Félice

Félice |Hoofdstuk Drieënvijftig|

POV Félice

"Félicia"

Gewoon de manier hoe hij mijn naam uit sprak. Als ik blind was zou ik het zelfs herkennen. Hij was de enige die mijn naam met zoveel liefde kon zeggen. Mijn hart sneller kon doen slaan.

"Kirian?" zei ik ergens geschrokken. Het was smorgens vroeg en had hem zeker niet verwacht, zeker niet hier. Ik hem even met een gefronste blik aan en bekeek hep even. Hij was deftig gekleed, voor een ochtend. Een hemd, deftige broek en mooie schoenen.
En ik? Ik stond hier mooi in mijn pyjama.

"Het spijt me" zei hij terwijl hij met zijn hand naar de mijne greep. Het was wat hakkelig en twijfelend maar als magneten vonden ze elkaar. Kleine tintelingen vonden zich plaats terwijl er een stem in mijn hoofd aan het janken was. En schreeuwen om zijn lichaam.
"Laat het me goed maken, ik heb gereserveerd in een gezellig restuarantje voor een gezellig ontbijtje, wat denk je er van?"
Een glimlach sierde mijn mond.
"Een ontbijtje?" herhaalde ik. Dat was gewoon super! Maar toch was er iets in mij dat me tegen hield. Wat als hij weet de eikel gaat uithangen? Wat als hij weer over dat onderwerp begint? En ik weer nee zeg?!

"Hup Félicia ga je aan kleden" zei hij terwijl hij mij zachtjes achteruit duwde en zo naar binnen kwam.

Ik begon te glimlachen en keek hem aan terwijl hij de deur achter hel sloot.

"Goed" zei ik dan,"ik heb wel honger" zei ik met een brede lach en drukte snel een kusje op zijn wang.
"Ik ben zo terug" zei ik zachte en liep al richting de trap. In een ruk werd ik tegen gehouden en terug getrokken en ruste tegen het lichaam van Kirian. "Moet ik je niet helpen" fluisterde hij in mijn oor en drukte een kusje in nek. Ik sloot mijn ogen van genot maar duwde hem al snel van me af.

"Zot Lizy slaapt nog in mijn bed" en sprinte dan zo snel als ik kon de trap op.

Op mijn kamer gooide ik de kastdeuren open en zocht in snel tempo naar iets wat ik aan kon doen. Wat moest ik ook aan doen? Iets chics? Iets gewoon? Pff ik had geen idee.

"Hmm is Kirian hier?" zei Lizy met haar droge ochtent stem.
Zonder me om te draaien mompelde ik wat en nam wat kleren mee naar de badkamer waar ik me begon om te kleden.
Een donker blauwe skiny jeans en een gebroken wit hemd die ik in mijn broek stak. Deed snel nog wat mascara en eyeliner op, kamde mijn haar, deed wat oorbellen in, horloge aan en ketting en liep dan snel naar onder terwijl ik mijn handtas van de stoel mee graaste.
En dan maar doen alsof dit niets was. Onder deed ik mijn nikes aan en zocht naar Kirian.

In de woonkamer vond ik hem. Hij zat daar veel te sexy en de verlangens om hem te bespringen waren veel te groot!

"Ik ben klaar" zei ik met een glimlach en probeerde mijn adem terug op ritme te krijgen.

Kirian stond op en trok zijn broek nog even op. "Je ziet er prachtig uit" zei hij.

Hij liep naar me toe, sloeg een arm rond mijn middel en drukte een zachte kus op mijn lippen. "Laten we vertrekken."

---
Zo zo zooo'n sorry dat ik nu pas er iets op zet.. Maar mijn laptop was gecrasht en alles was weg dus moest ik opnieuw beginnen want was alles kwijt. Daarmee ook sorry dat dit stukje zo kort is!

Dankjewel voor jullie geduld!

❤Paradise