My Big Brother (Dutch Niall Horan Fanfiction) (VOLTOOID)

Hoofdstuk 5

Heei, Niall komt in dit hoofdstuk en ik wil even zeggen dat ik alles gewoon in het Nederlands doe, dat is voor mij het fijnste. Ik hoop dat je dat niet heel erg vindt. Xx Vera

-----------------------------------------------

De dagen na de dood van mijn moeder heb ik alleen nog maar in bed gelegen en one direction muziek geluisterd. Ik ben zo depri dat ik zelfs geen zin heb om te eten.

*de dag van de begrafenis*

Hier sta ik dan op de begraafplaats. Mijn moeder heeft altijd verteld dat ze begraven wilde worden als ze oud was, maarja zo oud is ze niet geworden. Ik sta naast een gat in de grond op het kerkhof, twee mannen van het kerkhof zijn aan het graven. Omdat ik de enigst was die kwam voor de begrafenis wilde ze geen kerkdienst houden. Het gat is groot genoeg voor de kist. Het regent heel erg hard dus alles is modder. In mijn hand heb ik 2 bloemen. De mannen tillen voorzichtig de kist in het gat. Voor de laatste keer neem ik afscheid van mijn moeder en nog voor de mannen het gat willen dichtgooien leg ik 1 bloem op de kist, de andere hou ik vast. Als de kist is ingegraven leg ik de andere bloem er bovenop. De twee mannen lopen rustig weg en 1 geeft me nog een klopje op m'n schouder. Ik blijf naast de kist staan en ik kijk maar mijn ring. Nadat mijn moeder dood is gegaan kon ik haar nog 1 keer zien. Ik heb toen twee dezelfde ringen gekocht, maar aan de 1 zat de ene helft van aan hartje en aan de andere de andere helft en als je ze tegen elkaar legde pasten ze precies in elkaar. Toen ik haar voor de laatste keer zag, heb ik 1 van de twee ringen bij haar omgedaan en de andere heb ik zelf omgedaan. Zo zijn we toch nog altijd een beetje aan elkaar verbonden. De ring betekend nu heel erg veel voor me.

Gek genoeg heb ik de hele tijd nog niet gehuild, maar misschien komt dat omdat ik de laatste paar dagen zo hard heb gehuild dat mijn tranen gewoon op zijn. Ik blijf nog een kwartier staan en dan loop ik rustig naar mijn fiets toe.

Als ik thuis ben ga ik aan tafel zitten. Ik begin nog een keer te denken aan die zogenaamde broer van mij, ik heb met mezelf afgesproken dat als de begrafenis was geweest ik ging bellen. Eigenlijk durf ik het helemaal niet maar ach wat heb ik te verliezen. Ik pak mijn moeders mobiel, als ik hem ontgrendel zie ik een foto van mijn moeder en mij. Ik heb heel erg de neiging om te gaan huilen maar mijn tranen zijn nog steeds op. Ik ga naar contacten en scroll naar beneden naar de N van Niall. Ik ben bij de N aangekomen:

Natascha Visser

Nadia Engelen

Niall Horan

Nina de Bruin

Wacht Niall Horan?! Ik kijk nog een keer en ja hoor daar staat toch duidelijk Niall Horan. Nu durf Ik al helemaal niet meer te bellen. Isa je moet gewoon bellen er wonen zo veel mensen in Ierland die Niall Horan heten, zegt een stemmetje in mijn hoofd. Ik druk de naam aan en druk dan voorzichtig het groene knopje in. De telefoon gaat af en ik begin opeens zwaar te twijfelen of ik echt een broer heb, maar mijn moeder zou toch niet liegen? Toch? De telefoon gaat voor de tweede keer af.

Niall Horan P.O.V.

Ik zit net met de jongens in ons gezamenlijke huis als mijn telefoon afgaat. Ik neem op.

'Met Niall Horan' zeg ik.

'Hoi' zegt een meisjes stem onzeker.

'Als je een fan, bent heb ik even geen tijd, sorry'. Aan de andere kant hoor in niks meer. Net voordat ik wil ophangen hoor ik nog wat.

'Wacht niet ophangen, ik ben Isa, eeuumm... Ik weet niet hoe ik dit moet zeggen. Maar mijn moeder zei dat jij mijn broer was ofzoiets' zegt ze onzeker.

'Wacht ben jij Isa Jansen?'

'Eehhm ja'

Ik krijg tranen in mijn ogen. Voor wie het nog niet weet, Isa is mijn zusje. Toen mijn moeder mijn vader in Ierland ontmoette kregen ze mij en 5 jaar later Isa. Alleen toen Isa 2 was en ik 7 gingen onze ouders scheiden. Isa en mijn moeder kwam uit Nederland, ze nam Isa mee en ik bleef hier bij mijn vader, alleen is mijn vader een paar jaar geleden plotseling overleden door een hartstilstand, waarom het gebeurde zijn ze nog steeds niet achter. In die 2 jaren had ik heel veel lol met Isa. Nadat ze samen met mijn moeder weg zijn gegaan ben ik altijd weer naar ze opzoek geweest, maar nooit heb ik haar gevonden en nu heb ik haar opeens aan de lijn. Ik zie dat de jongens mij raar aankijken.

'Niall waarom ben je aan het huilen?' Vraagt Isa. Ik heb nu zelf ook in de gaten dat ik aan het huilen ben.

'Isa je wil niet weten hoelang ik je al aan het zoeken ben, maar ik kon je nooit vinden.' En ik begin nog harder te huilen. Ik zie dat de jongens me nog raarder aankijken, ik heb ze namelijk nooit verteld over mijn geheimzinnige zusje. Liam komt naast me zitten en legt zijn hand op mijn schouder.

'Isa hoe gaat het met mama?' Vraag ik. Opeens begint Isa ook te huilen.

'Isa wat is er?' Vraag ik.

'Mam-ma is d-dood' zegt ze stotterend

Dit nieuws sloeg in als een bom en ik begin weer te huilen. Je wil niet weten hoe graag ik Isa op dit moment wil knuffelen.

'Isa ik kom naar je toe, ik regel de eerste vlucht naar Nederland en ik ben morgen bij je oke?'

'Ja is goed' zegt Isa.

'Waar woon je?' Vraag ik. Ze geeft me het adres door.

'Tot morgen, en beloof je dan alles uit te leggen?' Vraagt Isa

'Ja doe ik, doei' en ik hang op.

Nadat ik heb opgehangen komen de rest van de jongens ook bij mij zitten. 'Wie was dat?' Vroeg Harry. 'Dat was Isa, mijn zusje'. Ze kijken me allemaal vragend aan. Ik leg ze het hele verhaal uit en ondertussen boek ik de vlucht naar Nederland.

Isa P.O.V.

Nadat Niall had opgehangen bleef ik met de telefoon in mijn hand tegen het aanrecht staan. Toen Niall opnam kreeg ik meteen in de gaten dat het DE Niall van one direction was. Maar toen hij verder praatte vond ik hem niet meer DE Niall Horan maar gewoon mijn broer. Ik voelde meteen weer een soort band alsof ik hem al jaren kende. Morgen komt hij gewoon hierheen! Ik hoop dat hij me dan alles uitlegt want ik ik ben benieuwd hoe hij daar is gekomen en ik hier. Ik loop naar mijn kamer toe en ik ga op bed liggen, want ik ben moe. Al snel val ik in slaap....