❤Chapter 40❤ Should I...?

248 18 0
                                    

Kath's POV

Nawalan ng malay si Art. Di ko alam kung ano ang gagawin ko. I just don't expect that this happened again. Wala akong ibang nagawa kundi ang umiyak ng umiyak.

"Art. Gumising ka. Art." I said unto him while forcing him to wake up. But I failed. I tried again. "Please. Art. Gumising ka please." i said again but again, I Failed.

I saw Clark lying on the floor. When I saw him, gusto kong pumatay ng tao. Lumapit ako sa kanya and pinagsasampal ko siya.

"Walang hiya ka. Kung di ka lang sana high pride, di sana to mangyayari. I Hate You. I Hate You." i said unto him while punching him hardly. I'd really make sure na masasaktan talaga siya. "Mamatay ka na sana." biglang sabi ko. Bigla nalang yung lumabas sa bibig ko.

"Kath." I heard someone's calling me. It was Art. Bumabalik na yung malay niya. Umalis naman ako mula kay Clark and lumapit kay Art. "Fre. Okay ka lang ba ?" he asked to me warmly. But I just cried. I think ako ang dahilan kung bakit siya nagkakaganito.

"Ikaw dapat tanungin ko niyan Fre eh." sabi ko habang umiiyak. "Are you okay ?" I asked. He just nodded. "Are you sure ?" tanong ko ulit. Di na siya sumagot. Inalalayan ko naman siya sa pagtayo. Nung nakatayo na kami, i saw Clark. He's just staring at us. But instead of looking at him straightly, i just turned my eye at the door and get out.

Dinala ko si Art sa kwarto namin ng mga girls habang akay ko siya. Dun ko siya pinahiga sa kwarto namin.

"Asan na ba yung mga yun ?" rinig kong may nagsasalita mula sa labas. I think it was the three. They're looking at us. I hear some footsteps na paakyat sa hagdanan.

"Clark." tawag ng isang lalaki kay Clark. It was Felix who's looking for Clark. "What the f*ck." I heard Felix said that thingy. Maybe he saw Clark.

Felix's POV

I was on my way to our room. Nagbabakasakali ako na baka nandun lang si Clark. But when I reached our room. I saw Clark. He's sitting on a chair. His face was full of wound and blood.

"What the f*ck." i just said so while I am going nearer to him. "Hey. What happened ?" I asked to him.

"It was my fault. No need for you to worry." he just said to me. Then he stand and walk away from me. I just followed him and I saw the two girls heading on our position.

"Oh my gosh." that's what the two girls said when they also saw Clark on the door. "What happened ?" asked Kris.

"I just fell off." Clark answered.

"Halika nga dito, gamutin natin yang sugat mo." Tawag sa kanya ni Kris. Lumapit naman siya kay Kris.

Kris' POV

Naawa ako sa mukha ni Clark nung nakita ko itong puno ng pasa. Though may ginawa siyang masama kay Kath, still, he's a friend of mine. And I know that he did it because di niya napigilan ang emosyon niya.

"Ugh." ungol ni Clark nung ginagamot ko yung mukha niya. Dinadahan dahan ko nalang ang paglapat ng cotton sa mga pasa sa kanyang mukha.

Clark's POV

Matapos ang lahat ng ginawa ko kay Kath, nakuha pa rin akong gamutin ni Kris.

"Thank You !" I said to her while looking at her. Ngayon ko lang napansin ang kabaitan ni Kris in my entire life. But instead of saying 'You're Welcome', diniinan lang niya yung pagkakagamot niya sa mukha ko. "Aww." sakit.

"Kulang pa yan sa ginawa mo sa Bestfriend ko." she said to me. Now, she's a Tiger.

"Sorry na nga diba !" I just said.

That Sudden Tibok Ng Puso [Book 1]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon