leven hebt. Ik begin in mijn schrift te tekenen en ik let niet meer op. Totdat na een tijdje meneer Wanders mij het antwoord vraagt. Iedereen kijkt me aan en ik voel dat ik rood begin te worden. Meneer wanders blijft me aankijken en ik kijk zenuwachtig naar het bord. 'Eeumm' zeg ik. Gelukkig wordt de aandacht van meneer wanders aangetrokken door iets anders. 'Melanie leg dat spiegeltje nou eens weg, je bent al mooi genoeg' zegt meneer wanders chagrijnig. '27,5' fluistert Daan naast me. Ik kijk hem raar aan. 'Wat' fluister ik terug. 'Het antwoord' zegt Daan. Ik maak een ohw gebaar met mijn mond en kijk hem dankbaar aan. De aandacht van meneer Wanders is weer terug bij mij en hij kijkt me met een verwachtingsvolle blik aan. 'Weet je nu het antwoord wel, Isa?' Vraagt hij. Ik knik. '27,5' zeg ik. Meneer Wanders knikt en gaat weer verder met de uitleg. Ik zucht vol opluchting en ik ga weer verder met tekenen. Maar natuurlijk vraagt hij na een paar minuten weer een antwoordt aan me en hij kijkt me weer aan. Sjeezes heeft die man een hekel aan me ofzow. Gelukkig gaat precies op dat moment de bel en iedereen staat op en pakt zijn tas in. Saved by the bell. Eindelijk uit!

Iedereen loopt naar buiten naar de fietsenstalling en ik loop met Daan mee. 'Isa zullen we samen naar het bakkerswinkeltje gaan bij mij om de hoek? Dan trakteer ik op cupcakes' glimlacht hij. Ik knik. 'Ja leuk' zeg ik.

Als we bij het bakkerswinkeltje zijn aangekomen lopen we naar binnen. 'Ik zou graag 4 cupcakes willen hebben' zegt Daan beleefd tegen de vrouw achter de toonbank. 'Je hebt geluk jongeman ik heb ze net gebakken misschien zijn ze nog warm' zegt de vrouw met een vriendelijke glimlach. Daan rekent af en we gaan buiten op een bankje zitten. De cupcakes zijn nog lekkerder als de vorige keer nu ze nog warm zijn. 'Mmmm ze zijn heerlijk, bedankt Daan' zeg ik en hij glimlacht naar me. 'Eeuu je hebt een beetje cupcake op je...' zegt hij en hij wijst naar mijn wang. Hij komt dichterbij met zijn hand en raakt mijn gezicht aan. De plek waar hij mij aanraakt begint te tintelen. Ik weet niet waarom maar ik grinnik. 'Wat is er' vraagt hij met een vragend gezicht. 'Niks' zeg ik en ik eet weer verder aan mijn cupcake.

Als de cupcakes op zijn staan we alletwee tegelijk op en lopen naar onze fietsen toe. Ik geef Daan een afscheidskus. Ik zeg hem gedag en we fietsen alle twee een andere kant op.

