အပိုင်း ၂၅
မနက်မိုးလင်းလင်းချင်း မျက်စီနှစ်လုံး ဖွင့်တာနဲ့ မြင်တွေ့ရတဲ့ ကိုကို..အိပ်နေတဲ့ကျွန်တော်ကို ဘယ်ချိန်ကတည်းက လာကြည့်နေတာလဲ ကိုကိုလက်ထဲမှာလည်း မျက်နှာသုတ်ပုဝါ ကိုင်ထားတယ်
" နိုးပြီလားညီ "
" တကယ် ကိုကိုလား "
ကျွန်တော်ကိုပြုံးပြပြီး ပါးကိုလိမ်ဆွဲကာ
" တကယ်ကိုကိုပေါ့ သွားတိုက်ဖို့သွားတိုက်ဆေးတစ်ခါတည်း ညှစ်ထည့်ခဲ့တယ် မနက်စာစားဖို့ စားပွဲပေါ်မှာလည်း မနက်စာ အဆင့်သင့် ကိုကိုယူထားပေးတယ် အောက်ဆင်းစားစရာ မလိုတော့ဘူး "
ကျွန်တော် ကိုကို့ကိုဖက်လိုက်ကာ
" ကျွန်တော်ကို စိတ်ဆိုးနေတယ်မှတ်နေတာ "
"ကိုကို စိတ်မဆိုးပါဘူး ကိုကိုက ညီမရှီရင်
မနေတက်ဘူး အဲဒါကြောင့် ညီတစ်ခြားလူတစ်ယောက်ကို ချစ်သွားပြီး ကိုကိုဘေးနားက
ထွက်ခွာသွားမှာကို ကိုကိုအရမ်းကြောက်တယ် "
" ကိုကိုနားကနေ ကျွန်တော်ဘယ်မှမသွားပါဘူး ကိုကို "
"ဒါပေမဲ့ ညီကအရွယ်ရောက်နေပြီ ညီဆီမှာ အချစ်ရှီလာတာ ကိုကိုအပြစ်မတင်ပါဘူး ညီက တကယ်လို့သူကို ကိုကိုထက်ပိုချစ်သွားလို့ သူနဲ့အတူနေချင်တယ်ဆိုရင် ကိုကို့ကို အချိန်ပေးပါ သူက လူကောင်း
ညီကို တကယ်ချစ်တာဆိုရင် ညီနဲ့အဲဒီကောင်လေး နှစ်ယောက်လုံးကို တာဝန်ယူပြီး ကိုယ်ခေါ်ထားမှာပါ
အဲ့ဒါကြောင့် ညီ စိတ်ညစ်ပြီး ကိုကိုနားကနေ
ဘယ်မှ ထွက်မသွားရဘူးနော် "
ကိုကိုစကားကြောင့် လမင်းငယ်ပျော်ရမဲ့အစား
ဝမ်းနည်းသွားသည်။
"ကိုကိုထက်ပိုချစ်ရမဲ့သူ မရှီသေးပါဘူးကိုကို
ညီကသဘောကျရုံလေးကျမိတာပါ အဲ့ဒီအတွက်မစိုးရိမ့်ပါနဲ့ ကိုကို ..ကိုကိုကိုထားပြီးထွက်သွားရလောက်အောင် ညီချစ်တဲ့သူ မရှီသေးပါဘူး "
" အဲ့ဒါဆို ကိုကိုညီလေး စိတ်မညစ်နဲ့တော့နော် မနေ့ညက ကိုကိုကြမ်းတမ်းသွားလို့ ကိုကိုညီ ငိုထားတာ မျက်လုံးတွေဖောင်းကားနေပြီ လန်းသွားအောင်ရေတစ်ခါတည်းချိုးလိုက် ပြီးတော့ ကိုကိုနဲ့အတူ
မနက်စာ စားမယ်နော် "
YOU ARE READING
လမင်းလေးရဲ့ ဥယျာဉ်မှူး
General Fictionပထမဆုံးဖန်တီးထားတဲ့ မြန်မာ BL Fic ကိုအားပေးကျပါအုန်းနော် လိုအပ်ချက်တွေများနေပေမဲ့ ချစ်ခင်မှုနဲ့ ဖတ်ပေးကျပါနော်
