The blue eyes /Larry Stylinson\

-54 Super human

Updated 2 delen achter elkaar, enjoy (heb het boek al uit geschreven dus iedere dag 1 à 2 updates (: )

I can't beat on a Superman but for you i be a super human - 1D save you

Serena POV
Ik gaap en open mijn ogen, even slaat mijn hart over en dan adem ik mijn ingehouden adem uit. O ja, ik ben gevangen genomen door Luc en Susanne, waarom moet iedereen mij altijd hebben? Ik kijk op als ik geschreeuw hoor, niet veel later komen er voetstappen de trap op. What the fuck? Luc heeft me, in tegenstelling tot Zayn, gewoon in de 'woonkamer' gezet, niet dat ik weg kan, ik zit vast met handboeien aan een bed. En dat vind ik gevaarlijk kinky. Gelukkig hebben ze nog niets geprobeerd..

Niet veel later gooit iemand de deur open van de 'woonkamer' en ik kijk op "Liam?" Mijn mond zakt open hij legt zijn vinger op zijn lippen als teken dat ik stil moet zijn, ik hoor nog steeds geschreeuw van beneden. En ik gok dat het de andere zijn die ruzie hebben met Luc en of Susanne. Hij pakt mijn vrije hand en probeert me van het bed af te trekken, ik maak een mini-geluidje en Liam kijkt me verbaasd aan.

Liam POV
Waarom loopt ze niet gewoon mee? Waarom blijft ze liggen, ze is toch niet verliefd op Luc? Dan wijst ze naar haar andere pols, een handboei houd haar op haar plek. Shit! Ik kijk de woonkamer rond "weet je waar de sleutel is?" Fluister ik en Serena schud haar hoofd ik kreun uit frustratie "dit werkt niet" fluistert ze "waarschijnlijk heeft Luc hem" mijn ogen worden groot, ik kan haar hier niet achterlaten, ze zit nogal vreemd vast en ik heb serieus het idee dat Luc wel zin heeft in wat plezier, misschien belt hij Felix wel. Ik probeer mijn woede onder controle te houden terwijl ik de hele 'woonkamer' verbouw op zoek naar een sleutel.

Harry POV
Een schot klinkt en ik sta verstijft, ik heb angst voor pistolen, vooral voor kogels. Ik probeer ieder plekje in mijn lichaam te voelen en haal opgelucht adem als ik geen pijn voel, ik ben niet beschoten. Maar wie dan wel? Ik kijk naar Luc, hij houd het geweer in de lucht, hij heeft niet op ons geschoten "jullie zijn gewaarschuwd, verlaat nu" sist hij en ik draai me onmiddellijk om, geen kans dat ik hier blijf als ik de kans heb om beschoten te worden..

Als we in de auto zitten kan ik pas weer normaal ademhalen, veilig. "H-Harry?" Vraagt Louis bang en ik kijk om "ja liefste?" Louis bloost, zij ik dat nu net echt? Noemde ik hem liefste? Dat is nieuw.. Louis kijkt weer serieus "Liam is nog daar" shit ja Liam! Ik raak geheel in paniek, als we terug gaan schiet Luc ons neer, als we hier blijven schiet Luc Liam neer. Wat een keuze.

Niall POV
Liam is nog binnen, dit kan niet gebeuren, sinds Louis die nieuwe baan heeft, en dus Harry kent gaat ons leven wel door een achtbaan. Dit is niet de bedoeling, ik wou dat Harry nooit gekomen was, en toch ben ik blij dat ik Louis zo blij zie. Wat? O ja. Liam!

Ik ren het huis binnen en hoor de andere achter me schreeuwen dat ik terug moet komen, no way, ik open de eerste deur en zie een soort woonkamer, in het midden staat een bed, het bed is leeg. Ik ren door de woonkamer heen en kom al snel tot de conclusie dat Serena en Liam hier geweest zijn. Maar waar zijn ze dan nu?

"Laat haar verdomme met rust" hoor ik vanuit de andere kamer, shit. Ik kijk om de hoek op Liam tegenover Luc te zien staan, Serena achter hem verscholen, Susanne is nergens te zien. Gelukkig maar, een probleem minder. "Waarom zou ik?" Schreeuwt Luc terug "omdat ik van haar hou" ik zie Serena's wangen rood worden en ze krijgt een kleine glimlach op haar gezicht. Dan merkt ze mij op, haar ogen lichten iets op ik sein haar dat ze moet komen en ze kruipt achter Liam vandaan, geen van de jongens merkt het en al snel heb ik Serena veilig in mijn armen. "Sjt het is okay" fluister ik en Serena knuffelt me terug

"Dus je hebt Luc knock-out geslagen?" Zayn's mond valt open als ik met Liam en Serena in de auto zit, Liam knikt trots en hij trekt Serena dichter tegen zich aan "thanks Ni" fluistert ze en ik knik als teken dat het okay is.

"Ik denk dat we nu wel genoeg shit hebben gehad" gaapt Sophie die op de bank gaat liggen, ik kruip naast haar, maar dat past niet, dus duwt ze me eraf, ik begin te lachen en Sophie buigt over me heen "je lacht schattig" grinnikt ze en dan drukt ze een kusje op mijn neus, ik kijk haar met grote ogen aan "sorry" fluistert ze en haar wangen worden rood "n-nee geen sorry" weet ik uit te brengen "bedankt" zeg ik erachteraan, Sophie kijkt me twijfelend aan maar haar glimlach stelt me gerust.

"Boys" mompelt Liam "ja?" Antwoorden Harry en Zayn in koor, ze kijken elkaar even boos aan en kijken dan weer terug naar Liam, ik grinnik "ik vind dat we een optreden moeten regelen" "wat?" "Ik wil de droom waarmaken" fluistert Liam zacht en ik knik "ik doe mee" "ik.. Ik ook" zegt Zayn. Louis en Harry kijken elkaar aan met tranen in hun ogen, beide houden zich groot maar hebben het er moeilijk mee "regel" Harry neemt een diepe hap lucht "regel het maar" zegt hij dan en Liam knikt tevreden "ik bel Simon"