That Sudden Tibok Ng Puso [Book 1]

❤Chapter 43❤ Arthur II

Kath's POV

Matapos kong magpahinga ng saglit, nagpatuloy ulit ako sa paghahanap nung stick na may papel.

"Eto bang hinahanap mo Miss ?" rinig kong sabi ng isang lalaki mula sa likoran ko. Hinarap ko naman ang lalaki and there I saw him.

"Fre!" mangiyak-ngiyak kong sabi sabay lapit sa kanya at niyakap ko siya ng mahigpit. Hinarap ko siya at hinawakan ko siya sa magkabilang balikat. "Thank God you're okay." dagdag ko at niyakap ko ulit siya ng mas mahigpit.

"Wait. Uhm Di ako makahinga." sabi niya. And think of this, di man lang siya nag hug back.

"Oopps. Sorry Fre." sabi ko sabay peace sign.

"Who's Fre ?" tanong ni Art.

"Ikaw." sabi ko.

"No it's not." he said. Ano to ? Limut-limotan ?

"Okay, kung di ikaw si Fre, ikaw si Art. Okay ka na dun ?" sabi ko ng pabiro.

"Huh ?" sabi niya sabay kunot ng kanyang noo.

"Tara na Fre." sabi ko sabay hila ko sa kanya pero pinigilan niya ako.

"Wait lang." sabi niya. "I am not your Fre or that Art." he said. Natigilan naman ako sa sinabi niya. Panong hindi ?

"What do you mean ?" i asked.

"The name was Arthur. You can also call me Art if you want but I'd prefer if people would call me Arthur." he said. So hindi si Art. Okay.

"Sorry. My mistake. Kamukha mo lang pala si Art." sabi ko sabay tingin a stick na hawak niya. "So, can I have the stick ?" I asked.

"Sure, but..." he smiled. "Can I help you on your treasure hunting ?" he asked.

"Di naman kasi to Treasure Hunting eh. Human Hunting kasi to. Hinostage kasi yung Art ko." I explained. Di nga lang talaga halata sa mukha ko na nag-aalala ako but deep inside, kinakabahan ako baka kung ano nang nangyari sa Art ko.

"Anggaling ng nanghostage ah. May pa Find the Missing Piece pang nalalaman." he said. But tinaasan ko nalang siya ng kilay. "Tara na nga. Sasamahan na nga lang kitang hanapin yang kamukhang kong Art na yan." sabi niya then he grab me with his arm and we walked fast together.

Habang naglalakad, naisip ko nalang bigla, may pa Find the Missing Piece nga pala yung nanghostage.

"Wait. Pano natin mahahanap si Art kung di man lang natin nabuksan at nabasa yung papel." i said. Huminto naman siya sa paglalakad at humarap sa'kin. Kamukhang kamukha nga talaga niya si Art. Yung kulay lang talaga ng buhok niya, iba sa kulay ng buhok ni Art.

"Oo nga no. Di ko naisip yun ah." sabi niya. Binuksan ko naman yung papel at binasa namin ang nakasulat.

'You already see the light in the candle and found the paper on a stick. Next, Find me in the north-east part of the forest, there you'll find the center of the forest and you will meet me/us there.'

Us ? Marami sila. Buti kasama ko si Arthur ngayon na kamukha ni Art.

"North-East Part daw mula dito sa kinatatayuan natin ngayon." sabi ko. Napakunot naman yung noo niya. "May compass ka ba?" tanong ko.

"Wala eh." sabi niya.

"Pa'no na to ngayon ?" sabi ko.

Nag-ikot ikot lang ako sa iisang direksyon habang nakatingin lang sa akin si Arthur. Sinisipa ko na din ang nga dahon na nahulog sa lupa. Baka sakaling may makita akong magandang bagay dito.

*Pok*

"Aray." sabi ko nung may nasipa akong parang matigas. Actually, naka sandals lang ako kaya mas naramdaman ko ang sakit nung may nasipa akong matigas. Napaupo ako dahil sa sakit.

"Okay ka lang ?" sabi ni Arthur sabay lapit sa akin at humarap sa akin.

"Ang sakit nung nasipa ko. Aaahhh." sabi ko sabay hanap sa nasipa ko. Lumiwanag naman yung paningin ko nung nakita ko yung nasipa ko.

"Bakit ? Anong problema ?" pagtatakang tanong ni Arthur. But instead of answering him, gumapang lang ako papalapit sa bagay na nasipa ko. "What's that ?" tanong niya.

"Eto yung kinakailangan ko ngayon eh. Eto yun." sabi ko sabay pakita nung nahanap ko.

"What da---how lucky you are. Akalain mo ba namang may nasipa kang compass na puno ng RUST ?" sabi niya ng patanong.

"What's the problem if these compass has rust ?" sabi ko.

"Baka di na yan gagana." sabi niya. Baka nga.

"Then, let's take a look." sabi ko. Nilinasan ko naman ang compass. Dun ko lang din napansin na it's not a rust, it was mud. "Lupa lang pala eh. Tsaka oh, parang bago pa to." sabi ko sabay pakita sa kanya ng malinis ang compass. Tinry ko naman kung gagana pa. Gumana pa nga siya. Ang swerte ko ata ngayong araw eh. Pero si Art. Halos dalawang oras na ata akong naghahanap sa kanya. Baka kung ano nang nangyari sa kanya.

"Let's go find Art na !" aya ko kay Arthur. Nauna akong naglakad tapos sumunod lang si Arthur sa akin. Ewan ko lang kung hinahanap na ba to ng mga kasama niya. For sure, nag-aalala na din sila Kris, Karla , at Felix.

Someone's POV

"Everything was already set. Ano nalang kulang ?" sabi ko sa sarili ko. "Si Kath nalang ang kulang."

--------------------