My Big Brother (Dutch Niall Horan Fanfiction) (VOLTOOID)

Hoofdstuk 35

Isa P.O.V.

De jongens zijn nu ongeveer een week weg en ik mis ze wel maar we bellen bijna iedere dag. En telkens als ik met Niall aan de telefoon ben, verteld hij in geuren en kleuren wat hij allemaal heeft meegemaakt, en ik kan gewoon aan zijn stem horen dat hij de tour toch wel geweldig vindt. En zolang hij plezier heeft vind ik het ook niet heel erg om hem te missen.

Het is vrijdag en we hebben het laatste uur wiskunde, het is allemaal stof wat ik al gehad heb dus kijk ik maar een beetje uit het raam. Ik zie dat Daan aan het gymen is op het veld achter de school. Als hij me ziet zwaai ik en hij zwaait terug. Hij begint gekke bekken te trekken en ik begin, even vergetend dat ik nog in de klas zit, te lachen. Als hij door de leraar weer terug geroepen wordt kijk ik weer vooruit waar de hele klas me aan zit te staren. Oja shit ik zat nog in de klas oeps, ik word helemaal rood. 'Is er iets wat je met de klas wil delen' vraagt de leraar. 'N-nee sor-ry men-neer' stotter ik. 'Wil je dan wel even je hoofd bij de les houden?' vraagt hij. Ik knik. De leraar gaat weer verder en niemand besteed meer aandacht aan mij, gelukkig maar want ik hou er helemaal niet van om in het middelpunt te staan.

Aan het eind van de les doen we nog een 'smartietest' dit is een soort quiz over de wiskundestof en degene die als eerst de vragen goed heeft krijgt een doosje smarties, het is echt heel erg grappig. 'Maar deze keer doen we het anders' zegt de leraar. 'Degene die wint, krijgt in plaats van een doosje smarties, een zak lolly's, omdat ik niks anders bij me heb' zegt de leraar. Meteen heeft iedereen zijn aandacht bij de quiz, want een zak lolly's is toch wel wat anders dan een doosje smarties. Ik let ook op. De leraar zet een aantal sommen op de achterkant van het bord zodat niemand ze nog kan zien. Zodra hij klaar is draait hij het bord om en iedereen begint druk te schrijven. Ik kijk naar de sommen, oh makkie. Ik schrijf de antwoorden op en loop naar de leraar toe. Iedereen kijkt me verbaasd aan als ik naar de leraar toe loop. De leraar controleert de antwoorden en glimlacht. 'Ja ze zijn allemaal goed, je bent een wiskunde-talentje' glimlacht hij. Hij geeft me de zak lolly's en in plaats ze alleen voor me zelf te houden deel ik ze uit. Iedereen bedankt me en ik denk dat dat wel een goede zet was.

De bel gaat en iedereen staat op, we zijn op vrijdag vroeg uit. Ik loop met Kathy en Milou door de gang richting de kapstokken. Een jongen laat me express struikelen maar ik kan nog net op mijn voeten blijven staan. 'Hey vind je dat normaal ofzo?' zegt Kathy tegen de jongen die me bijna liet struikelen, ze stapt op hem af en hij weet niet hoe snel hij moet wegkomen. 'Thanks' zeg ik tegen Kathy als ze weer bij ons loopt. 'Geen probleem, met mijn vrienden moet je niet fukken' zegt ze. Ik glimlach 'vrienden' dat woord heb heel lang niet gekend, maar nu wel.

Ik app Daan even om te vragen hoelaat hij uit is en hoelaat hij thuis is want hij is op vrijdag altijd later uit. Al snel krijg ik een appje terug waarin staat dat hij na school nog even gaat voetballen met Jake en Ashton. Ik ben een beetje teleurgesteld, maar ik kan Milou en Kathy vragen of ze mee naar mijn huis gaan. 'Kathy, Milou hebben jullie zin om met mij mee te gaan?' vraag ik als we bij de fietsenstalling. 'Nee sorry ik kan niet, ik heb huisarest' zucht Kathy. 'Ohw oke, en jij Milou?' vraag ik. 'Ik was echt heel graag met je meegegaan maar ik kan niet want ik moet vanmiddag op mijn buurmeisje passen, sorry' zegt Milou. 'Maakt niet uit' glimlach ik, maar eigenlijk maakt het wel uit want nu zit ik de hele middag alleen thuis.

