❤Chapter 32❤ I DON'T KNOW

273 19 0
                                    

Art's POV

"Stupid. Stupid. Stupid. Ang gago mo Art. Ang Gago Gago mo. Wala nang makakalamang sa kagaguhan mo. Hindi ka man lang nag-iisip. You must have to think before you move. Di yung basta basta ka na lang gagawa ng kung ano-ano." ugh. I said to myself while looking at the mirror at my house. I don't f*cking care if mapagkamalan akong baliw. Ba't ba kasi ako nagpadalos-dalos ? Ugh. Sana man lang, inisip ko yung mga ginagalaw ko bago ko yun gawin. Bw*sit na buhay naman to oh.

*dug dug*

*dug dug*

*dug dug*

Ugh. Sh*t. Eto na naman. Ugh. Kalma ka lang Art. Inhale. Exhale. Inhale. Exhale. Inhale. Exhale. Kalmado ka lang.

Kath's POV

"Kathnese Roosevelt. Kathnese Roosevelt. You freaking idiot girl. Basta ikaw na. Ikaw na yung pinakabobong babaeng nakilala ko. Isipin mo to ah. Di mo man lang napansin yung nararamdaman ng isang tao sa'yo. Ano to ? Manhid Manhidan lang ?" ugh. I said to myself while looking at the mirror at my house. Pero di ko na alam ang gagawin ko. Nagguguluhan na yung pag-iisip ko. Di ko na alam ang gagawin ko. Di ko na alam kung ano pa ang pweding mangyari sa lilipas na araw. Ano ba naman kasi tong pinasok ko ? Sana nag-isip man lang muna ako bago ko sinagot si Clark. Sana inisip ko din kung anong maggiging mangyayari sa pagkakaibigan namin ni Art. At sana, WALA NALANG NANGYARI PARA WALA NA AKONG PROBLEMANG NARARANASAN NGAYON. Ugh. This freaking life. Hate this.

Kris' POV

I'm on my way sa bahay nina Kath. I want to meet her. Or should I say, tatambay lang ako sa bahay niya. Pero wait. What if makikichika nalang ako. Hay. Buhay Chismosang Kaibigan.

*Ding Dong*

I pressed the doorbell of Kath's House Gate. Haha. Complete talaga. Nevermind. Okay. So, lumabas si Kath sa bahay niya at siyempre bubuksan niya yung gate para makapasok na ako. When I met her, di ko alam ang sasabihin ko pero magang maga yung mata niya. Infairness pero maganda parin siya. That's why magkaibigan kami because we have same beauty. Even though we faces so many problems in life, still parin yung pretty look namin. Haha.Self-Confidence. Pero speaking of Problem.

"Anong problema Bes ? Bat ganyan yang mga mata mo ? Magang Maga !" sabi ko sa kanya in a concerned way. Charot. Pero concern talaga ako. Haha. Defensive.

"Wala lang to Bes ! Napuyat lang ako kagabi." sabi naman niya. But I know she's lying. Walang puyat na nangyayari sa buhay ni Kathnese Roosevelt. Maliban nalang kung may assignments and projects kami, pero as of now, wala kaming ganun.

"Don't Me Bes ! Alam kong may problema ka. Come On. Share it to me." sabi ko sa kanya. Naglakad naman kami papasok sa bahay niya. Umupo kami sa sofa ng sala ng bahay niya. Tapos dun na. Umiyak siya ng sobra. Oh diba, manghuhula talaga ako. Or should I say, magaling lang talaga ako sa pagaalam ng principles of life ng isang tao.

"Bes !" sabi ni Kath sabay hagulgol. Iyak lang siya ng iyak. Ako naman, parang naiiyak na din. Parang alam ko na kasi ang dahilan kung bakit siya umiiyak eh. I don't know how to explain everything to her. I have no Idea. Pity me.

"Ssshhh. Ano ba kasing problema ?" tanong ko sa kanya in a concern way. Iyak pa din siya ng iyak. At ako, nag-iisip na lang ako ng sasabihin ko sa kanya na explaination.

"Naguguluhan na ako Bes." sabi niya. Hoo. Sana iba yung nanggugulo sa kanya. Sana di yung iniisip ko.

"What's the problem Bes ?" tanong ko sa kanya. Kabang kaba naman yung dibdib ko. I will prepare myself.

