Félice

Félice | Hoofdstuk Dertien |

POV Félicia

"Luke, alsjeblieft sta op" de irritatie was te horen in mijn stem, enkel Luke begreep het alleen niet.

"Sta op!" herhaalde ik en trok de dekens van hem af. 

"Félice, doe niet zo lastig" zei hij tegen mij en trok de dekens terug over hem heen.

"Luke, je bent ongelofelijk" zei ik en gooide en kussen tegen zijn hoofd. Ergste va al was dat ik mij niet meer herinnerde wat er gisteren gebeurd was. Ik was bang dat ik gisteren seks met hem had.

"Goed, dan, jij je zin" zei ik uiteindelijk en wandelde naar mijn kaptafel en begon mijn mascara op te doen. Ik wou het zo snel mogelijk gedaan maken Luke. Maar dat was inderdaad moeilijker dan dat ik dacht.

---

"Hij is echt ongelofelijk" zei ik gefrustreerd en gooide en gooide de deur van mijn kluisje toe.

Sofia zuchtte en keek me aan. "Wat had je dan gedacht, het is Luke"

Ik keek haar zonder sarcastisch aan, "Nee, echt serieus?" Een zucht rolde over mijn lippen. "Ik wou dat ik zoals jou of Amber was. Jullie maken het altijd uit met jullie vriendjes alsof het niets is"

"Ow," begon Sofia beledigd. "Niets is, niets is.. Ik vind het uiteindelijk nog altijd erg als ik het uitmaak"

"Je weet wat ik bedoel" zei ik en keek haar serieus aan.

"Ja, het is al goed" zei ze.

Samen liepen we door de gangen richting de kleedkamers. Binnen een kwartiertje zouden we gym hebben. Ook al had ik hier echt geen zin in. Het enige at ik kon was lopen. Ik was nog en van de snelste van de klas. maar voor de rest was ik zo stijf als iets.

"je had het gewoon veel eerder uit moeten maken met Luke. Vanaf het moment dat hij veranderde" 

Ik luisterde naar Sofia haar woorden. Ik wist op de duur niet meer wat antwoorden, want uiteindelijk hadden ze allemaal gelijk.

"Trouwens, hoe gaat het tussen jou en Kirian?" Hoorde ik Sofia op een spelende toon vragen.

Ik keek haar glimlachend aan. Ergens gaf het mij vlinders, door gewoon aan hem te denken. 

"Wel, goed" zei ik en keek haar aan, maar haar blik zei dat ze meer wou weten. "De laatste keer dat ik hem zag was toen hij mij hielp met het opstel, maar dat weet je. En oor de rest, we sturen wel eens af en toe, maar dat is het ook." zei ik.

"Ik denk echt dat Kirian de gene voor jou is" zei ze blij en klapte zachtjes in haar handen.

"Maar soms zijn gedrag.. Soms lijkt het als of hij een gespleten persoonlijkheid heeft," zei ik en keek haar aan. 

"Hoe bedoel je?"

"Ja, hoe hij van super lief naar bijna onhandelbaar wordt" zei ik en dacht terug naar het moment  dat hij Luke in elkaar geslagen had. 

"Kijk," begon Sofia, "Ik denk dat iedere jongen zo zou reageren als die zag dat iemand een meisje zo behandelde. Zelfs ik zou het niet laten gebeuren als ik  daar was."

Ik keek haar glimlachend aan. "ja, Luke was wel inderdaad te ver gegaan ja, maar.."

"nee" begon Sofia. "We zijn uitgepraat, het was Luke zijn eigen schuld" 

Ik keek haar aan en wou nog iets zeggen, maar winnen deed ik, toch niet, dus zweeg ik maar.

"Na jou" zei Sofia, terwijl ze de deur van de kleedkamer open hield. "dankje" zei ik glimlachend en liep met haar naar binnen.

Buiten ons twee waren er nog drie meisjes van onze klas. Samen met Sofia begroete ik ze en zette ons neer op onze gebruikelijke plaats. 

"Gaat Amber weer te laat zijn?" vroeg ik aan Sofia.

Ze keek van haar mobieltje naar mij op en haalde haar schouders op. "Je kent haar he" zei ze en richtte haar blik weer op het scherm. 

Ik begon mij langzaam om te kleden en had in een minuutje of vijf mijn sportkleding aan. Ik deed mijn lange bruine haren in een staart en keek naar Sofia die net als ik haar haar in een staart aan het doen was. 

Langzaam kwam ze naar me toe en fluisterde:"Wat hebben ze toch, ze zitten al heel de tijd te fluisteren en naar ons te kijken" zei ze en knikte naar twee meisjes die ook in de kleedkamer waren.

Ik bekeek hun even, het waren meisjes die een jaar lager zaten dan ons en net op het zelfde moment als ons gym hadden. Ook al hadden we niet samen les, we moesten de kleedkamer toch delen.

"Ze zijn jaloers op je" zei ik en knipoogde naar Sofia. Maar ze keek me niet begrijpend aan. "Ze zijn jaloers dat jou borsten mooi gevormd zijn en de van hun nog niet eens zichtbaar" 

"Oh" zei Sofia en een glimlach was te zien op haar gezicht. Ja, Sofia haar trots waren haar vrouwelijke rondingen. Ze had echt een mooi lichaam en was ook zeker niet beschaamd om het soms te tonen, door een strak jurkje aan te doen of zo.

"Ja, als we op Amber moeten wachten, komen we zelf te laat" zei ik tegen Sofia en keek naar de rest van onze klas die al op weg was naar de gymzaal.

Ze knikte en stond langzaam op van de bank, "ik moet wel nog even naar de wc" zei ze.

Ik knikte en volgde haar richting de wc. 

Terwijl Sofia op de wc zat keek ik in de spiegel en bekeek mijn haar. Mijn haar was echt lang en ik zou misschien eens een afspraak moeten maken bij de kapper. 

Het geluid van een doorspoelende wc was te horen en Sofia kwam uit het wc kotje. Ze opende de kraan en waste haar handen. 

Om naar de zaal te gaan, namen we de route via de douches, dat was iets korter dan helemaal terug te lopen. 

Plots stopte Sofia en hield me tegen. "hoor je dat ook?" vroeg ze me en keek me vragend aan. 

Ik schudde mijn hoofd. "Wat zou ik dan moeten horen?" vroeg ik en keek haar aan.

Ze plaatste haar wijsvinger voor haar lippen en stapte langzaam richting de douches. Ze maakte een beweging met haar hand dat ik haar moest volgen en dat deed ik. 

Op de hoek van een douche stopte ze en keek me aan. Het was muisstil, en toen hoorde ik wat ze bedoelde. Het klonk als gekreun. Ik keek haar met grote ogen en tegelijk staken we ons hoofd oom de hoek en keken de douche in.

"LUKE!" 

---

Hier is weer een nieuw stukje :) Het is wel niet het romantische stukje zoals beloofd, maar ik was vergeten dat dit deel er nog tussen moest komen. Ik hoop da jullie het als nog leuk vinden :)

Ik wil jullie nog eens bedanken oor de vele stemmen :) En wat denken jullie dat er gaat gebeuren? ;)

Laat een reactie achter en vergeet zeker niet te stemmen ;)

Fijne Valentijn 😘

❤ Paradise