My Big Brother (Dutch Niall Horan Fanfiction) (VOLTOOID)

Hoofdstuk 24

(Als je dit hoofdstuk extra zielig wil maken moet je het liedje: the river Flowes in you opzetten)

Daan P.O.V.

We zijn aan het avond eten als de bel gaat. Ik loop naar de gang toe en ik doe de deur open. Voor me zie ik 2 politieagenten, ze kijken me alletwee neutraal aan. 'Ben jij Daan?' Vraagt een van de politie agenten. Ik knik. 'Mogen we even binnen komen, we hebben slecht nieuws.......

Ik knik en de politieagenten lopen naar binnen. Als ze in de keuken staan kijkt Manon me met een vragende blik aan. Ik haal mijn schouders op. 'Eumm gisteravond is er een ongeluk gebeurt....' Begint de eerste agent. 'Er is iemand aangereden en die persoon is jullie moeder, ze was waarschijnlijk dronken en heeft de auto niet gezien, ze heeft het ongeluk niet overleefd en is terplaatse overleden' zegt de andere agent. Mijn maag keert zich om en ik heb het idee dat ik ieder moment door mijn benen kan zakken. 'Gecondoleerd' zeggen beide agenten. Ik kijk naar Manon, ze heeft haar handen voor haar ogen en Isa heeft een arm om haar heen geslagen. Ik zie dat Isa ook tranen in haar ogen heeft. 'Moeten we iemand bellen, die naar jullie toe kan komen?' Vraagt een van de agenten. Ik schud mijn hoofd. 'We zorgen dat jullie worden ingelicht over wanneer en waar jullie moeder wordt begraven' zegt de agent. Ik denk na, maar wacht eens, mama heeft verteld dat als ze een keer zou sterven dat ze begraven wilde worden in Nederland. 'Eum meneer?' Vraag ik aan de agent. 'Zou mijn moeder ook in Nedeland begraven kunnen worden?' Vraag ik. Hij knikt. 'We zullen dat voor jullie regelen' glimlacht hij. 'Bedankt' glimlach ik en de agenten gaan weer weg.

Ik kan het niet laten en mijn tranen stromen over mijn wangen. Als ik terug naar de keuken loop komt Isa naar me toe. Ze slaat haar armen om me heen en ik huil uit op haar schouder. Ik maak nu precies hetzelfde mee als haar. Ik vind het verschrikkelijk, van wat er is gebeurt, maar ergens voelde ik het al aankomen. Isa laat me los en ik loop naar Manon toe die nog steeds met haar handen voor haar gezicht zit. Ik sla mijn armen om haar heen. 'Hey Manon we komen hier samen doorheen, het komt goed' fluister ik in haar oor. Ze kijkt me aan met waterige ogen en knuffelt me dan.

Het is avond en we zitten met z'n drieën op de bank. Na het slechte nieuws hebben besloten om met z'n allen een filmavontuur te houden om even afleiding te hebben.

--------

Isa P.O.V

Het is een paar dagen verder. En Daan en Manon staan op het punt om te vertrekken naar Nederland. De afgelopen dagen is er veel geregeld. Daan en Manon gaan naar Nederland voor de begrafenis. Hun moeder wordt in hun oude dorpje begraven. Daan heeft me nog geprobeerd over te halen om mee te gaan. Maar ik heb geweigerd. De begrafenis is iets waar ik weinig mee te maken heb, en waar zij samen door moeten komen. Van binnen vind ik het verschrikkelijk dat ik Daan een paar dagen moet missen, want zodra de begrafenis is geweest komen ze weer terug naar Engeland. Ik heb gezegd dat ik op hun huis zou passen als ik een paar dagen weg was.

We staan bij het vliegveld, en ik moet nu echt afscheid nemen. Ik geef Daan een knuffel en ik krijg tranen in mijn ogen. 'Stay strong babe, ik ben snel weer terug' fluistert Daan in mijn oor. 'Jij ook' fluister ik terug. Ik geef hem een kus. En daarna geef ik Manon nog een knuffel. Ik zwaai ze uit tot ze niet meer te zien zijn. Ik neem een taxi en ga naar het huis van Daan. Als ik daar binnen kom is het in een keer erg leeg.

Ik krijg een sms'je van Daan:

~Ik mis je nu al. Xx Daan~

Aahww so cute! Ik stuur hem een sms'je terug:

~Ik mis jou ook al. Lots of love, Isa~

Ik zit op de bank. Op dit moment mis ik Niall heel erg. Zal ik hem bellen? Ik zit met mijn mobiel in mijn hand, maar toch bel ik hem niet. Iets houd me tegen maar ik weet niet wat...

Niall P.O.V

We hebben inmiddels de politie ingelicht voor vermissing. Voor de zoveelste keer probeer ik Isa te bellen maar ze neemt nog steeds niet op. Uit woede gooi ik mijn mobiel op de grond. 'Hey Nialler doe eens rustig' zegt Louis die de kamer in komt lopen. Ik voel woede opkomen. 'Moet ik rustig doen?! Ik doe tenminste wat aan de verdwijning, jullie doen helemaal niks. Het lijkt alsof jullie helemaal niks om haar geven.' Schreeuw ik. Ik loop boos naar mijn kamer. Ik ga op bed liggen en begin te snikken. Na een paar minuten hoor ik dat er iemand op mijn deur klopt. Ik reageer niet en ik hoor dat er iemand binnen komt. 'Niall, we houden echt wel van Isa, maar we kunnen gewoon niets anders doen dan wachten. Isa is al 15, ze loopt echt niet in 7 sloten tegelijk' hoor ik Louis' stem zeggen. 'We houden net zoveel van haar als jij doet, geloof me' zegt Louis. Ik sta op en geef hem een knuffel. 'Sorry Lou, dat ik net zo deed. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen' zeg ik. 'Het komt wel goed Nialler, ze komt wel terug, geef haar gewoon wat tijd' zegt Louis vriendelijk. Ik knik. 'En nu gaan we eten' zegt Louis en we gaan naar beneden.

---------------------------------------------------------

VAKANTIEEEEEE!!!!!! Jep dit vond ik een goed woord om de a/'n mee te beginnen :) eindelijk heb ik vakantie, en geloof me ik was eraantoe. Maarja dan heb je altijd weer van die leraren die denken dat we niks beters te doen hebben in de vakantie en daarom super veel hw opgeven voor na de vakantie -,-. Nu denken de meeste van jullie: yes dan gaat ze meer updaten. Ik moet jullie helaas teleurstellen want ik heb mijn hele vakantie al volgepland sorry. Natuurlijk probeer ik wel iets vaker te updaten dan normaal, maar jullie kunnen niet dagelijks een update verwachten.

Oja morgen carnaval, heb er zin in :)).

Even een vraagje, vinden jullie dat dit boek te saai wordt ofzo??

LYSM!! Xx Vera