Entering All Boys' School (boyxboy)

Enter 24.1: Two Minutes Confession (Part II)

Tama Klark. Tama.

"Aww. Mas nakakalungkot naman yung sayo kesa kay Klark," sabat ulit ni Geoff kaya binatukan siya ni Cris.

"Aray ko naman C! Makabatok wagas ha?," reklaml niya.

"Kanina ka pa kasi! Pwede bang makinig ka na lang?"-Cris. Geoff just pouted.

"Tss. Fine," maktol niya.

"Good," tapos ginulo niya yung buhok niya.

"Ewan ko sayo! Di tayo bati?"-Geoff.

Magsasalita pa sana si Cris nang unahan siya ni Ms Bianca.

"Tama nayan! Itong mga to! *tumingin siya kay Jerome* You may now start Mr Valdermor"-Ms Bianca

"Hi! Hindi na ako magpapakilala dahil alam kong kilala niyo na ako. Hehe. Alam kong maraming nagtataka sa inyo kung bakit nakangiti ako ngayon sa harapan niyo. Hindi nga ba? Basta ganun yun. Alam kong bago sa inyo yung pagngiti ko, yung pagtawa ko, yung pagiging madaldal ko. In fact, it's been a year since the last time I laughed and smiled. Wanna know why? It's because of love. Funny right?," then I heard his chuckles.

"Then, may nakilala ako. Actually, he's a guy. Yep. A guy! Gaya din ni Brix, sinabi ko sarili ko na sa babae lang ako magkakagusto pero sadya talagang mapaglaro ang tadhana. Nabago yung yun nung makikilala ko ang taong yun. Natuto akong ngumiti at tumawa simula nung nakilala ko siya. Siguro nga, na-love at first sight ako sa kaniya. Sabi ko sarili ko, maparamdam ko lang sa kanya kung gaano ko siya kagusto, ayos na ako. Pero...iba pala ang gusgusto ng puso ko. Ang gusto niya, dapat maging akin siya. Haha. Possessive ba? Pero kung ayaw niya, pasensiyahan nalang siguro," tapos umupo na siya. Hindi ko alam pero sobrang bilis ng tibok ng puso ko.

Kanina ka pa Klark hah!

"And who's that lucky guy Pres?," sabat ulit ni Geoff.

"Geoff ayan ka na naman!," suway ni Cris sa kaniya.

"Eh-"

"Isa! Di talaga kita papansinin kapag hindi ka pa tumigil!"-Cris

"Are you blackmailing me Mister?"-Geoff

"I'm not-"

"Matulog na nga kayong dalawa! Umalis na kayo dito! Pero paalala ko lang, matulog lang! Wala ng ibang gagawin," then coach smirk. Binatukan naman siya ni Ms Bianca.

"Ikaw Justine kung ano-ano pinagsasabi mo! Kayo naman Geoff at Cris, kanina pa kayo ha!," sabi ni Ms Bianca

"Sorry na po ms Bianca," sabi nilang tatlo.

"You should be. Anyway, Mr Park, do you want to confess? Ikaw nalang kasi ang hindi pa nagko-confess," sabi ni Ms Bianc.

"Okey," halatang nagulat sila dahil pumayag si CJ. Oh diba? Nasasanag na akong tawagin siyang CJ. Hahahaha

Tumayo na siya tapos pinagpag muna niya ang kaniyang suot na summer short bago magsalita.

"You already know me so I will not introduce to you who I am. Five years ago when I met my first ever friend, no bestfriend rather," natigil ako ako sa pagdo-drawing sa white sand nang marinig ko yun. Kumabog ulit ang puso ko, ng bonggang-bongga! Diko maexplain mga kuys.

"Yun ang unang pagkakataon na nakipag-usap ako sa ibang bata ng maayos. I don't know. Dahil siguro anak siya ng yaya ko. Or it is because his so adorable and cute *chuckles* Then I have a feelings that some part of my mind that pushed me to be friend with him. And that's it. We became bestfriends. Not that typical bestfriends because we have a mutual understanding. In short, we have a special feelings for each other," kung kanina, sila lang ang nagulat pero ngayon, pati ako nagulat narin. So it means, may gusto siya sa best friend niya?

Woah! What a revelation....

"Nakakagulat ba? Nakakagulat ba na malaman niyo na ako, na anak ng may-ari ng school ay may gusto sa bestfriend niya at ang nakakagulat pa, kapwa ko pa siya lalake? Pero hindi namin inalintana yun. We are aware na mali ang magkagusto sa kapwa namin lalake lalo na sa mata ng ibang tao. But we don't care at all. Pero may hindi inaasahan kaming nangyari. He got an accident. And worst, magka-amnesia siya. Nakalimutan niya ako. Nakalimutan niya ang mga alaalang magkasama naming binuo. Sobrang sakit ang naramdaman ko nun lalong lalo na nung sinabi ni Mom na babalik na sila sa probinsya nila. Wala akong nagawa dahil utos yun mismo ng Dad ko," napansin ko ang isang patak ng luha mula sa kaliwang mata niya. B-bakit....?? Damn...what's happening? Bakit pati ako umiiyak? Agad kong kunalma ang sarili ko at pinunasan ang luha ko.

"Pero ngayong nandito na siya. Ngayong nakikita ko na ulit siya at malapit lang siya, hindi ko na sasayangin ang oras na ipaalala kung sino ako sa kaniya. Ang mga pangako namin sa isa't isa. Ang mga alaalang magkasama naming binuo. Gagawin ko lahat, maalala mo lang ako kasi mahal kita....mahal na mahal ," tapos pinunasan niya ang luha niya. Hindi ako makapaniwala.

"Aww. Don't worry king, kung sino man siya, alam kong maaalala karin niya," tapos ngumiti si Henry sa kanya at nag-thumb's up.

"Okey, thank you everyone for sharing. That's our last activity for our field trip. Pwede na kayong bumalik sa nga assigned room niyo para bukas, dahil bukas, you're free. Pwede kayong maglibot libot sa resort or pwede kayong lumabas dito," Coach exclaimed. Nagsigawan naman kami.

"Oh sige na, matulog na kayo. Good night everyone"- Ms Bianca/Coach

"Good ngiht din Ms Bianca, Coach Justine," sabi namin.

"Klark, tara na?,*" aya sakin ni Jerome.

"Ok," i nodded.

Nagulat nalang ako nanag mahawakan niya ako sa kamay. Narinig pa namin ang hiyawan nila habang hila-hila niya ako.

"J-Jerome....y-yung kamay ko," utal kong sabi.

"What?," pa-inosente niyang sabi.

"Y-yung kamay ko kako," ulit ko.

"What?," ulit niya din.

"Aish! Ewan ko sayo!," bulong ko. Sh*t Jerome, hindi kita maintindihan >_<

••••••||

A/N: What can you say about their confessions? Is it realistic? Realistic? Big word HAHAHA.

*edited*

VOTE, COMMENT AND SHARE