Als ik thuis kom, gooi ik mijn tas in de hoek en ik ga op de bank zitten. Oke, wat ga ik nu doen. Ik zet de TV aan maar naar 10 minuten alleen maar reclame te hebben gezien, zet ik hem weer uit. Ik zucht en ik kijk om me heen. Ik pak mijn mobiel en besluit om even op wattpad te gaan. Milou heeft me deze site/app laatst door gegeven toen ik vertelde dat ik van lezen hield. Je kunt er allemaal leuke boeken lezen en je kunt ze ook zelf maken. Ik begin een voltooid boek te lezen.

Als ik het boek uit heb en op de klok kijk zie ik dat het pas half 3 is. Ik heb niet zo'n zin meer om te lezen dus ik besluit om maar even op insta te kijken, maar ik heb het al snel gezien op insta en ik leg mijn mobiel weer weg. En op precies het goede moment belt Niall. 'Hey isa hoe gaat ie?' zegt hij vrolijk. 'Goed' zucht ik. 'Wat is er?' vraagt hij. 'Niks ik verveel me gewoon'. 'Oh oke, is er niemand thuis?' vraagt Niall. 'Nope' zeg ik. 'Nou moet je horen wat wij hebben meegemaakt' zegt Niall en hij begint uitbundig te vertellen wat ze allemaal hebben meegemaakt en eigenlijk vind ik het wel fijn. Hij verteld en ik hoef alleen maar te luisteren. 'Maar ik moet gaan, we moeten zo soundchecken voor vanavond. Doeii' zegt Niall. 'Oh oke, byee' zeg ik en daarna wordt de verbinding verbroken.

Om half 8 zit ik alleen op de bank een pizza naar binnen te werken. Ik ben ongerust. Daan zei dat hij voor het eten thuis zou zijn dus voor 6 uur, maar hij was er nog steeds niet. Ik heb hem proberen te bellen maar hij neemt niet op. Ik zet mijn bord in de keuken en op dat moment hoor ik de deur open en daarna weer dicht gaan. Ik ga op de bank zitten en wacht tot hij binnen komt. Als hij de kamer in komt lopen zie ik dat hij helemaal onder de modder en gras zit door het voetballen. 'Waar was jij, je zou voor het eten thuis zijn' zeg ik meteen iets botter dan ik wilde. 'Ik wilde je nog appen dat het later werd maar mijn mobiel was leeg' zegt hij. 'En ik heb de hele middag hier alleen in huis gezeten omdat iedereen weg was, ik kan nou niet echt zeggen dat dat gezellig was' zeg ik nu boos. 'Ik kan er toch ook niks aan doen dat er niemand was' zegt Daan nu ook boos. 'Jawel, misschien kun je een keertje niet naar Jake en Ashton gaan want je bent de laatste tijd alleen maar weg' zeg ik nu bijna woedend. 'Ik mag toch zelf weten of ik naar vrienden ga?' zegt Daan nog steeds boos. 'Ik ga douchen' mompelt hij en hij verdwijnt de kamer uit. Nu hebben we dus échte ruzie en ik haat ruzie.

'S avonds liggen we alletwee aan een kant van het bed en er zit minstens een meter tussen ons. Ik haat het zo erg dat we ruzie hebben dat ik om half 2 nog wakker lig. 'Daan?' vraag ik een beetje met een schorre stem. 'Ja' hoor ik hem slaperig zeggen. 'Ik haat ruzie' fluister ik en ik voel tranen in mijn ogen komen. 'Ik ook' zucht hij. 'Je hebt gelijk, je mag zelf weten wanneer je met je vrienden weg gaat' zeg ik nu bijna huilend. Ik voel het bed naast me langzaam inzakken en ik merk dat Daan nu naast me ligt. Ik heb mijn hoofd de andere kant maar ik draai me om. Ik veeg mijn tranen af en Daan slaat zijn armen om me heen. Ik leg mijn hoofd op zijn borst. 'Het spijt mij ook, ik zal meer thuis zijn. Dat beloof ik' zegt Daan en hij geeft me een kus op mijn kruin.

Maar Daan komt zijn belofte niet na......

----------------------------------------------

Heyy schatjesss

Ik heb gewoon 41.000 reads omg ik ben zo blij hiermee. Soms vergeet ik jullie te bedanken voor het lezen, voten en commenten van dit boek. Jullie toveren iedere keer weer een glimlach op mijn gezicht en daar ben ik jullie eeuwig dankbaar voor. Jullie hebben er zelf voor gezorgd dat ik al zo ver met dit boek ben gekomen en ik waarschijnlijk ga nog wel even met dit boek door dus maak je geen zorgen om hoelang het boek nog duurt :))

Oh en als jullie nog tips hebben, zou ik die graag willen horen :)

Love yaa all so freaking much

xxx Veraaa