"Akala ko One-Sided lang yung feelings ko sa kanya. Kaso, he also likes me. And he said yesterday that, I am making him crazy in love to me. Di ko na alam ang gagawin ko bes." sabi niya sa akin. Pero wait. Di ko maintindihan.

"What do you mean Bes ?" pagtataka kong tanong.

"Si Art Bes !" sabi niya sabay iyak.

(◎_◎;)

Di ako nagkamali ng hinala eh (ㄒoㄒ). Si Art talaga yung problema niya eh. Ayoko na. Kasalanan ko to eh. Kung pinigilan ko lang sana yung bunganga ko kahapun, edi sana walang drama na nangyayari ngayon, at wala akong problema ngayon. This is really a really as in really big problem to me. Problema ko na to.

Felix's POV

Art called me for an I DON'T KNOW reason. He ask me if I can join him right now. I said I can. He gaved me the place where I can meet him. But he gaved me a place where I can go seldomly. A Bar. When I get into the bar, I saw him. Drunked. Is this the right thing for a Teenager to do ? This is my first time seeing Art being like this. Or maybe because I did just know him late. I thought we will meet each other because we will finish our dance, but my expectation was wrong. He even take some shot of beer hurrily. Malaki talaga siguro ang problema neto.

I came closer to him so that I can talk to him. " Hey Bro. What's the matter ?"  I asked him. I saw his arm. It has wound on it. Did he came on a fight ?

"P*ta, ayan ka naman sa English mo. Tsaka sino ka ba ?" he said to me by not looking at me. His eyes are half opened so it means, it is also half closed. Okay. No Time For Jokes.

"Pasensya na bro. Nasanay kasi ako eh. And si Felix to." i said to him.

"Tss." he said. Or should I say, he answered.

"Wait. Why are you here ? What's the problem ?" I asked to him.

"Di ka ba titigil sa pag e english mo ? I am not saying this that I am not good in that kind of f*cking language but I am not in the good mood to understand many things." sabi niya sa akin. Stop English daw eh. So, I'll better stop. For now.

"Okay. Fin---" he stared at me strictly. "Pasensya na po. Teka. Ano ba kasing problema ? Bakit ka nandito bro ?" tanong ko sa kanya.

"Bobo ka bro ? O baka lasing ka ?" sabi niya sa akin. Pero wait, What ? Am I drunked ? I did not know that I am drunked. Kindly notice me please. Haha. Pero, I know may problema siya. But I don't know. Baka dahil pa din dun sa pagsagot ni Kath kay Clark or maybe I DON'T KNOW.

"Seryosong tanong bro. Anong problema ?" tanong ko sa kanya ulit. He looked at me with a confused looking.

"Naranasan mo na bang magmahal ?" tanong niya. But I just nodded. I already experienced how to love and how to be loved. "Anong klaseng pagmamahal yan ?" dagdag niya.

"True Love. I know we love each other. I know na kahit nasa malayo siya, alam kong ako pa rin yung mahal niya and she also know na siya lang din ang mahal ko." sabi ko sa kanya. Napayuko naman siya sa sinabi ko. "Bakit ?" tanong ko.

"I like her. And she's driving me crazy." sabi niya sa akin. Siya na yung nage english ngayon.

"Sino yan bro ? Kilala ko ba ?" tanong ko sa kanya. He just nodded. Don't tell me... "Was it Kath ?" he nodded again. FactSheet. "Malaking problema yan bro. Eh may Boyfriend na yun eh." sabi ko sa kanya.

"I don't care." he said with a serious looking.

"But if you want to get her from Clark's hand, feel free." yeah. Nakay Art yung boto ko para kay Kath. If you know lang. He stares at me.

"What do you mean ?" he asked curiously.

"I'm on your side." I answered. Di ko itatraydor si Clark but alam ko kasi yung pakiramdam na I DON'T KNOW.

"Bakit ba nasa akin yang mga side niyo ? Pag nawala yan, baka ma side swipe kayo." he joked. Tumawa nalang ako. No choice eh. Haha.

"Baka nga bro. Hehe." sabi ko sabay inom niya ng beer.

*Blag*

Then he fell. Lasing na nga siya. I'd call for some assistance from the bar owner and he help me putting Art on my Car. I will drive him on his house. Ipapadala ko nalang yung kotse niya sa may-ari ng bar. Mukhang mapagkakatiwalaan naman.

----------------------------

That Sudden Tibok Ng Puso [Book 1]Where stories live. Discover now