18 ROSES: Laws of the Elite || #Wattys2017 Winner [UNDER REVISION]

44TH ROSE || Hold My Hand, We'll Run

"H-Hindi ako bumibili. N-Nagbabasa lang ako. Bakit? Bawal?" singhal n'ya.

Umismid naman ako at agad tumingin sa likuran n'ya. "Patingin nga, ano bang libro iyan?"

"'Wag ka ngang makealam!" aniya pero hindi naman ako nakinig sa kanya.

Nung hahawakan ko na ang braso n'ya ay agad n'yang inangat ang libro para hindi ko makuha.

"Patingin na kasi Raven!" at dahil mas matangkad s'ya sa'kin ay bahagya akong nag-tiptoe para maabot ang nasabing libro. Hindi ko kasi masyadong makita ang cover dahil winawagayway n'ya iyon.

Nagtaka naman ako bakit parang natigilan s'ya kaya agad akong napatingin sa kanya. Tahimik akong napasinghap nung namalayan kong ang lapit ng mukha namin sa isa't isa. Bahagya naman s'yang kumurap at tumikhim bago nag-iwas ng tingin at binaba ang kanyang kamay. "'Wag ka na ngang makealam."

Kumunot naman ang noo ko. "Ano namang kinakahiya mo sa pagbabasa ng manga ng Slam Dunk?"

Nanlaki naman ang mga mata n'ya sa sinabi ko. "H-Hoy, babae! Ano bang pinagsasasabi mo?"

Binigyan ko naman s'ya ng nanunudyong ngiti. "Hindi kaya masamang maging fan ni Hanamichi Sakuragi," bahagya naman akong bumungisngis at ginaya ang boses nung tatlong cheerleader sa nasabing anime series. "L-O-V-E Rukawa! Rukawa! L-O-V-E Rukawa! Rukawa!"

"Tsk. Baliw," aniya at agad naman s'yang nag-walk out sa harap ko at pumunta sa counter.

Ngumuso naman ako habang tinitignan ang likod n'ya. "Ang sungit talaga ng lalaking 'to. Tsk."

Sumunod naman ako sa kanya sa counter at pumila. Nanatili lang kaming tahimik habang s'ya'y kinukuha ang kanyang wallet mula sa kanyang backpack. Nung buksan n'ya ang kanyang wallet ay agad kong napansing may nahulog na bagay mula doon kaya agad kong pinulot. Napapantastikuhan akong napatitig sa bagay na iyon. Isa iyong litrato ng isang babae at masasabi kong maganda at angelic ang mukha ng babaeng iyon. Napaka-cute rin ng ngiti ng babaeng iyon.

"Wow, Raven. Ang ganda pala ng girlfriend mo," nakangiting komento ko.

Naramdaman ko naman ang mabilis na pagpihit n'ya at agad na hinablot mula sa mga kamay ko ang nasabing litrato. Nagulat naman ako sa ginawa n'ya at agad na napatingin sa kanya. "Ano bang problema—"

Natigilan naman ako nung makita ko ang paggalaw ng mga ugat n'ya sa mukha at napa-tiim bagang naman s'ya. "Ano ba Sumastre?! Sa susunod nga 'wag kang makulit at 'wag kang makealam sa buhay ng may buhay."

Magsasalita pa sana ako para idepensa ang sarili ko ngunit nanatili akong tahimik dahil baka mauwi pa sa argumento naming dalawa iyon. Pero hindi ko maitatangging medyo nagulat at nasaktan ako sa pagtaas ng boses n'ya. Oo dapat masanay na akong lagi n'ya akong sinisinghalan pero ewan ko ba, parang ang sakit naman kasi ng dating ng mga sinabi n'ya sa akin.

Nung matapos n'yang mabayaran ang manga ng Slam Dunk na hawak n'ya'y agad s'yang lumabas ng National Bookstore. Sinundan ko ang papalayong bulto ni Raven at bumuntong-hininga.