I was humming on my way back to our house. Yung bags ko na iniwan sa living room ni Kiefer wala na. Probably pinadala na ni Mama sa loob ng kwarto ko.

Pumasok na ko sa kwarto, pagod din ako sa biyahe but I have to wait for them, Kiefer and the others, to reach home so I opened my wifi and checked twitter.

As usual sabog notifs because of Kiefer's ig.

Everyone's asking how was our trip to Palawan, nakakatawang nakakatuwa how the fans always knows our whereabouts, minsan creepy tapos nakakaconscious din lalo na kapag may magtatag na lang samin ng stolen photos namin.

"Ispoil naman natin sila today." I said to myself and picked a photo of us na tweetable and instagram-able.

I choose a group photo, nasa gilid lang kami ni Kiefer, his hand on my waist.

Vacation's over, thanks for making this so memorable. ❤️😘😄

I tagged all of them including Kiefer.

"Ate!" Napatingin ako sa pintuan ko when I saw my two small sibs entered my room.

"Hey! Namiss ko kayong dalawa. Come here!" They went to my bed.

"Pasalubong namin?" Miko asked.

"Sus! Laki mo na eh, wag na yun! Kay Raven lang pasalubong." Pangaasar ko, agad namang sumama mukha ni Miko.

"Akala ko ba big boy na?"

"Bakit si Kuya Kiefer! May pasalubong samin?" Asks Miko again, si Mikole tumatawa lang.

"Meron ba? Sakin galing yun!"

"Weh?"

"Haha, oo na! Kunin mo na lang yun luggage ko dali." Umupo kami sa kama ko and the two opened my bag.

I gave them shirts and some accessories I saw in Palawan.

"Yay! Thanks Ate!" Both kissed me on my cheeks at lumabas na sila sa kwarto. I just shook my head.

"Nasa bahay na kaya yun si Kiefer?" I checked my phone wala pang text. Almost two hours had passed, di naman traffic siguro. I tried calling him.

On the 3rd ring he picked it up.

"Bhie, miss mo ko?" Looks like he just woke up.

"Bahay ka na?"

"Oh! Shit. Nakalimutan ko magtext babe, sorry. Nakatulog kasi ako." I sense urgency sa voice niya. Ayan mataranta ka jan.

"I was waiting for you tapos tulog ka lang?" I tried to sound irate.

"Baby sorry. Sorry please? We got home mga 20 minutes ago. Sobrang sorry. Please?" His voice is pleading.

"Okay. Sige matutulog muna ko."

"Hey! Hey! Bhie don't hang up." Arte pa ko. Push pa to.

"Sorry?" He said once more. Kawawa naman to for sure pagod talaga.

"I'll let you go ah. You know naman I'm waiting for you tapos tinulugan mo lang ako." Half true naman yung tampo ko.

"Oo, I know. Sobrang sorry, I love you."

"Okay. Love you, sleep na."

Kiefer

Siguro pagod na rin from the trip nakatulog ako pagdating sa bahay, walang palit palit ng damit.

"Napagalitan ka?" It was Thirdy, buti pa siya may energy na palibhasa buong biyahe tulog.

"Muntik na magalit, buti na lang hindi. Di mo man lang ako sinabihan kanina." Tumayo ako sa higaan, magbihis muna ko.

Us HappenedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon