That Sudden Tibok Ng Puso [Book 1]

❤Chapter 57❤ The Manly Him

Felix's POV

Ang hirap talagang mag-alaga ng lasing. Yung buong atensiyon mo nakatuon lang sa kanya. Mas mahirap pa to kesa magbantay ng maysakit. Kung 'di ko lang to pinsan, naku, pinabayaan ko na 'to. Pero kung papabayaan ko naman siya, kawawa naman yung bahay, baka kung ano nalang gagawin niya sa bahay. Baka babasagin niyo yung mga plato, vase, baso, at kung ano pang mga pwede pang basagin. Pero buti na nga andito ako kami ngayon ni Karla at handa siyang alagaan. Buti na nga.

Art's POV

3 Months Later.

Months have passed since the day Clark and Kath fought with each other. Parang naging maganda naman ang takbo ng buhay ni Kath nung mga nakaraang buwan. Maybe nakahinga na siya ng maluwag nung nailabas niya lahat ng gusto niyang sabihin kay Clark. Wala pa rin namang nagbago sa relasyon naming dalawa ni Kath, we're still friends though ilang beses ko na siyang niligawan. 'Di pa daw siya ready na magkaroon ng another boyfriend, and I respect her decision. And malapit na rin matapos ang klase for the whole year so dapat susulitin ko na ang mga darating na mga araw. Baka kasi sa susunod na pasukan, lilipat na ako. As what me and my father dealed with. Not sure tho.

Sa Bahay. 4:30 A.M.

It's still early in the morning pero dapat na akong magprepare para sa school. Also, I need to be early on going to school today, I need to review my lessons kasi examinations na namin mamaya. I need to prove to my father na hindi ko na kailangang lumipat ng school para mas makakuha ng matataas na grades. I deserve to stay here with Kath.

Anyways, nagluto na ako ng breakfast. Simpleng itlog, bacon, wheat bread, at gatas lang yung hinanda ko. Mahirap na, baka tumaba ako pag andami kong kinakain araw-araw. After maluto nung mga kakainin ko, naligo muna ako.

5:30 A.M.

After kong magbihis, dumiretso na akong kusina at kumain. Habang kumakain, naaalala ko yung mga araw na kaharap kong kumakain si Kath at takaw na takaw niyang kinakain yung mga pagkaing hinahanda ko. Haha.

6:00 A.M.

I already finished all the things that I need to do before I go to school.

*Message*

Tumunog yung phone ko mula sa bulsa ko. So I grabbed my phone and read the message.

From: Papa

'Art. I think you should go to our house this night for dinner. We will settle some things about you and this settlement is for our family's sake. Please come.'

Maybe this will be about my future. Yung ipapa aral ako ng Business Management abroad. Aish. Bakit naman kasing kailangan pang mangibang bansa para mag-aral. Nandito din naman yan sa Pilipinas ah. Anong klaseng buhay naman to oh.

*Kath Calling*

Kath's POV

I was on my way to school and kasama ko si Kris. Kris was driving my so obviously, nakaupo lang ako sa tabi niya at nakikinig lang ng music.

*Message*

Kinuha ko ang phone ko at tinignan kung sino ang nag message.

From: Mama

'Kath. Uuwi ako mamayang gabi. Linisin mo ang bahay ah. May bisita tayo mamaya.'

To: Mama

'Okay Ma. Kahit malinis na yun, lilinisin ko ulit. love lots.'

At ayun. Nakarating kami ng school na matiwasay. Nung na park naman ni Kris ang sasakyan, diretso na kaming pumunta ng classroom. Namiss ko tong classroom namin ah. Umupo ako sa upuan ko. Pati ito, na miss ko din to.

Tumingin tingin naman ako sa loob ng classroom at nakikita ko ang mga kaklase ko na pang normal na estudyante pa rin ang ginagawa. And there, I saw Zekiah. The Ultimate Chismosa. Haha. Na miss ko tong babaeng to. Nung napansin niya nakatingin ako sa kanya, tumayo siya at lumapit sa akin. Ngumiti muna siya bago nagsalita.

"Kath. How are you ?" she asked me.

"I'm at good state Zek. Thanks for your concern." I said to her then she smiled again. Tanong ko lang, kelan naging matured si Zekiah ? Haha. Nevermind.

Tumingin naman ako sa Pinto nung napansin kong may pumasok. It was Art. When I saw him, It was like I saw angels in front of me. He looks like an angel na pinababa dito sa lupa upang makasama ako. Aish. Why so CUTE Fre? Heart! Heart!

"Umalis ka diyan Zekiah. Umalis ka." dali dali kong sabi kay Zekiah na sinunod naman yung sinabi ko.

Nung nakita niya ako, ngumiti siya at lumapit sa akin at tumabi sa upuan na katabi sa akin. So, magkatabi kami ngayon.

"Hi, Fre. You look beautiful today." he said to me then he smiled again. Iiihhhh. Nakapang School Uniform lang ako neto ihh. 'Di pa ako nakapagbihis ng maayos neto. Pero ang manly ng boses niya ngayon ah. Pinalo ko naman siya sa noo niya. "Aww." sabi niya. Haha. Ayan kasi, pinapakilig ako.

"Haha. Ang weird mo ata ngayon Fre ah. What did you eat for breakfast?" i asked him then I'd laughed a little bit.

"Actually, tini-test ko lang naman kung pa'no maging maginoo sa harap mo." sabi niya tapos ayan. Magtatampo na naman yan pagkatapos. "Effective ba ?" he asked. 'Di pala siya magtatampo. Salamat naman.

"Actually Fre. Haha---" pinipigilan ko pagtilik ko, "---kinilig ako dun Fre. Ang sarap mong tignan." Nag-ayos naman siya nga pagkakaupo at binaling niya ang atensiyon sa iba. Did I even say something wrong ?

---FastForward--->>>

3:00 P.M.

Tapos na daw ang klase namin ngayon kasi may pinuntahan daw yung last subject teacher namin. Niligpit ko naman yung mga gamit ko. Nung matapos akong magligpit, tumayo naman ako. Maglalakad na sana ako pero hinawakan ni Art ang kamay ko kaya tumigil ako at tumingin sa kanya.

"Bakit Fre?" i asked him.

"Can we go out?" he asked me. Inisip ko naman na it's still 3:00 in the afternoon and maybe our dinner tonight will be at 6:00.

"Okay. Pero, 2 hours lang Fre huh. May dinner pa kasi kami ni Mama tonight eh. Uuwi kasi siya." I said to him and I smiled.

"Okay. 2 hours is already enough. Let's Go." he said then kinuha niya yung mga dala kong libro and also my bag then naglakad siya na hawak pa rin ang aking kamay. Sinabi ko bang hindi talaga nagdadala ng bag si Art ? Pero kahit ganon, naiintindihan naman niya yung mga lessons at nakakasagot rin naman aiya pag may examinations kami. Bilib na talaga ako dito sa Fre ko.

Nung narating na namin ang kotse niya, pinagbuksan niya ako ng pinto at hinawakan niya ako sa likod at pinapasok sa kotse niya. He placed my bag and books sa likod namin at pumasok na din siya at nagsimula ng magdrive. I don't even know where we are going.

------------------