KATİLİM vol:1 and vol:2

yeni gelen.

''derse  geç kalacağım '' dedim daha doğrusu demeye çalıştım çünkü o böyle ustalıkla boynumu öperken hiç bir şey yapmak gelmiyordu içimden. 

''boş ver evde kalalım yada en güzeli'' dedi ve dilini en hassas noktama tamda kulağımın arkasına değdirdi. 

''yataktan çıkmayalım bir kaç gün yada yıl'' dediğinde içimden gelerek kahkahayı bastım. 

''sen böyle gülünce seni kaburga kemiklerimin içine hapsetmek istiyorum. kaburga kemiklerim senin zindanının demir parmaklıkları kalbimde hapisanen'' 

ağlamak istiyordum ya ağlamak hatta hönkürmek haykırmak. onun beni böyle sevmesi için hiç bir şey yapmamıştım oysa. aksine sürekli ondan kaçmıştım istemiyorum diye haykırmış olmadık hakretler etmiştim tamam oda bana çok iyi şeyler yapmamıştı o sözleri hak etmişti. 

''neden ben alex'' dedim birden.  aklımdaki soru bu değildi ama birden çıkıvermişti ağzımdan. 

''neden mi sen.... inatçılığını seviyorum, benim gibi bir adamdan kaçmayı başardın hemde üç yıl. mücadelecisin seni kaçırdıklarında onlarla mücadele ettin tek kelime etmemekle. zekisin acıyı hissetmemek için sana işkence ettiklerinde ne hayal kurduğunu duydum pencere kenarındaydım mırıldanıyordun ve sana hayran kaldım. bir kez daha.  seni ilk kaçırdığımda kafamda kırdığın votka şişesinin acısı hala taze...  sonra güzelsin harika kıvrımların var özellikle'' dedi ve kalcalarımı kavrayıp beni üzerine oturttu. 

''kalçalarına hastayım ve şuna'' dedi üzerimdeki  V yaka swittin yakasını eliyle açıp iki göğsümün arasındaki küçük kırmızı beni öptü. 

''ve fazla  merhametlisin benim asla olamayacağım tek şey bu galiba. merhametli. eminim şimdi annen gelse onu affedersin'' dediğinde bir an düşündüm gerçekten böyle bir şey olursa onu affeder miydim? şimdi bunu düşünmenin yeri ve zamanı değildi vücudumda onun izleri ve dudakları ve tabiki elleri ve ve ve kokusu varken dünyayla bağlantım bile sıfırlanmıştı. 

biraz daha bana dokunmaya devam ederse kalbim duracaktı. 

bana her dokunduğunda nasıl başarıyordu bilmiyorum ama dilim damağımı kurutuyor 

tüm bedenimi titretiyor 

ellerimi terletiyor 

dizlerimdeki canı çekip alıyor

ruhumu bedenimden ayırıyordu. 

''ta..tama..tamam yeter dur artık'' dedim zorla o dilini dudaklarının üzerinde gezdirip alt dudağını emdi... ahhh hayır ama yaa yapma işte be adam öldüreceksin beni bu genç yaşta toprağa karışacağım

''haa bir de tadın... tadın şey gibi hımmm.... cennet evet cennet gibi benim asla gidemeyeceğim bir yeri bana yaşarken tattırdın ya sana tapıyorum''  ahh bu kadar yeter dayanamayacağım daha fazla kendimle mücadele edemeyeceğim. 

manyak bıraksana kendini o güçlü kollara hadi kendini düşünmüyorsun bari beni düşün bencil seni dedi içimdeki fingirdek kız. 

bu kez onu dinlemeye karar verdim ve alex'le geçireceğimiz o muhteşem anlara bıraktım kendimi. 

beni kucaklayıp yatak odamıza götürüp beni yatağa bıraktı. 

''şimdi dönerim sakın kıpırdama'' dedi ve üzerimden kalıp kapı dışarı çıktı. hayır ya ama olmaz ki nereye gitti bu adam derken dışarıdaki seslerle hemen pencereye gittim. alex aşağıdaki korumalara bir şeyler söyledi. o eve girdiğinde korumalar arabalarına binip uzaklaşmaya başladılar.