Félice

Félice | Hoofdstuk Vijftien |

POV Félicia

"Hij is gewoon de avond bij mij geweest."

"En is er iets speciaals gebeurd dat ik moet weten?"

Haar ogen doorboorde de mijne bijna. Ik schudde mijn hoofd en dacht terug aan gisteravond. Had was echt fijn, gewoon bij elkaar zijn als vrienden.. Hij kon zo goed luisteren en was er gewoon voor mij. En hoe hij plots bij mij thuis stond.. Alsof hij wist dat er iets aan de hand was.

"Ik denk dat iemand wel een beetje verliefd aan het worden is" hoorde ik Amber lachend zeggen.

Ik keek haar aan met een schuine blik.
"Nee" zei ik kort en keek dan naar Sofia die de zelfde mening als Amber deelde.

"Ik heb even genoeg van jongens" zei ik en leunde even tegen de muur.

"Tot dat hij je uit vraagt" zei Sofia

Ik keek hun aan en haalde mijn schouders op.
"Vrienden kunnen toch ook gewoon samen weg gaan?" zei ik met een ondeugende glimlach.

Het verbaasde mij eigenlijk dat ik zo snel over Luke heen was. Misschien kwam het door Kirian, hij liet mij zien dat ik inderdaad beter verdiende dan Luke. En dat mijn verlies van Luke misschien een winst was..

Snel keek ik even naar beneden toen ik Luke voor bij zag komen. Ik kon niet ontkennen dat het ergens toch pijn deed. Een relatie van bijna twee jaar vergeet je zomaar niet.

"Félice" zijn stem trilde en het enige wat ik wou was wenen en weg rennen.

"Luke laat haar" hoorde ik Sofia zeggen en ging voor mij staan.

"Het is al goed" zei ik En kwam een stap naar voor en keek in Lule zijn ogen. Maar zijn ogen gaven geen emotie weer.

"Félice, kan ik je even onder ogen spreken?"

Mijn blik ging even van Amber naar Sofia waarna na Luke.
Ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik wou eerlijk gezegd niet horen wat hij te zeggen had, maar ik wou niet de bitch uit hangen en hem negeren. Maar uiteindelijk had hij mij bedrogen.

Ik haalde mijn schouders op.
"Goed" zei ik en kwam van de muur vandaan.
Amber en Sofia keken mij beiden verbaasd aan.
Maar zo kon ik het misschien beter afsluiten.

Samen met Luke zet ik mij op een bankje in de tuin van de school en staar wat voor mij uit.

"Félice" begon hij terwijl hij mijn hand vast pakte. Het voelde vreemd dat hij mij aan raakte. Ongemakkelijk en ik wou eigenlijk gewoon dat hij mij los liet. Ik trok mijn hand terug en keen hem aan.

"Sorry" mompelde ik even.

Jet was stil. Ongemakkelijk stil voordat hij terug begon te praten.

"Kunnen we gewoon even vanaf nul beginnen? Alsof er niets gebeurd is?"

Ik keel hem fronsend aan.

Was hij gek?

" Staat er achterlijk op mijn voorhoofd geschreven?"
Vroeg ik boos en keek hem aan.

" Jij hebt mij bedrogen met een andere griet.. Ik zou niet weten waarom ik je nog een kans zou geven of uberhaupt vertrouwen"

"Félice doe niet zo geschokt, alsof jij nog nooit op die Kirian hebt gezeten!" riep hij.

Mijn ogen werden groot en stond op. Ik kon niet geloven dat hij zulke dingen van mij dacht.

"Luke het is gedaan." zei ik en vertrok terug het school gebouw in.

"Félice" riep hij mij na en voor dat ik het wist stond hij naast mij en hield hij mij vast.

"Ik hou van je" zei hij.
En bij die woorden begon ik te wenen.
Hij nam mij vast in zijn armen en probeerde mij te kalmeren. Maar het werkte niet. Want mijn gevoelens waren weg voor hem.
Zelfs zijn omhelzing voelde koud aan.
Ik wou gewoon weg rennen weg van hier.
"Laat mij los Luke!" riep ik en probeerde mij los te maken uit zijn omhelzing mar hij liet mij niet los.

Wat ik ook deed het lukte mij niet.

"Félice" doe rustig.

"Laat mij los klootzak!" riep ik tegen hem.

Maar dat had ik misschien niet moeten zeggen. Want daarna liet hij meteen los, waar ik natuurlijk heel blij om was, maar een klap volgde wel in mijn gezicht.
Ik legde mijn hand op mijn wang en keek hem met grote ogen aan.

Mijn ogen begonnen te tranen, maar ik zou en ging niet wenen. Ik slikte 'letterlijk mijn verdriet in en keek hem aan.

Hij kwam naar me toe en pakte mij vast aan mijn arm en trok me weer om hoog.

"Jij vuile hoer!" hij spugde de woorden uit.

"Jij bedroog mij!" riep ik vol verdriet.

"Omdat jij mij niet gaf wat ik verdiende" riep hij naar mij waarna weer een klap in mijn gezocht volgde.

"Ik zal je eens geven wat je verdient!"

---

Hoi Schatjes,
Weer een nieuw stukje speciaal voor jullie!
Wat denken jullie dat er gaat gebeuren en wat vinden jullie van het stukje.

Vergeet zeker niet te stemmen en te reageren. :) en jullie ideeën van het hoofdstuk van nieuw personage zijn nog altijd welkom :)

❤Paradise