That Sudden Tibok Ng Puso [Book 1]

❤Chapter 47❤ What have you done ?

Clark's POV

"Ano ba naman kasing ginawa mo Felix ?" galit kong sabi kay Felix.

"I'm sorry. I didn't mean it. 'Di ko inexpect na magagalit siya sa sinabi ko." he said. Dali-dali naman kaming pumunta sa hospital. Nung narating namin ang hospital, dumiretso na kami ng Emergency Room.

Sinalubong kami ni Kris na umiiyak. Parang kanina pa siya umiiyak dahil magang maga na yung mga mata niya. Lumapit siya sa akin. Niyakap ko siya at pinatahan. Iyak pa din siya ng iyak.

"How's Kath ?" tanong ni Felix.

"Dahil sa ginawa mo ? Nakuha mo pang magtanong ?" galit kong sabi sa kanya. Napatahimik naman si Felix dahil sa sinabi ko.

"Walang may kasalanan sa nangyari. Everything that happened lately was an accident." sabi ni Art sa malumanay na boses. Halata sa mukha niya na pinipigilan niya yung sarili niya na mag-alala.

"Art. Umuwi ka muna. Maiwan mo na kami dito ni Clark at Felix." sabi sa kanya ni Kris.

"I won't leave her here." he said.

"Pero bawal sa'yo ang mag-alala ng sobra." Kris said. Nabigla naman si Art dahil sa sinabi ni Kath.

Art's POV

Pa'no niya nalaman ?

"Ikaw lang ba may alam neto ?" tanong ko kay Kris.

"Actually, alam na namin lahat bukod kay Kath." sabi ni Felix na siyang kauna-unahang kaibigan ko na nakakaalam ng sikreto ko.

"Art. I think it's time for you to tell Kath everything." sabi ni Kris sa akin.

"Would you please stop thinking about me. Si Kath muna ang isipin natin ngayon." I said.

"Pero importante ka sa buhay ni Kath. Ano nalang mangyayari sa kanya kapag huli na niyang malaman ?" sabi ni Kris. Actually, wala pa akong time na sabihin sa kanya. I don't want her to worry.

Lumabas naman yung doctor na umasikaso kay Kath.

"How's my bestfriend, doc ?" tanong ni Kris.

"As of now, okay na yung pasyente and she's sleeping right now. Tawagin niyo nalang kami kapag gising na siya." sabi ng doctor sa amin. Pumasok naman kaming lahat sa loob ng room.

Nakita ko ang isang Kath na walang malay. Sugatan. At may nakakabit na oxygen hose sa kanya. Pinipigilan ko ang sarili ko na umiyak. But I failed. Kusang tumutulo yung mga luha ko.

Lumapit ako mula sa kanyang pwesto and I hold her hand.

"Fre. Kath. Wag kang susuko huh ?" sabi ko. Tumulo na talaga yung mga luha ko.

"Art. Yung puso mo. Wag kang mag-alala ng sobra kay Kath. Sabi nga ng doctor kanina, okay na siya. Hihintayin nalang ang paggising niya." rinig kong may nagsasalita sa likuran ko. 'Di ko man nakikita pero alam kong si Kris yun.

"Pa'no ? Pa'no ako di mag-alala eh buhay ng mahal ko ang nakataya dito." I just said. Narinig ko naman na umiiyak na din si Kris.

"Kaya nga eh. Kaso di lang naman ikaw ang nagmamahal kay Kath. Pati kami Art. Kaya kung mahal mo si Kath, ingatan mo sarili mo." umiiyak na sabi sa akin ni Kris.

Tumayo ako habang nakatingin pa rin ang mga mata ko kay Kath.

"Sorry." sabi ko. I wiped my tears and look again to Kath.

*Door Open*

Naagaw ang atensiyon ko nung may pumasok sa room ni Kath. It was Karla and Kath's Mother.

"Tita." sabi ko pero diretso lang siyang pumunta kay Kath.

"What happened?" umiiyak na sabi ni Tita.

"Aksidente po ang nangyari Tita." I said.

"Pa'nong nagkaaksidente, Art ?" sabi ni Tita. Alam kong galit siya. Alam kong pina-ubaya niya sa akin si Kath, ngunit 'di ko man lang siya naalagaan ng mabuti. Kung 'di lang sana ako mahina, 'di sana to nangyari ngayon. I'm weak. I'm a loser.

"Sorry Tita. Sorry." sabi ko ng nakayuko.

Kris's POV

Alam kong nasasaktan din si Tita. At nakita kong parang pinapagalitan niya si Art.

"Tita. Everything that happened was an accident. Walang may alam sa nangyari Tita." sabi ko. 'Di ko alam na ganito pala si Tita pag nalagay sa panganib si Kath. Parang lahat ng tao, may kasalanan sa nangyari. "Tsaka sabi ng Doctor, Tita, okay na daw si Kath. Hintayin nalang daw natin na maggising siya." dagdag ko. Kumalma naman si Tita.

Karla's POV

Nung nalaman ko ang nangyari, agad akong pumunta sa Hospital. Though may kalayuan yung amin sa lugar nina Kath, eh hindi ako nagdalawang isip na puntahan siya. And also, may kailangan akong pagalitan ngayon.

"Flix. Labas muna tayo." mahina na pagalit kong sabi kay Flix.

Nung nakalabas na kami ng room, sinigurado ko munang walang makakarinig sa amin at walang makakakita sa amin.

"What have you done Flix ?" galit kong tanong kay Flix.

"I'm sorry." sagot niya sa malungkot na pananalita.

"What ? Sorry ? Do you think your sorry can heal Kath ?" i said.

"I didn't expect that she will be hurt on what I've said. Promise. I didn't mean what I said to her." he said.

"Magdasal ka nalang Flix na gigising pa si Kath, kundi, I will break up with you." i said.

Felix's POV

Totoo ba 'tong naririnig ko ?

"Karl. Don't do this. Please. I will do everything. Just don't break up with me." I said. And di ko na napigilan ang sarili ko, umiyak na ko. Lumuhod ako sa harap niya.

"Flix. Stand up." she said but I didn't obey her. "Flix." she added.

Kris's POV

Nakaramdam ako ng konting ginaw sa loob ng room ni Kath kaya naisipan kong lumabas muna.

Nung nakalabas na ako, nabigla nalang ako nung nakita ko si Felix na nakaluhod sa harap ni Karla. Halata sa mukha ni Felix na umiiyak siya.

"Hey. Anong nangyari sa inyong dalawa ?" tanong ko. Tumingin naman si Karla sa akin at ngumiti.

"Nothing. Tinuturuan ko lang to ng leksiyon." she said sabay tingin kay Felix. Nothing daw, pero tinuturuan niya ng leksiyon. Hay nako.

"Anong klaseng leksiyon ?" i asked. Ayan na naman yung paggiging achuchera ko.

"It's none of your business." galit na sabi sa akin ni Felix. Woaw. Sakit nun ah. Sinamaan naman siya ng tingin ni Karla at yumuko ulit siya. Ang cute lang. Parang batang pinapagalitan ng mommy niya.

"Get up." utos sa kanya ni Karla. Tumayo naman siya pero nakayuko pa rin. "Go get us some maiinom and buy some foods to eat and fruits for Kath." utos niya kay Felix. Agad naman tumayo si Felix at tumakbo. "And..." huminto siya saglit "I Love You." ngumiti naman si Felix nung narinig niya yun. Ay, ayoko na. Kinikilig na ako dito. Umalis na si Felix at naiwan kami ni Karla dito sa labas ng room ni Kath.

-----------------------