Daan P.O.V

Als ik thuis kom zet ik mijn fiets weg en loop naar binnen. Ik ruik meteen de alcohol geur en ik zie dat mijn moeder op de bank ligt en om haar heen liggen allemaal legen flessen. Ik probeer te zorgen om ongezien naar mijn kamer te rennen, maar mijn moeder heeft me in de gaten en ze roept me terug. 'Daan kom hier' zegt ze met een dronken toon. Ik loop terug naar de kamer. 'Ja?' Vraag ik. 'Ik heb honger ga soep voor me maken' zegt mijn moeder. 'Mama je hebt zelf benen ga zelf maar soep maken' zeg ik boos. Ik zie dat ze rood aanloopt en ik begin een beetje bang te worden voor haar. 'DAAN GA NU SOEP MAKEN' zegt ze en ik loop naar de keuken toe. Ik denk dat ik er maar beter niet op in kan gaan en gewoon soep voor haar kan gaan maken. Ik pak een pan en een blik soep uit de kast. Ik doe de soep in het pannetje en ik zet hem op het vuur. Als de soep borrelt doe ik hem in een kommetje en ik pak een lepel. Ik breng de soep naar mijn moeder en geef het aan haar. Ik loop naar boven en als ik halverwege de trap ben hoor ik een schreeuw uit de kamer. Ik ren terug naar de kamer. 'Wat is er?' Vraag ik. 'Jij rotjong jij wilde dat ik mijn tong zou verbranden' zegt ze. Ik schud mijn hoofd. 'Helemaal niet' zeg ik en ik draai me weer om. Maar ineens voel ik een hitte op mijn onderbenen. Ik draai me om en zie dat mij moeder de kokend hete soep op mij heeft gegooid. Ik schreeuw het uit. De brandende hete soep brand op mijn huid. 'Dat heb je verdient Daan' zegt mijn moeder. Net op dat moment komt Manon de kamer binnen gerend. 'Wat is er gebeurt?' Vraagt ze. Ik voel de tranen over mijn wangen lopen en ik kijk naar mijn onderbenen. 'Mam zie je niet wat je gedaan hebt?!' Vraagt Manon aan mijn moeder. Mijn moeder staat op en loopt met een neutraal gezicht wankelend naar de deur, ze trekt haar jas aan en loopt naar buiten. Manon knielt naast me neer. 'Heeft mama dit echt gedaan?!' Vraagt ze. Ik knik. Ze doet voorzichtig mijn broekspijpen omhoog en ik knijp mijn tanden op elkaar. 'Aargg hoe heeft mam dit kunnen doen?' Zegt ze. Ze staat op en loopt naar de keuken ze komt terug met een bak water en een paar washandjes. Ze dompelt de washandjes in het water en legt ze op mijn benen. De washandjes verkoelen mijn benen en ik zucht. 'Gaat het?' Vraagt ze. Ik knik. Ik blijf even liggen. 'Manon wat moeten we doen?' Vraag ik. 'Ik ga wel een keer met mama praten' zegt ze. 'Het komt wel goed' zegt ze erachteraan. Na een tijdje haalt Manon de washandjes van mijn benen af. Ik kijk en zie dat mijn benen vuurrood zijn. 'Volgensmij valt het nog mee' zegt Manon. 'Ik denk een 1e graads brandwond, je broek heeft me meeste hitte tegengehouden gelukkig' zegt ze. 'Kun je proberen op te staan?' Vraagt ze. Ik knik en sta met hulp op. Ik ga op de bank zitten. 'Ik zal even de verbanddoos pakken' zegt ze, ze staat op en loopt weg. Na een paar minuten komt ze terug en ze doet een verband om mijn benen en gelukkig doen de wonden al minder pijn. 'Bedankt' zeg ik. 'Graag gedaan' zegt Manon. Ik kijk op en zie dat het al half 6 is. Ik begin honger te krijgen. 'Zullen we pizza's bestellen?' Vraag ik en Manon knikt. Ze besteld pizza's en na een half uurtje zitten we aan de pizza.

Als ik s'avonds ik bed lig voel ik m'n benen gelukkig bijna niet meer. Ik val al snel in slaap.

-----------------------------------------------------------------

Helluww allemaal

Ik hoop dat jullie dit hoofdstuk leuk vonden :). Maar ik heb even een vraagje, als jullie iets niet snappen aan het verhaal of als iets onduidelijk is zeg het dan even, oke?? Dan weet ik wat ik fout doe.

Dit hoofdstuk is opgedragen aan @LoveNiallHoran0810 omdat ze ook een reallife vriendin is en me helpt met ideeën. Dankje!

Vote & comment

Love you all

Xx Vera

Oja degene die het leukste comment plaatst, aan diegene wordt het volgende hoofdstuk opgedragen.