ဂူဖောက်သူတို့ဒဏ္ဍာရီ 盗墓笔记 (mm trans) Vol 4 & 5 & 6

Vol 4🐉51🐉ဒုတိယမိုး (၁)

ဖက်တီးသည် စိတ်ရှုပ်ထွေးနေသည့်အကြား ဟာသ အတွေးအမြင်များ ထွက်လာတတ်သည်။ သူက လူတိုင်း ရွှင်လန်းတက်ကြွစေရန် အရှေ့ကသွားရင်း ရိုးရာသီချင်းများကို မြူဆွယ်ကာ ပန်းများဘာကြောင့် ဒီလောက်နာမည်ကြီးနေသလဲ ဟူသည့် သီချင်းကို အော်ဆိုတော့သည်။

"ဘာလို့ ပန်းတွေ အရမ်းနီနေတာလဲ... ဘာလို့ အရမ်းနီနေတာလဲ.... အနီရောင်က တောက်လောင်နေတဲ့ မီးလို နီနေတယ်...."

သူက သီချင်းဆိုရင်း ဝူရှဲ့တို့ကို အားပေးလေသည်။ သေချာတာပေါ့။ သူ ဒီလိုလုပ်တာက မျက်နှာသေရဲ့ အခြေအနေကို ဘယ်လိုမှ တိုးတတ်စေမှာတော့ မဟုတ်ချေ။ ဒါပေမဲ့ ဖက်တီးရဲ့ သီချင်းဆိုသံက တကယ်ကို နားထောင်ရခက်လှသည်။ သူ့ရဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ သီချင်းဆိုသံက ဝိညာဉ်တွေကို ခေါ်နေသလိုတောင် ခံစားရစေ၏။

နောက်ဆုံးတော့ ဖန့်ကျစ် သည်းမခံနိုင်တော့ဘဲ ကျိန်ဆဲလိုက်သည်။

"ဒီမှာ အရမ်းပူနေတယ်ကွ! မင်း သီချင်းအေးအေးလေး ဆိုလို့ မရဘူးလား"

"မင်းဘာသိလို့လဲ? ဒါ ရေခဲတောင်ပေါ်က ဒေသခံတွေ ဧည့်သည်တွေကို ဆို​ပြတဲ့ သီချင်း... ချောင်ပိုင်တောင်ပေါ်က ရေခဲမြစ်တွေကို တွေးပြီး အေးမြစေမယ့် သီချင်းမျိုး!"

"ဆံပင်ဖြူမိန်းကလေး သီချင်း ဆိုလို့မရဘူးလား?...အဲဒါက နည်းနည်း သက်သာစေဦးမယ်!"

"မင်းငါ့ကို သီချင်းတောင်းလို့ရတဲ့ မိုက်များမှတ်နေလား...မင်းကြားချင်သမျှ သီချင်းတွေ ငါကဆိုရမှာလား... ဒီသီချင်း ဆိုတာကတင် မင်းကို မျက်နှာသာပေးရာ ကျနေပြီ!"

နှစ်ယောက်သား ကျိန်ဆဲနေစဉ်တွင် ကောင်းကင်ယံက မိုးခြိမ်းသံတစ်ချက် ကြားလိုက်ရသည်။ တိမ်တိုက်များအတွင်း လျှပ်စီးကြောင်းများ ဖြတ်ပြေးသွားကာ မိုးကြယ်ပွင့်များ ကြွေကျလာတော့မလို နိမိတ်ပြလာခဲ့သည်။

သူတို့အားလုံး ငြိမ်သက်သွားပြီး ကောင်းကင်ကို မော့ကြည့်လိုက်တော့ တိမ်မည်းတွေကို တွေ့လိုက်ရသည်။ မည်းမှောင်နေတဲ့ တိမ်တွေကြောင့် ရုတ်တရက် ချောက်ထိပ်ကို ​ပြန်ရောက်သွားသလိုပင် ခံစားလာရသည်။ ထိုအချိန် အားနင်ဆီမှ သက်ပြင်းချသံ ကြားလိုက်ရသည်။