Félice

Félice |Hoofdstuk Eénenvijftig|

POV Félicia

Onrustig liep hij de kamer door. Dit deed hij nu al tien minuten en ik werd er gek van!

"Kirian stop nu! Er zal wel een logische verklaring voor zijn!" riep ik naar hem.
Ik kon hem niet langer zo aan zien, het maakte mij echt gek! En zelf deed het hem ook geen goed.
In een ruk had Kirian zich naar mij gedraaid, zijn ogen waren donker. Ik had niet moeten schreeuwen, maar als ik het zachtjes vroeg had hij er niet op gereageerd.

"Welke logische verklaring kan er voor zijn?" zei hij woedend.

Ik keek hem zelfzeker aan, maar mijn blik veranderde als snel. Met een zucht haalde ik mijn schouders op.

"Dacht ik al" snauwde hij mij toe.

"Kirian kom op, er is toch niets gebeu.."

"Omdat ik op tijd was, als ik een minuut later was, hadden ze je sowieso iets aangedaan!
VERDOMME!"

Ik schrok me kapot toen Kirian met zijn vuist op de tafel sloeg. Nooit was ik bang van hem, wat hij ook deed. Maar om hem zo bezig te zien.. Het gaf me rillingen.

Onopgemerkt slikte ik en stond ik twijfelend op. Met kleine passen liep ik naar hem toe en legde als eerste mijn hand op zijn schouder. En begon hem dan zachtjes te knuffelen. Zijn houding ging van gespannen naar ontspannen en het deed me goed om zijn ademhaling rustig te horen worden.

Ik had mijn wolf, niet enkel haar geest maar ook mijn vorm. Ik had geen idee hoe ik getransformeerd was,van mens naar wolf of omgekeerd. Het ene moment lag ik in mijn bed en het andere moment liep ik rond te rennen, waarna Kirians roedelleden, mijn roedel, me zag als een bedreiging. En het andere moment werd ik wakker in Kirian zijn kamer en staat hij op ontploffen.

Kirien nam mij in een omhelzing, het voelde zo goed, om hem zo kwaad te zien, voelde het alsof ik hem al maanden niet had gezien, ik miste hem, ook al had ik hem twee dagen geleden nog gezien.
Misschien kwam het door de mate gedoe.. Sws kwam het daardoor.

"Ik hou van je.." zei hij zachtjes, zijn stel klonk ruw en hees.

"Ik ook van jou" antwoordde ik snel en keek omhoog naar hem.

"Dus ik heb nagevraa.."

Kirian en ik keken beiden op van de stem die de kamer vulde.
Max stond wat ongemakkelijk in de deur opening naar ons te kijken.
"Zal ik anders straks terug komen?" vroeg hij terwijl hij al achteruit liep.

"Nee tuurlijk niet" zei ik meteen en maakte me los uit Kirian zijn omhelzing. Even keek ik hem nog aan en richtte dan mijn volle aandacht op hem.

"Dus ik heb wat na gevraagd en niemand van de roedel wist iets van de Rogue. Een paar vermoeden dat alfa Romeo het verspreid heeft. En zo achter Félicia zijn gegaan."

Ik keek omhoog naar Kirian, zijn ogen verkleurden niet, alsof hij er op voorbereid was.

"Wat moer Romeo van haar!?" zei op een luidde en strenge toon.

Ik keek hun alle twee wat verwonderd aan. Het leek er op alsof hij het vaker op mij gemund had. Ook al had ik er nog nooit iets van gemerkt.

"Kunnen jullie hem er niet mee confronteren?" vroeg ik alsof dat het beste idee ooit was.

Meteen schudde Kirian zijn hoofd. "We hebben niet genoeg bewijs" zijn blik was strak op Max gericht.

Een zucht verliet zijn mond.
"Als je nu hier kwam wonen en ik alfa word en ik je eindelijk kan voorstellen als Luna, dan was dit ook allemaal niet gebeurd."
Zei hij, in zijn stem was afgunst te besporen.
Het voelde alsof hij wou zeggen dat dit ook ergens mijn eigen fout was. Het was de manier waarop hij het zei.
Ik keek van Kirian naar Max, beiden deelde ze de dezelfde blik. Alleen toonde Max meer compassie die Kirian niet liet zien.

"Ik denk dat ik beter ga" zei ik. Even keek ik rond of ik iets bij mij had, maar vermits ik in wolvenvorm hier was geraakt, was die kans best klein.

"Max brengt je wel thuis"
Ik stond in de deuropening en draaide me om. Max knikte kort en Kirian zelf stond nog altijd met dezelfde blik naar Max te kijken.

---

Hoii,

Eindelijk een nieuw hoofdstuk! Ik weet het heeft er lang op moeten wachten. Zelf ben ik er niet zo te vrezen over, maar ik kreeg het er niet beter dan dit..

Hoe dan ook, er zijn wat spanningen tussen Kirian en Félicia..

Laat me weten wat jullie er van vinden, en denken dat er verder gaat gebeuren.

Vergeet zeker niet te stemmen en te reageren!

❤Paradise