That Sudden Tibok Ng Puso [Book 1]

❤Chapter 34❤ Food Trip

Kath's POV

Gusto ko sanang puntahan si Art kanina sa bahay niya at harap harapan kong ibigay sa kanya yung phone niya, kaso...natatakot ako. Baka kasi pag ginawa niya ulit yung ginawa niya sa akin, baka gumanti ako. Aish. Nevermind.

Pero wait. Ngayon ko lang naramdaman tong pakiramdam na to. Ang boring pag wala si Art. Walang manggugulo. Walang mag-aasar. Walang maingay. Walang kumakanta. Walang naghuhubad kung saan saan. Walang wala ako pag wala si Art. Pero sana sumama siya bukas. Hope so.

---FastForward-->>

Boring nga naman kasing mag stay sa bahay buong araw kaya naisipan ko na lang na mag mall. Magshoshopping nalang ako ng mga pwede kong dalhin bukas. Foods or anything.

Namili ako ng mga damit. Konti lang naman. 2 pairs lang. Inilagay ko sa kotse ko tapos bumalik ako sa loob ng mall. Magfofood trip muna ako. Andun yung kumain ako ng Marshmallows habang naglalakad kaso may biglang bumangga sa akin tapos natapon ko yung marshmallows ko. Huminto naman yung bumangga sa akin.

"Holy Sh---" di ko na tinuloy yung sasabihin ko. Naawa ako sa mga marshmallow ko. Paborito ko yan eh. Titig na titig ako sa mga marshmallow na nahulog. Tinignan ko ng masama yung nakabangga sa akin. Pero di ko natuloy yung pagtingin ng masama sa kanya, instead, gulat na gulat ako nung makita ko siya.

[Now Playing : Time Machine by Six Part Invention]

🎵 Do you remember how it felt like?

I still remember how the days that end, the weeks and months,

We were together for so long,

I haven't noticed,

That we're falling down too fast.🎵

*dug dug*

*dug dug*

*dug dug*

This heartbeat that always beat when I see him unexpectedly. I looked at him straight in the eye and he also looked at mine too.

🎵 If I could take it all back,

I still want you by my side.

If only I could bring you back to me,

If I could go back in time,

Promise we won't say goodbye,

I never really moved on

No, not in time...🎵

"Hey, What's Up ?" bati ni Art sa akin. Yes. Si Art ang bumangga sa akin. Pero nasaktan ako sa pagabati niya sa akin. Di ako sanay. Di ko alam kung ano ang sasabihin ko. Walang ibang laman ang utak ko kundi siya lang kaya wala akong alam na pwede kong sabihin. Speechless kumbaga. "Hey!" he said again. Natulala yata ako.

"Oops ! Sorry !" sabi ko.

"Tulala ka na niyan." he said. Ang warm lang pagbati niya sa akin ngayon. Parang wala lang. Normal Strangers. Parang di namin kilala ang isa't isa. "Ano nga palang ginagawa mo dito sa Mall ?" he asked.

"Uhm. Naghahanap lang ng kasiyahan. Ang boring kasi sa bahay eh..." wala ka kasi. "...ikaw ba, anong ginagawa mo dito ?" tanong ko.

"Gumagala lang. Boring din kasi sa bahay eh." sabi niya. So, same kami ? "By the way, sino kasama mo ? Your Boyfriend ?" dagdag niya. Yung Boyfriend ko na parang di ko naman Boyfriend ? Andun sa I DON'T KNOW. Di ko alam kung saan yun nagpupunta.