F.E.A.R (The Mafia Queen)

SEASON 2: F.E.A.R 20

"I think she's coming, Lucille! Let's go."
Someone interrupts.

Tila nataranta silang lahat maging ang babaeng nasa harap ko.

"We're leaving Onnyx. I know, you'll be happy when you learned who that someone is. I just wish the plan goes accordingly."
She said then she smiled horribly.

Paalis na siya nang mag iwan siya ng mga salitang nakapagpa kaba ng tuluyan sa buong sistema ko.

"You'll die together if that someone failed to save you."
- Lucille

Pag alis niya saka ako kinaladkad ng lalaking armado at dinala sa itaas ng yate.

"Where's France?! Let her go!!"
I shouted at him.

Hindi siya nag salita.

"Get your filthy hands off of him."
Dinig kong sabi ng isang boses na napaka pamilyar.

Am I hallucinating? My eyes started to fill with tears anytime soon will fall. Hindi ako pwedeng magkamali! It is her!

Nakarinig na lamang ako ng sunod sunod na putok ng baril. Hinanap ko kung saan nanggaling yung boses pero hindi ko siya makita.

"FEAR!"
Sigaw ko.

Sandaling tumigil at tumahimik ang paligid. Wala na akong marinig. Lumakad ako at hinanap ang boses ng taong iyon.

"FEAR!"
Hiyaw kong muli.

Nang tangkain kong bumaba ay siya namang pag sipa sa likuran ko dahilan upang mapa salampak ako. Nakatanggap pa ako ng sunod sunod na suntok sa mukha ko. Matapos ang ilang bugbog, initayo ako nito saka kinaladkad sa railings ng yate.

"Here he is! Catch him if you can!"

Pag tapos ng linya niyang iyon, itinulak niya ako at wala akong nagawa kung hindi ang ihanda ang sarili ko sa maaaring kahantungan ko. My hands were tied. What do you expect?

"NO!"
Narinig kong muli ang boses na iyon.

I can't be wrong. Hinding hindi ko makakalimutan ang boses na 'yon. Boses ng babaeng mahal ko... Sobrang tagal na ng panahon bago ko narinig muli ang mala anghel na boses niyang 'yon. She's alive!

Naramdaman ng katawan ko ang malamig na tubig na yumakap sa akin palubog. Hindi ako pwedeng mamatay! She's alive! My love...my boss lady...

I tried to go up pero patuloy akong hinihila pailalim. Sinubukan ko ring tanggalin ang nakatali sa kamay ko, but damn! Too much knots! Nawawalan na ako ng hangin nang maramdaman kong hinihila ako papataas. Narararamdaman ko na rin ang unti unting pagkawala ng malay ko. I can't.