Mr. Perfect Gangster: The Return (Editing) complete

[MPG2 > 76 - New Beginnings]

Si Eri:

Hindi muna ako umuwi kina Hena.

pakiramdam ko kasi nagiging sagabal ako sa relasyon nila ni Caleb.

Understanding naman si Caleb na nag-aalala sa akin si Hena kaya lagi niya akong sinasamahan pro minsan nararamdaman kong nagtatampo na si Caleb sa akin.

Haaaaayy..

Hindi ko alam saan ko ilulugar ang sarili ko.

Nung iniwan ako ni Uno pakiramdam ko naliligaw ako.

Hindi ko na alam.

Ganito ba talaga ka sakit ang maiwan ng taong pinakamamahal mo?

Minsan naiisip kong mawala na lang sa mundo para hindi ko na maramaman yung sakit na ito.

Gusto ko na lang matapos lahat ng ito.

"ERI?"

Nawala ako sa pag-iisip ko ng tawagin ako ni lolo

"Bakit po?"

Hinila ni lolo yung isang upuan at umupo sa harapan ko.

"Ayos ka lang ba apo?"

"hmmm..hindi ko alam lolo"

"Eri maniwala ka man o hindi ay alam ko ang nararamdaman mo. Pinagdaanan ko din yan."

"Talaga po?"

"Yes. Hindi nga lang sa lola mo pero sa isang babae na minahal ko talaga noon."

"Ha? Bukod kay lola may minahal pa po kayo?"

"Oo naman. Kaya nga may tinatawag tayong ex diba?"

Natawa ako Si lolo kasi kung makatingin sa akin parang sinasabi niya na HeLLO!!! Eri to Earth.

"Asan na po siya tsaka bakit hindi kayo nagkatuluyan?"

"Naalala mo ba nang ipagkasundo ka kay Franny?"

"hmm"

"Naipagkasundo na akong ikasal sa lola mo nung mga bata pa lang kami.. Kaya hindi ko talaga sineseryoso ang mga babae. Heartthrob ako non eh!" *__*

"Wow ang confidence! hahaha oh tapos po?"

"Hanggang sa nakilala ko si Beatrice. Ang ganda niya tologo!"

"Lolo ano ba." >,< tawang tawa ako kay lolo

"Ayun. Niligawan ko siya pero ayaw niya talaga sa akin. Alam niyang babaero ako kaya todo iwas talaga siya. Ako naman sabi ko sa sarili ko hindi ko ito tatantanan hannga't d niya ako sinasagot. Kailangan kong mapasagot to kasi masisira yung reputasyon ko kapag basted ako dito."

"Kaya araw araw talaga hinihintay ko siya sa labas ng bahay nila. Minsan nga kakahintay ko ay nasa school na pala siya. Nung panahon namin wala pang cellphone kaya effort talaga kung effort na gusto mong makausap yung babae. Minsan hinihintayko din siya sa labas ng classroo nila kahit na alam kong dedeadmahin niya lang ako kahit tatlong oras na akong nakatayo don."

"Dadalhan ko din siya ng bulaklak, chocolates at susulat talaga ako ng love letters. Siguro mga anim na buwan kong ginawa yun. Araw araw talaga tiyetyempuhan ko siya kahit sabahay nila pero di niya talaga ako pinapansin."

"Hanggang sa dumating yung araw na habang inaantay ko siya sa bahay nila ay lumabas siya sa kanila at pumayag siyang ihatid ko siya sa school."