Félice

Félice | Hoofdstuk Acht |

POV Félicia

Gefrustreerd legde ik mijn potlood aan de kant en keek naar mijn leeg blad. Hier zou al lang een opstel voor Nederlands moeten staan, maar ik had totaal geen inspiratie. Het opstel zou moeten gaan over de persoon die ik graag zou willen worden/zijn, maar daar had ik totaal geen idee over.

Gisteren was ik bij Kirian, ik was er langer gebleven dan gepland, maar ik vond het fijn. We konden praten over alles en nog wat alsof we elkaar al eeuwen kenden. Alleen stoorde het mij dat hij zo over Luke begon. Wat was zijn probleem eigenlijk?

Het geluid van mijn gsm ging af en zag dat ik een sms'je had gekregen van Kirian. Op een of andere manier werd ik er best blij van, gewoon om zijn naam op mijn scherm te zien verschijnen.

- En lukt het een beetje met je opstel? :) -

Ik kon absoluut niet ontkennen dat ik dit niet super lief vond. Hij dacht aan mij, hoe lief was dat nu. Was Luke maar zo attent.

- Wel, ik heb een leeg blad :p - antwoordde ik terug op zijn bericht.

Nog geen minuut later kreeg ik weer een berichtje terug. - Haha, als ik kan helpen.. :) -

- Dankje, maar komt wel goed. En als ik echt niks kan verzinnen dan zal ik het zeggen ;) -

Ik legde mijn gsm weer aan de kant en hoorde hem niet veel later trillen. Net wanneer ik wou kijken wat Kirian had geantwoord, ging mijn kamerdeur open.

"Luke?" zei ik verbaasd. Ik was blij om hem te zien daar niet van, maar ik zou het op prijs gesteld hebben als hij mij iets had laten weten.

"Babe" zei hij liep en kwam naar mij toe en trok mij uit mijn bureaustoel en begon mij te knuffelen.

Ik drukte een kus op zijn wang, "Wat kom je doen?"

"Ik miste je" zei hij en zette mij langzaam terug neer op de grond.

"Oh, schatje toch" Soms liet Luke mijn hart echt smelten, soms dan ook. Dan had hij zijn momenten.

"Wat ben je aan het doen?" vroeg hij en legde zich op mijn bed neer.

"Wel, ik moet een opstel voor Nederlands schrijven, maar ik het totaal geen inspiratie" zei ik teleurgesteld en bekeek mijn leeg blad.

"Wanneer moet het af zijn?"

"Tegen woensdag"

"Dan heb je toch nog drie dagen, dan kan je nu gerust even bij mij komen liggen" zei hij een grijns.

Ik schudde lachend mijn hoofd en zette mij op het rand van het bed en keek hem aan.

"Nee, kom dichterbij" zei hij lachend en sloeg zijn armen om mijn middel en trok mij het bed op. Ik legde mijn hoofd op zijn borstkas en luisterde naar zijn ademhaling.

Dit vond ik geweldig, gewoon hoe we hier met zijn twee lagen. Gewoon in stilte, van elkaar aanwezigheid genieten, als of enkel wij twee bestonden. Zulke momenten mochten voor mij wel voor eeuwig duren.

Luke had zijn handen op mijn zij gelegde en streelde mij zo. Langzamer aan begon hij onder mijn blouse te gaan zodat hij met zijn vingers over mijn huid liep.

Ik keek hem glimlachend aan en drukte mijn lippen op de zijnen.

"Ik hou van je" zei ik.

Ik kreeg geen antwoord van Luke, in plaats daarvan begon hij mij passioneel te kussen en zet hij aan mijn BH slot. Ik wist naar wat dit ging leiden en eerlijk gezegd had ik hier geen zin in. Luke had mijn Bh los gekregen en verplaatste zijn lippen naar mijn nek en kneed zachtjes in mijn borsten.

"Luke?"

"Hmmm" mompelde hij.

"Ik heb hier eigenlijk echt geen zin in" zei ik voorzichtig. Ik wist hoe Luke hier op reageerde als ik geen zin had. In het begin accepteerde hij het, maar nu deed hij alsof ik hem bedrogen had.

Hij pakte mijn polsen vast en hield ze boven mijn hoofd en begin allemaal kusjes op mijn borsten te drukken.

"Luke! Ik heb geen zin" herhaalde ik weer.

Zuchtend liet hij mij los en legde zich terug naast mij neer. Snel maakte ik mijn BH terug vast en keek hem aan. Ik legde me weer tegen hem aan en drukte een kus op zijn wang.

"Dankje" zei ik met een glimlach. Ik had eigenlijk echt niet gedacht dat Luke me zou begrijpen en het 'goed' zou opvatten, normaal is hij in alle staten.

"hmm" mompelde hij kort. "Als je nu ook eens iets deed wat ik wou, maar nee" zei hij lastig.

"Ben je nu boos omdat ik geen zin had?" vroeg ik. Ik had me dus wel vergist.

"Je hebt nooit zin" zei hij en zette zich recht.

Ik rolde met mijn ogen, hier had ik dus echt geen zin. Langzaam stond ik recht en wandelde naar mijn bureau en pakte mijn gsm vast. ik moest nog altijd antwoorden op het bericht van Kirian.

- Ik kan je altijd aan inspiratie helpen 😉 -

- Ik zal je verder laten werken, laat mij maar weten als het gelukt is of als ik moet helpen! Succes Félicia 😘 -

Een glimlach verscheen bij het lezen van de berichtjes. Hij was zo lief! En hoe beter ik hem begon te kennen hoe meer ik begon te twijfelen aan mijn relatie met Luke. Wel ja, ik kende hem nog niet goed, ik had hem nog meer drie keer gezien. Maar hij deed iets met mij, ik weet wel niet op welke manier, maar het voelde goed.

"Met wie ben je aan het sturen?"

Ik keek op en zag Luke mij vragend aan kijken. Ik kon moeilijk zeggen dat ik met Kirian aan het sturen was. Luke en ik hebben het nooit meer over hem gehad, want hij deed als of er nooit meer iets was gebeurd. Maar ik ben er zeker van dat als hij er achter kwam, dat het tot een grote ruzie zou leiden.

"Sofia, ze zei dat ze nog altijd niet de geur van bier en sigaretten uit haar haar kreeg na de fuif van vrijdag" loog ik. Dit leek mij ook de meest geloofwaardige leugen.

---

Hoi,

Hier is weer een nieuw stukje :) Ik hoop dat jullie het leuk vinden :) ideeën voor het verhaal, opmerkingen enzo mogen jullie mij altijd doormailen of in een reactie plaatsen.

En vergeet zeker niet te stemmen :)

❤ Paradise