The blue eyes /Larry Stylinson\

-30 alive

xserenaax vanaf hier kom jij erin gefeliciteerd!!x
Veel leesplezier
1D quote: No matter how hard life is, never lose hope - Zayn Malik

Louis POV
We zijn terug in het huisje "wat doen we nu?" Vraagt Liam "we gaan terug naar Londen, we kunnen hier niets doen" zegt Niall "wat nee! Harry is nog in Nederland!" Roep ik geschrokken "ik ga niet weg zonder Harry!" Ik voel de tranen achter mijn ogen branden "Louis" probeert Niall "ik weet dat Harry dood is, maar hij verdiend het om begraven te worden! Hoe moet hij ooit rusten als zijn lichaam ergens ligt?" Roep ik woedend. Harry heeft al het recht om begraven te worden, Harry heeft al het recht op een mooie uitvaart. En ik ga niet weg uit Nederland zonder Harry een goed afscheid gegeven te hebben! Niall zucht "laten we gaan slapen, we denken er morgen wel weer over na" Liam loopt weg en Niall blijft even bij me "gaat het?" "Nee" zeg ik eerlijk "maar ik ga slapen" ik trek mijn shirt uit en Niall verlaat de kamer.

Harry POV
Ik kijk naar het infuus waardoor ik bloed binnenkrijg, het was even zoeken welke bloedgroep ik had maar uiteindelijk hadden ze een match of zoiets. "Hoi" zegt een meisjesstem, ze praat Engels "hoi" antwoord ik, het zal wel een verpleegster zijn. "Hoe heet je?" Vraagt het meisje aan mij, ik kijk op en zie dat het geen verpleegster is, ze draagt een simpele spijkerbroek met een zwart hemdje "wie ben jij?" Vraag ik.

"Ik ben Serena, nogmaals, hoe heet jij?" Ze kijkt me doordringend aan en op dat moment bedenk ik me ineens dat ik dood moet zijn. Ik ken dit meisje niet, en ben doodgeschoten door Sophie "i-ik ben Harry, ben ik dood?" Het meisje grinnikt

"Nee Harry, ik heb je gevonden in dat pakhuis, ik kom daar regelmatig om tot rust te komen, alleen was het niet zo rustig daar, ik hoorde een schot en wachtte even. Ik zag een meisje wegrennen van 'plaats delict' en rende naar jou toe. Je verloor veel bloed. Maar ik was gelukkig op tijd, ik belde het ziekenhuis en heb je leven gered" ze glimlacht trots "b-bedankt" "graag gedaan" even kijken we elkaar aan "waarom wou ze je dood hebben?"

Louis POV
"Nee ik ga niet terug naar Londen echt niet, gaan jullie maar ik blijf hier" "Louis we kunnen je hier niet achterlaten" "doe het toch maar" zeg ik, ik kan hier echt niet tegen. Hoe moet ik nou ooit verder gaan met mijn leven als ik Harry's dood geen plekje kan geven, het zal altijd een groot verlies zijn, maar misschien dat het minder word als ik afscheid kan nemen? "Louis" mompelt Liam "we hebben al vliegtickets"

"Nee ik ga niet mee!" Schreeuw ik. Ze verwachten dat ik vrijwillig naar het vliegveld rij om vervolgens in een vliegtuig te stappen en Harry hier aan zijn noodlot overlaat "ik doe het echt niet" "Louis, ik kan ook autorijden" mompelt Liam, alsof ik dat niet wist. Liam is ook achttien geworden en mag dus ook officieel autorijden "dus als we jou op de achterbank zetten heb je echt geen keus"

Niall houd me stevig vast terwijl Liam de autodeur opendoet "ik wil niet" schreeuw ik "dit is beter voor je" Niall dumpt me op de achterbank en stapt in op de bijrijdersstoel "laten we gaan" mompelt Liam, en net op dat moment gaat mijn telefoon.

Harry POV
Ik grijp naar mijn borst "wat een trut is die Sophie" zegt Serena, ik heb haar alles uitgelegd "nee ze houd gewoon meer van haar broertje dan van mij" "ik bedoel dat ze misschoot" "dankje" zeg ik beledigd "nee ik bedoel. Zo doet ze je nog meer pijn" Serena heeft wel gelijk, ik heb nog nooit zoveel pijn gehad. Zelfs niet toen Zayn me in mijn been schoot.

"Shit" zeg ik ineens "ik moet Louis bellen!" "Wie is Louis?" "Mijn vriendje" "ahw" zet Serena en ze overhandigd haar mobiel "weet je het nummer?" Ik knik en toets het nummer in.

"Met Louis" zegt de stem van Louis en ik begin te huilen. Ik kan horen dat Louis huilt en dat breekt me nog meer "w-wie is dit?" Snikt hij "Harry" fluister ik "WAT?! Waar ben je? Hoe leef je nog? O my god! Harry waar ben je ik kom eraan!" Door zijn bezorgde stem begin ik nog harder te huilen en ik kan geen woord meer uitbrengen, mijn Louis! Ik hoor Niall en Liam op de achtergrond dingen schreeuwen tegen Louis "Harry even rustig ademhalen vertel me waar je bent" ik haal diep adem maar het word verstoord door tranen. Serena neemt haar mobiel weer over "hallo Louis" "wie is dit? Waar is Harry als er iets met hem is vermoord ik je" hoor ik hem schreeuwen "dit is Serena, Harry ligt naast me met een kogelgat in zijn borst, maar daar kan ik niets aan doen dus niet zo agressief. Ik neem aan dat je weet waar het ziekenhuis is? Dan zie ik je daar zo, ik wacht in de hal" zegt Serena kalm dan hangt ze op "ik ga maar naar de hal"

Louis POV
Tranen rollen over mijn wangen, hij leeft hij leeft! Ik kan geen woord uitbrengen en hoor Niall en Liam tegen me schreeuwen "waar moeten we heen?" Hoor ik Liam "als dit een grap is omdat je niet uit Nederland wilt vertrekken doe ik je wat" zegt Niall en ik zie de tranen ook over zijn wangen lopen "h-het ziekenhuis" zeg ik, en Liam trapt op het gaspedaal.

Hij leeft!

"En nu?" We lopen de grote hal in, rechts is een kleine kiosk en links allemaal gangen "ze zij dat ze hier zou wachten" zeg ik, mijn hart klopt abnormaal snel "ze?" "Serena, ik weet verder ook niets" ik kijk rond en mijn ogen blijven haken op een meisje, haar haar in een paardenstaart en simpele kleren. Haar blauwgroene ogen doorboren de mijne. Dan staat ze op

"Louis?" Ik knik "ik ben Serena, wie zijn dat?" Ze wijst naar Liam en Niall "ik ben Niall" zegt Niall terwijl hij haar hand schud "Louis beste vriend en een goede vriend van Harry" Serena knikt en kijkt Liam afwachtend aan

"Liam Payne, maar ze noemen me Li, ook een vriend van Harry en beste vriend van Louis en Niall" Serena knikt "nou Louis, Niall en Li, volg mij" ik zie Liam veelbetekenend grijnzen. O nee toch.