Félice | Hoofdstuk Zestien |

5.7K 239 64
                                    

POV Félicia

"Jij vuile hoer!" hij spugde de woorden uit.

"Jij bedroog mij!" riep ik vol verdriet.

"Omdat jij mij niet gaf wat ik verdiende" riep hij naar mij waarna weer een klap in mijn gezocht volgde.

"Ik zal je eens geven wat je verdient!"

Luke draaide zich om en voor dat ik het wist lag hij op de grond.

Kirian had hem geslagen. Ik sloeg mijn handen voor mijn mond om niet te schreeuwen. Ik keek van Luke naar Kirian.

Zijn ogen waren bijna zwart zo donker waren ze. Ze waren nog donkerder dan de vorige keer toen hij Luke sloeg.

"Kirian!" riep ik naar hem en keek hem aan.

Hij draaide zijn hoofd naar mij om. Zijn blik straalde woede uit, maar zodra hij in mijn paniekerige ogen keer', kalmeerde zijn blik.

Dat zag Luke als zijn kans en sloeg Kirian. In één beweging draaide Kirian zich terug naar Luke en sloeg hem terug.

Ik mocht dit niet laten gebeuren. Voordat Kirian de kans kreeg om Luke terug te slaan liep ik op ze af.

"Kirian nee!" riep ik en probeerde Kirian van hem af te duwen.

Wat een onbegonnen zaak was.

"Ik zei dat je haar met rust moest laten klootzak!" zei hij en gaf Luke weer een andere klap.

"Kirian" herhaalde ik, " alsjeblieft" zei ik en nam hij bij zijn arm. En die aanraking veranderde alles.

"Dit is nog niet afgelopen, als ik je nog een keer in haar buurt zie, of als sje haar nog één keer aanraakt.. Maak ik korte mette met je gast"

Kirian ging van Luke af, hij stond nu met zijn rug naar ons toe.

Ik keek naar Luke, waarna mijn blik weer naar Kirian zijn rug ging.

Ik sloot even mijn ogen en haalde diep adem.

"Laat Luke, ga naar Kirian. Luke heeft je niet nodig hij wel."

Zei het stemmetje in mijn hoofd. En het had gelijk. Luke verdiende mij niet. Hij deed mij pijn en kwetste mij continue. Terwijl Kiroan zich gedroeg als een bescherm engel.

Ik wandelde richting Kirian en ging voor hem staan.

"Gaat het?"

Langzaam boog hij zijn hoofd en keek hij mij aan. Zijn ogen veranderde van bijna zwart terug naar zijn normale warme bruine ogen.

"Gaat het met jou?" vroeg hij, in plaats te antwoorden op de mijne.

"Félice, laat die rotzak met rust en kom terug met mij mee",

Ik keek even op zij naar Luke, die inmiddels recht stond en klaarstond om naar het school gebouw te gaan. Morgen' stond zijn gezicht vol blauwe plekken. Iets onder zijn oog had hij een snee dat al aan het bloedde was.

"Nee" zei ik en keer' terug naar Kirian, die geen emotie toonde.

"Als je nu 'met mee komt is het gedaan." dreigde hij.

"Remember, dat was het al" zei ik zonder van Kirian af te kijken.

Een kleine glimlach verscheen rond Kirian zijn gezicht.

"Gaat het?" herhaalde hij en legde voorzichtig zijn hand op mijn rode wang waar Luke mij twee keer had geslagen.

Een bom van emoties ging door mij heen en ik had geen idee hoe ik mij nu moest gedragen. Dus knikte ik maar snel als antwoord op zijn vraag.

---

Kirian wou absoluut niet dat ik terug naar school zou gaan. Hij was bang dat Luke zijn woede op mij zou africhten. En dat ik toch in de les zou zitten zonder mijn volledige aandacht.

Hij nam mij mee naar zijn huis. Daar was ik even vergenoeg van alle ellende.

Kirian stopte zijn auto op de oprit en deed de motor uit.

Ik deed mijn gordel uit waarna ik uit de auto stapte. Meer keek ik verbaasd rond. Het huis was echt gigantisch. Hier konden wel 100 man in wonen.
Maar zo ver ik weet waren het er maar drie.

Het geluidje van dat de deuren gesloten was, was te horen en hij strekte zijn arm over de auto naar mij uit dat ik moest volgen.

Samen met hem liep ik naar de voordeur. Ik wachtte even tot dat hij de deur geopend had en stapte dan naar binnen.

Alweer keek ik verbaasd rond zoals de eerste keer dat ik hier was. Het was gewoon te mooi voor woorden.

"Vind jet het goed als we naar boven gaan? Mijn vader heeft wat vrienden over bezoek.." zei hij terwijl hij met zijn autosleutels speelde.

Even twijfde ik of ik moest instemmen. De eerste keer dat ik met Luke naar boven ging hadden, we meteen seks.

Maar ik mocht niet zo denken over Kirian, hij was ee' goede jongen.

" ja geen probleem", zei ik en volgde hem dan de trap op.

Het was een trap die meestal alleen in films ziet. In van die villa's. Maar Kirian woonde nu ook inmiddels in een villa. Volgens mij kon je het zelfs een kasteel noemen.

---

Hoi Schatjes,
Hier is weer een nieuw stukje.
Ik heb het wel op mijn gsm geschreven, dus de kans dat er schrijffouten in staat is zeer groot. Als jullie er zien ofzo, mogen jullie die altijd even vermelden :)

Kirian neemt Félice mee naar zijn thuis. Gaan er dingen gebeuren of gaat het gewoon een avondje onder vrienden zijn? Laat me weten wat jullie denken of wat jullie graag zien gebeuren ;)

Zou ik jullie ook mogen vragen wat jullie van de cover vinden? Of moet ik een andere maken?

Vergeet zeker niet te stemmen en te reageren en nog eens bedankt voor de vele lieve reacties en stemmen!

❤Paradise

Félice Where stories live. Discover now