Félice | Hoofdstuk Drieënzestig |

1.7K 78 0
                                    

POV Félicia

De wind blaaste mijn haren in mijn gezicht. Het voelde fris en tegelijkertijd een beetje irritant. Dit was het gevoel dat ik net niet moest voelen.

"Concentreer je"

"Laat haar!"

"Als ze zich niet concentreert lukt het nooit"

"Hoe kan ze zich concentreren als je hier zo staat te roepen naar haar?!"

Ik opende mijn ogen en keek de twee aan de andere kant van het veld geërgerd aan. 

"Argggg" schreeuwde ik uit, "Hoe willen jullie nu dat ik me concentreer als jullie heel de tijd aan het ruziën zijn?" zei ik geërgerd.

"Zie , ik zei het je toch dat je stil moest zijn" zei Lizy terwijl ze haar handen in de lucht gooide.

Kirian keek haar met een opgetrokken wenkbrauw aan. "Alsof jij een beter idee had?"

"Ja, haar met rust laten, ze zal het ondertussen zelf onder de knie krijgen, als ze er zelf helemaal voor open staat"

Lizy kwam naar met toe gelopen en haalde haar schouders op terwijl ze me met een kleine glimlach aan keek. "Het komt goed beauty queen, binnenkort kan je je wolf nog beter beheersen dan ons"

Een zucht rolde over mijn lippen, "Ik hoop het maar zo!" jammerde ik, "want als ik mijn wolf niet kan beheren, hoe kan ik Kirian dan helpen de roedel te besturen?" 

Bij het laatste fluisterde ik, ik wou niet dat hij alles mee kon horen, hoewel hij dat waarschijnlijk wel kon. Ik wou niet dat hij zich nog meer zorgen om mij maakte. Hij had al genoeg aan zijn hoofd.

"Zie het zo, andere die later moeite hebben met hun wolf, ga jij perfect kunnen helpen. Dat gaat jou namelijk een geweldige Luna maken. Je gaat ze kunnen helpen" 

Daar had ze een punt, maar een Luna deed veel meer dan enkel met mensen praten en hun advies geven. Als ik Amanda moet geloven, er komt veel meer bij kijken dan de meeste weten.

"Je hebt misschien gelijk" 

"Ze heeft gelijk" zei Kirian die nu plots ook bij ons stond en drukte een kus op mijn voorhoofd. "Het komt allemaal goed, maak je niet te veel zorgen."

Ik knikte en keek hun twee aan met een kleine glimlach. Ik snapte hem, ik snap hem! Ik ben gewoon een hopeloos geval! En ik was het gewoon zo moe om van iedereen te moeten horen dat alles oke zou komen, dat ik het gewoon wat tijd zou moeten geven.. Niemand zou me kunnen helpen, wie weet ging het wel voor altijd zo blijven, dat ik haar niet onder controle kon houden. Dat ik plots wakker werd, in het midden van het bos, helemaal verloren. Kirian.. binnenkort mijn roedel zou de toch moeilijk altijd kunnen komen redden?

"Kunnen we alsjeblieft gewoon stoppen voor vandaag?" smeekte ik. Ik had al ruim een uur gestaan, zonder succes. Nu ja, ik weet ondertussen hoe ik wespen moest wegjagen zonder dat ze me gingen steken, je deed gewoon niets en bleef stokstijf stilstaan.

"Ja alsjeblieft" zei Lizy blij. Kirian en ik keken haar lachend aan.

"Ik heb zo'n honger!" 

Ik begon te grinniken, "het is al goed we zullen iets gaan eten.

"Gaan we alsjeblieft maccie doen?" zei ze terwijl ze met grote ogen aan keek.

"Stop toch had je dat trouwens niet pas met je vrienden gegeten?" herinnerde ik haar.

Stevig begon ze haar hoofd te schudden, "nee hoor, hoe kom je daar nu weer bij?" zei terwijl ze haar armen kruisten.

"Kweet niet hoor.. snapchat?" zei ik en glimlachte

"Of die foto op Instagram" begon Kirian, "zal ik de foto even zoeken?" zei hij, terwijl hij naar zijn gsm zocht.Ik keek hem lachend aan.

"Nee, laat maar ik snap hem al" jammerde.

"Och, het is al goed, ik heb er eerlijk gezegd ook wel zin in"

Lizy fleurde helemaal op, "Dankje"

"Kom je ook mee?" vroeg ik terwijl ik naar Kirian keek.

Snel schudde hij zijn hoofd, "Sorry, pap ging mij nog dingen leren enzo voor als ik alfa word. Geniet er maar van meiden"

"Oke dan, dan wordt het zussenavond" zei Lizy terwijl ze me een por in mijn zij gaf.

"Dat klinkt leuk" zei Kirian, terwijl ik niet goed kon opmaken of hij het nu meende of sarcastisch was. " Ik hou van je" zei hij en drukte nog een kus op mijn lippen.

"ik hou van je" zei met een glimlach waarna hij vertrok.

"Jaja, gaan wij nu ook?" zei Lizy met een brede glimach.

"Jaaa het is al goed" 

---
Vergeet zeker niet te stemmen, reageren of te volgen 😉

❤ Paradise

Félice Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu