The blue eyes /Larry Stylinson\

-14 don't die

Louis POV
Mijn hart klopt in mijn keel, ik lig op de operatietafel en ik denk niet dat ik ooit banger ben geweest. Harry houd mijn hand vast wat een klein beetje rust geeft. De dokter gaat aan de kant en Harry kijkt me aan "hey Lou" zegt hij, alsof hij daar niet de hele tijd al was "je gaat gewoon slapen okay?" Ik kijk hem angstig aan "ik wil niet Harry" "stil maar Louis, ik ben bij je, als je wakker word ben ik er ook weer. Alleen ben je dan beter" ik kijk hem nog steeds bang aan. Mijn hart heeft nog nooit sneller geklopt.

Harry POV
Louis kijkt me bang aan "Louis, je gaat er echt niets van voelen" "ik ben zo bang Harry" fluistert Louis, de dokter kijkt me waarschuwend aan. De tijd is om. "Louis, ik ben bij je, ze gaan je nu laten slapen" "ik wil niet Harry laat ze stoppen Harry help" Louis begint te panikeren en de dokters proberen hem te kalmeren "dit gaat niet werken" stop ik de dokters "laat mij even" ze knikken en gaan uit de weg.

"Louis, je bent echt de meest lastige rare en domme jongen die ik ooit hem ontmoet" Louis kijkt me gekwetst aan "maar ook de enige jongen die me ooit in zo'n korte tijd heeft doen inzien dat-" "dat wat?" Vraagt Louis "niets" ik kan hem niet gaan zeggen dat hij de enige jongen is die me in zo'n korte tijd heeft doen inzien dat liefde op het eerste gezicht bestaat! "Harry?" "Ja Louis?" "Welterusten" "slaap lekker Boo" antwoord ik en Louis glimlacht "je bent lief Harry" "hoor ik wel vaker" antwoord ik en Louis schud zijn hoofd "ga je slapen?" "Ja" antwoord Louis "ik ga slapen" en de dokters spuiten vlug het spul in zijn infuus, zodat hij niet weer kan panikeren. Net voor Louis slaapt geef ik hem een klein kusje op zijn lippen. En ik voel hoe een glimlach op zijn gezicht ontstaat, hij opent zijn mond maar ik leg mijn vinger erop "slaap lekker Boo" en dan valt Louis weg.

"Jullie zijn te lief samen" zegt een dokter tegen me, "we zijn vrienden, nou eigenlijk ben ik zijn baas" "je kust je collega niet gozer, jullie worden zoveel meer dan vrienden" ik kijk beschaamd weg "nodig me uit als jullie gaan trouwen, en nu de operatiekamer uit" ik grinnik en verlaat de kamer. Liam en Niall kijken me aan met een glimlach "je ziet er echt niet uit Harry" zegt Liam en ik doe vlug het haarnetje af. "Echt wel kijk ik ben fabulouis" "wat zij je?" "Fabulious" zeg ik weer en Niall begint niet normaal hard te lachen.

"Het duurt nu al een uur" zeg ik geïrriteerd. "Er is iets mis vreselijk mis" "rustig nou Harry" probeert Liam maar zelf is hij ook niet kalm "een half uur Liam, de dokter zij een half uur! Op zijn langst drie kwartier! Het is nu en uur!" Liam knikt en Niall rent naar de dokter die langskomt "nee Louis William Tomlinson" hij luistert even naar de dokter en komt dan terug "de dokter had geen idee" ik zucht en voel mijn hartslag omhoog schieten.

"Meneer ik wil nu antwoord" zeg ik tegen de dokter die ik herkende van de operatiekamer "sorry?" "Wat is er gebeurd met mijn vriend?" Ik kon het wachten niet meer aan, al was er volgens Liam maar een minuut verstreken. "Wie is uw vriend?" "U weet dondersgoed wie mijn vriend is ik heb het over Louis William Tomlinson, u was in de operatiekamer" de man kijkt me even aan en zucht dan "ze hebben een bloedvat geraakt, en dat moest gestold worden. Hij verkeerd in le-" de man maakt zijn zin niet af "le? Wat is le?" "Sorry ik moet gaan" ik kijk hem met grote ogen aan "u moet helemaal niet gaan u moet uw zin afmaken!" Ik wil hem slaan, echt hard. Maar ik hou mezelf tegen.

Er is opnieuw een half uur verstreken. De dokters hebben ons verteld dat Louis buiten levensgevaar is. Er was alleen iets mis met zijn maag, wat ik niet helemaal begreep. Blijkbaar had hij ook een bacterie in zijn darmen en daarom moest dat ook geopereerd worden, want bestrijden met medicijnen was niet helemaal effectief volgens de dokter. Ik ben blij dat alles okay is met Louis maar maak me wel zorgen.

Ik knipper een paar keer met mijn ogen "Niall?" Niall kijkt me verbaasd aan "ja Harry?" "Zie jij die jongen daar ook?" Niall volgt mijn blik en tikt Liam aan. Hij knikt in de richting van de jongen "Liam is dat wie we denken dat het is?" "Ho shit" zeg Liam en hij staat op "geen van jullie gaat hem slaan duidelijk?" Niall doet zijn handen in de lucht als teken van overgave. Ik kijk Liam even aan, "ik beloof niets" hij heeft Louis pijn gedaan wat denk die gozer wel niet? Zayn loopt onze richting uit.

"Hi" zegt hij ongemakkelijk "wat doe je hier?" Vraagt Liam verbaasd en ik span mijn spieren aan. Ik wil schelden, of een muur rammen. Alleen hoe die jongen er al bij staat, zo vreselijk nonchalant terwijl Louis word geopereerd "ik dacht dat hij nu wel klaar moest zijn" blijkbaar heeft Payne hem verteld hoe laat Louis geopereerd werd. "Blindedarmoperatie duurt normaal toch maar een half uurtje? Het is nu al anderhalf uur geleden dat Liam sms'te dat hij de operatiekamer binnenging" Zayn hapert even "i-is hij-" "nee Malik hij is niet dood" sis ik en Zayn knikt. "Waarom hou je die loser op de hoogte van Louis?" Vraag ik boos aan Liam "ik maakte me zorgen" ik kan een sarcastische lach niet inhouden "je maakte je zorgen?" Vraag ik lachend "ja, ik bedoel" "wat bedoel je dan Malik? Bang dat je in de gevangenis moest omdat je Louis dood hebt geslagen?" Zegt Niall nu en ik geef hem een boks. Zayn kijkt ons geïrriteerd aan "nee, omdat zo'n mooie jongen niet zomaar dood mag" zegt Zayn en ik grijp hem bij zijn kraag

"Dat zij je niet echt Malik" ik voel mijn bloed koken. Hoe durft hij dit te zeggen? Louis is van míj