İHANET |TAMAMLANDI|

İHANET 11.BÖLÜM

"Benim ne işim var burada? Hiç bir şey hatırlamıyorum sikeyim böyle işi." Ayağa kalkıp etrafa saçılmış kıyafetlerini toparlayıp giyinmeye başladı. "Siktir ne yaptım ben!" Küfür etmesi ve pis bir şeymişim gibi yüzüme bakması sinirlerime dokunurken sırtımı yatak başlığına dayayıp, "Fazla alkolün yan etkileri bunlar merak etme hayatım. Gün içinde muhteşem geçen gecemizi en ince ayrıntısına kadar hatırlayacaksın." Diyerek her bir kelimeyi vurgulayarak konuştum.

Duraksadı. "Ne demek istiyorsun sen!" diye bağırarak gözlerini yüzüme çevirmişti.

"Ne anladıysan onu canım." Dedim.

"Bunu yapmış olamam!" Hadi ama aynı yatakta ve çırıl çıplak. Tek kaşım emin misim der gibi havaya kalktı. "Çıplak bir şekilde kardeş, kardeş yatmayacağımıza göre?" Ayağıyla makyaj masasının önündeki küçük tabureye tekme atarak "Lanet olsun!" diye haykırdı. "Sikeyim!"

"Bağırma." Yattığım yerden usulca kalkıp yere fırlattığı çarşafı alarak bedenime doladım. "Gördüğün gibi beraber olduk." Söylediklerimle başını hışımla kaldırıp karanlığın fink attığı gözlerini bana çevirdi. Siyahların içinde beliren ateş topunu görüyordum hedefin ben olduğumu bilmemek ise aptallık olurdu.

"Kes sesini tamam mı? Nasıl yaptım hiçbir şey bilmiyorum hatırlamıyorum. Allah benim belamı versin." Ellerini saçlarının arasına geçirip çekiştirdi.

"Nasıl mı yaptın?" Alayla güldüm. Tavrı hiç hoşuma gitmiyordu gitmediği gibi tutarsız hareketleri beni allak bullak ediyordu. "Bunu nasıl anlatabilirim bilmiyorum, ama şunu söyleyebilirim." Alt dudağımı dişleyip göz kırptım. "Zevkli dakikalardı." Seksi olduğunu düşündüğüm gülümsemem dudaklarımın üzerine kuruldu.Fakat bundan etkilenmeyecek kadar sinirli bir adam vardı karşımda. Bu kadar abartmasına, bakireliğini yeni kaybetmiş kızlar gibi davranmasına nasıl yaptım nasıl ettim gibi cümlelerle bana gelmesine gerek yoktu.

Parmağını tehditkarca yüzüme doğru sallayıp, "Bana bak kızım." Dedi. Omuzlarımı dikleştirip burnumu havaya kaldırdım.

"Bakıyorum hayatım." Dedim sinirli halini tiye alarak.

Dişlerinin arasında tıslayarak, "Bana hayatım deme!" dedi.

"Sevgilim?"

"Kapat o çeneni."

"Aşkım?"

"Aşkını sikeyim senin. Benimle dalgamı geçiyorsun sen!" Tutumu karşısında alayla kahkaha attım. Haşin hali bile bir başka olur muydu bir insanın? Cevabın somut hali karşımda duruyordu ama bu hala beni sinir etmeye devam ettiği gerçeğini değiştirmiyordu.

Dudaklarımı büzerken omuz silktim. "Neden bu kadar sinirleniyorsun ki anlamıyorum. Benden etkileniyordun zaten."

"Yok öyle bir şey. Ben sadece sana yardım etmiştim."

"İnkar etme Alparslan."

"Evliyim ulan ben evli."

"Beni becerirken evli olmanla ilgili hiç bir problemin yoktu." Kollarımı göğsümde birleştirip derin bir nefes alıp gözlerimi haşin karası gözlerine diktim. "Zevkten deliye dönmüş bir şekilde ismimi haykırırken, tenimde izlerini bırakırken evli olduğun aklına gelmedi de şimdi mi geliyor?"

"Sarhoştum kapat o çeneni."

"Ah siz erkekler size bahaneden bol ne var ki?"

"Sana sus dedim!"

"Neden doğruları söylediğim için mi?"

"Bana bak kadın doğruların sana kalsın bunu kimse bilmeyecek. Hataydı nasıl yaptım hatırlamıyorum bile yaşandı ve bitti." Hiç bir şey hatırlamadığı benimle bilinçsiz bir şekilde alkolünde etkisiyle beraber olduğunun bilincindeydim. Şu an ne söylesem anlayacak kafada olduğunu sanmıyordum çok öfkeliydi.