Two Mom [ Rebirth ]

စာစဉ် ၃၀

မူရင္းအခန္း ၃၀

အီရန္ ႏွင့္ အန္းခ်ီတို႔ ထြက္လာသည္ကိုျမင္ေတာ့ က်န္းယီ က လ်င္ျမန္စြာ ေဝွ႔ယမ္းၿပီး"အီရန္ ၊ မင္းရဲ႕ဦးေလး က်ဲယာကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္ ဒီေန႔ သူ႕အကူအညီမရရင္‌ေတာ့ ဒါဟာ နဲ႔ ဘိုင္လီယမ္ ကို ျပန္လႊတ္ေပးရေတာ့မလိုပဲ အဲ့လိုဆို သြားၿပီ" အီရန္ ၏ ေလးလံေသာ မ်က္လုံးမ်ားက အနည္းငယ္ အံ့ၾသသြားကာ အန္းခ်ီ ၏ လမ္းေလွ်ာက္ ကုလားထိုင္ကို တြန္းလိုက္ၿပီးက်န္းယီ ၏ နံေဘးသို႔ ေရာက္သြားသည္ ။
သူ႕မ်က္လုံးမ်ားသည္ လီက်ဲယာသို႔ ရံဖန္ရံခါ စိုက္ၾကည့္လာသည္။

လီက်ဲယာ က အီရန္ကို ျပဳံးၿပီး "ေဟး အီရန္၊ ငါတို႔ ျပန္ေတြ႕ၾကျပန္ၿပီ "

ဒါဟာ က ေဒါသတႀကီး ေဟာင္လိုက္ရာ၊
အီရန္ က ဒါဟာ ကို ငုံ႔ၾကည့္ၿပီး
က်န္း‌ယီေျပာတာကို အခုမွ သတိရလိုက္သည္
အီရန္က ႏႈတ္ခမ္းကို တင္းတင္းစိၿပီး "ဟဲလို ဦးေလး" လို႔ တြန္႔ဆုတ္စြာ ေျပာၿပီး ဒါဟာ မ်က္ႏွာအတြက္ေၾကာင့္သာမဟုတ္ရင္ သူ႕ကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈမွာအေသအခ်ာပဲ

လီက်ဲယာက ပိုလို႔ေတာင္ ရယ္လိုက္သည္ ။ အီရန္ က သူ႕ကို မႀကိဳက္တာကို ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္း ခံစားႏိုင္သည္ ။အေၾကာင္းျပခ်က္ မသိေပမယ့္ သူ႕ကို သေဘာက်ဖို႔ မတားခဲ့ပါဘူး ။အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ က်န္းယီေၾကာင့္ သဘာဝပါပဲ။

က်န္းယီ သည္အီရန္ ကို အံ့အားသင့္စြာ ၾကည့္လိုက္သည္။ သူသည္ ပို၍ နာခံလာသည္။ သူ႕မ်က္ႏွာကို ျမင္ရန္ တြန္႔ဆုတ္ေနေသးေသာ္လည္း
နာခံစြာ ႏႈတ္ဆက္ႏိုင္ဆဲျဖစ္သည္။ သူမေျပာသမွ်ကို ႏွလုံးသြင္းကာ သြန္သင္ေနပုံရသည္။သူမကိုဘယ္သူမွဂ႐ုမစိုက္တာျမင္ေတာ့အန္းခ်ီက
လမ္းေလွ်ာက္ကုလားထိုင္ေပၚကေနလွည့္ပတ္ေျပးတယ္။သူမမွာ မ်က္လုံးေတြ႐ွိေနတာကို သူမသတိျပဳမိတာေၾကာင့္ လမ္းေလွ်ာက္ထိုင္ခုံကို အျမန္ရပ္လိုက္ၿပီး လီက်ဲယာေ႐ွ႕မွာ ရပ္လိုက္တယ္။
အဲဒီမ်က္လုံးႀကီးေတြက လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။ လီက်ဲယာက သူ႕ကို စူးစူးဝါးဝါး ၾကည့္ေနသည္ ။

သူ၏လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို သဘာဝအတိုင္း စုပ္ရန္ ပါးစပ္ထဲသို႔ထည့္ထားကာ လီက်ဲယာ ၏ပုံသ႑ာန္သည္ သူ၏တပည့္မ်ားတြင္ ထင္ဟပ္ေနၿပီး သူ႕မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ပေဟ႒ိအမူအရာျဖင့္ ထင္ဟပ္ေနသည္။ လီက်ဲယာသည္ အန္းခ်ီေ႐ွ႕မွာ နာခံစြာရပ္ကာ ေလးေလးနက္နက္ ထိုင္ခ်ၿပီး ႏႈတ္ဆက္ရင္း "အန္းခ်ီ ေနေကာင္းလား၊
မင္းငါ့ကို မွတ္မိေသးလား" ဆိုတဲ့ အသံကိုၾကားေတာ့
အန္းခ်ီက ေတြးေနသလိုမ်ိဳး မ်က္ခုံးပင့္ကာ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္
တစ္ခုခုကိစၥ႐ွိလို႔ လက္ကို ပါးစပ္ထဲထည့္ကာ သူ႕ကို ၫႊန္ျပၿပီး "အေဖ!" လို႔ ေႂကြးေၾကာ္ေတာ့ လူတိုင္း အံ့အားသင့္သြားခဲ့ၾကၿပီး က်န္းယီရဲ႕
ခႏၶာကိုယ္ဟာ အနည္းငယ္ ေတာင့္တင္းသြား၏ ။
အန္းခ်ီက လီက်ဲယာကို ဒီေန႔ ေန႔လယ္က
လီက်ဲယာ ကို ေတြ႕လိုက္ရခ်ိန္မွာေတာ့၊ အံ့အားသင့္စရာတစ္ခုခုကို ေျပာျပေနသလို
သူမသည္ အန္းခ်ီသည္ ယခင္ကျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္မ်ားကို ေမ့သြားၿပီဟု
ထင္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခု သူမသည္ ဤေနရာကိုေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပပ္‌ေခၚဖို႔မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေပ။က်န္းယီက အန္းခ်ီ ကို ေကာက္ခ်ီ လိုက္ၿပီး "အန္းခ်ီ သူက
အေဖမဟုတ္ဘူး၊ မင္းအေဖကို ျပန္သတိရေနပုံရတယ္။ ဒါက မင္းဦးေလး လာ သူ႕ကို ဦးေလးလို႔ ေခၚ "
က်န္းယီ က အန္းခ်ီ ကိုကိုင္လိုက္ၿပီး လီက်ဲယာ ကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ကာ
"မင္း ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္းျမင္ေနလား ေဖေဖ မဟုတ္ဘူး ေဖေဖ ကအလုပ္လုပ္ေနတာေလ "