İHANET 39.BÖLÜM

61.5K 3.1K 445
                                    

S e v i l i y o r s u n u z 💙

Çisem'den

Saat sabahın yedisiydi. Yosun'dan dolayı erken saatlerde kalkmaya alışkındım ama esneyerek dolaşan Ceylan için aynı şeyi söyleyemeyecektim. Yosun'u Filiz Abla'nın yattığı odaya bırakırken Ceylan'ın Filiz Abla'yı bilgilendirmesini bekliyordum. Yosun'a bakmayı kabul etmişti ama sabahın bu saatinde nereye gideceğimizi de sorgulamayı ihmal etmiyordu haklı olarak.

"Çok geç kalmamaya çalışırız anne."

"Bir şey olursa ara abla olur mu?"

"Tamam kızım. Uyansın bir güzel karnını da doyururum, senin aklın kalmasın."

Yanağını öpüp geri çekildim. "Teşekkür ederim."

"Hadi anne biz kaçtık."

Ceylan'la apar topar evden çıktık. Aşağı inerken apartman merdiveninin üst camından gördüğüm adamlarla homurdandım.

"Filiz Abla bana dün adamları sordu, bilmiyorum diyip geçiştirdim."

Ceylan koluma girerken, "Bana da dün gece sordu, aynı cevabı verdim. Ne yapsak bilemedim hiç," dedi. Onun da bu durumdan dolayı canının sıkıldığını anlayabiliyordum.

"Çok dikkat çekiyor, bir tek annenin değil apartmandakilerin de öyle. Bu konuyu bir şekilde halledeceğim."

"Nasıl halledeceksin ki? Peşinden bir saniye olsun ayrılmıyorlar, gönderemezsin de bunu ben de istemiyorum zaten."

İçlerinden birisi bizi görür görmez her daim hali hazırda bekleyen arabanın kapılarını açtı. "Günaydın Çisem Hanım, günaydın Ceylan Hanım."

Elimle durmalarını işaret ettim ama beni pekte taktıkları söylenemezdi. Arkadaşlarımızın yanına bir yığın adamla gitmeyi düşünmüyordum, bu konuda oldukça kararlıydım. "Biz taksiyle gidiyoruz."

Ceylan beni destekleyerek, "Evet," dedi.

"İsteğinizi aldığımız emirler doğrultusunda kabul edemeyiz Çisem Hanım."

"Kabul edemez misiniz? Yeterince dikkat çekmiyormuşsunuz gibi bir de sizi peşime kuyruk olarak kabul etmeyeceğim." Diğer adamları gösterdim. "Onlara da söyler misin görünmeyen bir yere geçip beklesinler, apartmanın önünde çok dikkat çekiyorlar."

"Görünmeyen kısımlarda da arkadaşlar var."
"Arka tarafa gönder o zaman."

"Orada da var efendim. Tahmin edersiniz ki apartman girişinin güvenliği giriş ve çıkışlara göre daha fazla önem arz ediyor."

"Binayı kuşatmış resmen adamlar. Bir bakımdan da iyi aslınsa Alparslan değil yaklaşmak çevresinden bile geçemez, diğer yandan da kötü annemin dikkatini çekmişler yalanların boynumuza dolanması an meselesi." Kulağıma fısıltıyla konuşuyordu.
"Biz taksiyle gidiyoruz." Direttim.
"Başınıza bir şeyin gelmeyeceğine garanti verebilir misiniz?"

"Taksiciler ne zamandan beri tehlikeli, kaçakçı adam kategorisine girdi?"

"Lütfen zorluk çıkartmayın Çisem Hanım. Asaf Bey bundan hiç hoşlanmayacak."
Asaf...

Burnumdan sesli bir soluk verdim. "Arkamızdan da bizi takip edebilirsiniz o halde değil mi?"

"Hayır efendim, bizimle gelmelisiniz."

Ceylan'la birbirimize baktık.

Ceylan bir adım öne çıkarak ellerini beline yerleştirdi. "Bana bak koca ayı, biz böyle olsun istiyorsak böyle olacak. Sen aynı zamanda Çisem'e de hizmet ediyorsun, bu da demek oluyor ki ondan da emir alırsın yani onun istediğini yapmak zorundasın," diyerek meydan okudu.

İHANET |TAMAMLANDI|Onde histórias criam vida. Descubra agora