33RD ROSE || Wounds in the Rain

20.6K 660 39
                                    

33RD ROSE || Wounds in the Rain

- MICHELLE SUMASTRE -

"I have read all your essays and everything that were written on it were good when it was romanized. But then, it seems like I'm having trouble and confused while reading your essays in katakana, hiragana and kanji because you wrote in wrongly. 15 students from this class, that I'll be calling the names, will be the one to rewrite their essays in Japanese alphabets again," binigyang-diin pa ni Mr. Ishigawa ang salitang 'again'. Japanese class kasi namin ngayon at medyo mahigpit rin s'ya sa klase n'ya kaya minemaintain namin ang katahimikan namin. Masama pa naman s'yang ma-beast mode. Baka maglabas s'ya ng katana at mag-aala samurai s'ya at hiwain n'ya kaming lahat!

Pero s'yempre, joke lang 'yon. Alam kong corny 'yung joke ko 'wag n'yo lang pansinin.

Agad naman n'yang kinuha mula sa kanyang dala-dalang suitcase ang mga short bondpaper kung saan nakasulat ang mga essay namin. Sinimulan na rin n'yang tawagin ang mga mag-re-rewrite ng kanilang mga essay. "Hernandez, Jude Nolan Jr. Please rewrite your essay."

Agad namang napakamot ng ulo si Nolan at agad na lumapit kay Mr. Ishigawa.

Akmang kukunin na sana ni Nolan ang kanyang essay nung binawi iyon ni Mr. Ishigawa. "Matte," bahagya naman n'yang tinuro ang ulo ni Nolan. "You don't have trust in the roof?"

"I have, sensei," sagot naman ni Nolan.

"Then take off your cap."

Nolan tsked as he took of his cap. "Ureshiina?"

[*TRANS: "Happy?" Or "You Happy?"]

Mr. Ishigawa's lips pursed into thin line. "Hai. Totemo Ureshii."

[*TRANS: Yes. I'm very happy.]

Nolan grabbed his paper harshly and went back to his chair. Mukhang beast mode na ang isang 'to. Lagi kasi s'yang sinisita dahil sa sumbrero n'ya at lagi naman s'yang pikon dahil do'n. Ewan ko ba sa lalaking 'to kung bakit trip n'ya lagi ang nakasumbrero sa loob ng classroom eh wala naman s'ya sa labas.

"Roberts, Kaizzer Ariel. Please rewrite your essay."

Parang tinatamad pang tumayo si Kaizzer mula sa kanyang upuan at nilapitan si Mr. Ishigawa. "Hai, sensei."

Nagpatuloy naman sa pagtawag si Mr. Ishigawa ng mga kaklase naming magre-rewrite ng essays.

"Sumastre, Michelle," agad akong napaangat ng tingin kay Mr. Ishigawa nung binanggit n'ya ang pangalan ko.

"Ha-Hai, sensei?" kinakabahan kong tanong sa kanya.

"I really like your essay since it's too meaningful. But it seems like you're having trouble with writing it in Japanese alphabet. Please rewrite your essay."

Bahagya naman akong tumango at napakamot ng ulo. "Gomenasai, sensei," lumapit naman ako sa kanya at kinuha ang papel ko tsaka bumalik sa upuan. Kitang-kita ko sa peripheral vision ko ang pagtawa nung apat na bruha pero hindi ko na sila pinansin. Maba-bad vibes lang ako eh.

"You didn't tell me that you suck in writing katakana, hiragana and kanji. Edi sana tinulungan na kita," bulong ni Quia sa akin.

Ngumiti naman ako sa kanya. "Okay lang 'yun, Quia. Ayoko rin naman maging pabigat sa'yo kaya sinikap kong magsulat at matuto ng mag-isa," bahagya naman akong tumingin sa aking papel. "Pero mukhang mahaba-habang proseso ito."

Napabuga naman ng hangin si Quia. "Hay, bakit pa ba hindi pa ako nasanay sa'yo eh gusto mo naman laging independent. Ay basta, kapag nahihirapan ka paring magre-write ng essay mo, approach mo agad ako. Tutulungan kita agad."

18 ROSES: Laws of the Elite || #Wattys2017 Winner [UNDER REVISION]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon