That Sudden Tibok Ng Puso [Book 1]

❤Chapter 46❤ She'll be fine

Kath's POV

It's been a month since we have our one week vacation at the resort. Wala na rin kami ni Clark. We broke up. Pano nangyari ? Yung sa resort. Dun nangyari ang lahat. After nung ginawa niya sa akin at kay Art, I broke up with him. But we're still friend.

I'm on a mall right now and kasama ko ang buong barkada. Siyempre barkada, kasama dun si Clark. So di pala dapat 'I'm' ang gagamitin ko kundi 'We'. Ahay. Nag-ga-grammar na ako neto.

"So what now, maglilibot nalang tayo buong oras, buong araw, buong magdamagan ?" reklamo ni Kris. Actually, kanina pa nga kami naglilibot dito sa mall at wala kaming ginagawa.

"Oo nga eh. Naiinip na ako. Kanina pa tayo nag-iikot dito sa mall and wala man lang tayong ginagawa." i said. Pero nung hinarap ko yung mga boys, si Felix lang yung parang normal kung gumalaw. Nakatayo lang ng maayos si Felix and the two, Art and Clark. 'Di ko maexplain basta yung parang mga batang mag-aagawan sa iisang laruan.

"I think we should do something right now. Kanina pa kasi ako nagtitiis sa ginagawa netong dalawa eh." sabi ni Felix.

"Bakit ? Anong nangyari ?" tanong ni Kris kay Felix. Actually, magkasama kaming lahat pero kahit na ako, di alam ang nangyayari. Dahil na rin siguro sa paglalakad lang nakatuon yung atensiyon ko.

"Yah. What happened ?" i asked.

"Actually, kanina..." sabi ni Felix.

"Shut Up!" sabay na sabi nung dalawa kay Felix dahilan upang di niya matuloy yung sasabihin niya. Kawawa naman si Felix.

Felix's POV

Okay. Shut up daw. Pero instead na sasabihin ko, iliihim ko nalang. Wag kayong maingay.

Actually kanina, pababa pa lang kami ng sasakyan eh mukhang umiinit na ang takbo ng panahon. Eh hindi mo naman matawag yung dalawang babae dahil dali-dali na silang pumasok sa loob.

Kahit na nung papasok pa lang kamisa Mall, 'di mo talaga mafefeel ang aircon dahil sa sobrang init ng takbo ng panahon.

May isa nga, pumunta yung dalawang babae sa may stuffed toys at tuwang tuwa yung dalawa na parang bata, yung dalawang lalake naman, lalapit na sana sila kay Kath ng nagkasalubong ang kanilang paningin, nagtitigan lang sila. And as a Normal person among the 5, siyempre, inawat ko sila. Alam niyo ba kung anong ginawa ko ?

Wait lang. Isipin niyo na tumayo ako sa gitna ng dalawa tapos sabay kong pingot yung ilong nila at sabay silang umaray. Oh diba, ang galing ko.

Pero namimiss ko na din si Karla kaya mas nilakasan ko pa yung pagpingot ko sa ilong nilang dalawa. Sabay naman silang umaray. Buti nalang at di narinig ng dalawang babae. Pagkatapos nun, naglakad lakad nalang kami.

Kath's POV

Ang ganda siguro ng iniisip netong Felix na to eh. Akalain mo ba namang 'di niya sinagot ang tanong ko at nakuha pa niyang mag-isip ng napakagandang bagay.

Lumapit ako sa kanya at tinapik ko siya sa ulo. At parang nalakasan ko yata yung pagtapik.

"Arayyy. Ano ba Kath ?" sabi niya at inangat niya yung ulo niya at parang inaayos ang buhok niya.

"Ano yang iniisip mo huh ?" tanong ko.

"Pakealam mo ba ?" sabi niya. Parang ibang Felix tong kaharap ko ah. Ibahin ko nga din yung sarili ko.

"Okay fine.Wala akong pake. Wala na akong pake sa inyo simula ngayon." galit kong sabi. Oo. Galit ako. Galit ako sa mga taong 'di binibigyang halaga yung paggiging concern nila sa isang tao. Tumalikod ako mula sa kanila at naglakad papalayo.

"Bes. Hintay!" tawag sa akin ni Kath pero 'di ko sya pinansin. Nagpatuloy ako sa paglalakad. Wala akong pake kung may nababangga man ako.

Felix's POV

Huh ? Anong nangyari kay Kath ? Binibiro ko lang naman siya ah. Bakit ganun yun ? Bigla nalang nagalit.

Kris's POV

Pipigilan ko pa sana si Kath kaso mabilis siyang naglakad papalayo sa amin. Buti nakikita pa siya kahit malayo kaya sinundan namin.

"Kath. Bes. Hintayin mo kami." tawag ko sa kanya pero 'di niya kami pinapansin.

"Fre. Hintay." tawag ni Art sa kanya pero 'di pa rin siya humihinto sa paglalakad.

Nakita kong lalabas siya ng Mall kaya dali dali akong sumunod sa kanya. Mabilis akong naglakad pero mas mabilis talagang naglakad si Kath. Mabilis siyang lumabas ng Mall. Nung nakalabas na ako, may nakita akong rumaragasang sasakyan at papunta sa kinatatayuan ni Kath.

*Car Crash*

Art's POV

Nung nakalabas na ako ng mall, nakita ko nalang yung mga taong nagkakagulo sa labas ng mall. Napansin ko namang nawala na si Kris at Kath kaya dali-dali akong pumunta sa nagkakagulong tao. Baka sakaling nandun din yung dalawa.

Nakipagsiksikan pa ako sa mga tao.

"Fre. Kath. Kris." tawag ko sa dalawa.

Nung nakita ko kung sino ang pinagkakaguluhan, bigla nalang tumigil yung mundo ko. 'Di ako makagalaw dahil sa aking nakita. All I can hear and see was Kris crying while holding Kath full of blood at wala nang malay. 'Di ko namalayan, tumutulo na pala yung mga luha ko.

"Art. Art. Tulungan mo ako dito." umiiyak na tawag sa akin ni Kris. Natauhan ako dahil sa pagtawag sa akin ni Kris. Pinuntahan ko naman si Kath at dali dali ko siyang kinarga. Sumunod naman sa akin ang umiiyak na si Kris.

"Kath. Fre. Fre. Gumising ka please. Please." sabi ko habang karga ko siya at patakbong pumunta sa kotse ko.

"Bes. Bes. Gumising ka. Wag kang matutulog. Please." sabi ni Kris.

Nung nakarating na kami sa kotse ko, dali ko siyang sinakay habang nakakandong siya sa akin.

"Kris. Drive the Car." mabilis kong utos ko kay Kris na dali dali namang pumunta sa Driver's seat at simulan ang pagmamaneho.

"Fre. Gumising ka please." mangiyak-ngiyak kong sabi.

Nung narating namin ang hospital, kinuha naman agad si Kath ng mga nurse at dinala sa Emergency Room.

"Maam. Sir. 'Di po kayo pwede sa loob." sabi sa amin nung nurse. Tiningnan ko si Kris na umiiyak pa rin.

"Kath will be fine." sabi ko. I know she will be fine. She's strong. And I know that.

-------------------------