Chapter 49: Surrendered

Magsimula sa umpisa
                                    

Natigilan tuloy ako sandali at mabilis na isinara ang kurtina saka sumilip doon sa maliit na siwang.

May kamay na may suot na gloves ang kumapit sa may bakod kasunod doon sa pinakapantusok na railings ng bakod, yung harang kuno para sa mga magnanakaw pero aesthetic.

Mula sa isang pares, naging dalawa, nang magtatlo na, pasimple akong lumapit kay Calvin at kinalabit siya para dumoon kami sa likod ng sofa.

"Ano?" mahina niyang tanong sa akin.

"May mga pulis na sa labas nitong apartment," kalmado kong sinabi.

Pinandilatan lang ako ni Calvin at inginuso ang pinto. Tumango naman ako para sabihing oo.

Hindi masasabi sa loob kasi maingay naman sa labas, may mga nagpapatugtog at nagpupukpok pa nga sa kalapit na metal shop na pagawaan ng glass cabinet.

"Warning-an ko na sina Rico?" tanong niya.

Umiling agad ako. "Hayaan mong maging natural sa kanila 'tong raid."

"Bobo ka ba? May kakilala ba tayo diyan sa mga sinasabi mo?"

Umiling ulit ako. "Pero siguradong kapag nahuli tayo ng mga 'yan, tatawag agad 'yan kina Tita Tess. Si Tita, hindi papayag makulong ang panganay niyan. Doon na lang tayo bumawi."

Naituro lang ako ni Calvin para sabihing may point ako.

"Safe ba tayo sa gagawin natin?" tanong pa niya.

"Basta huwag na lang tayong lalaban, safe tayo niyan. Kapag nabugbog tayo, pakasuhan natin ng administrative case. Malakas laban natin."

"Sige, g." Tumango na lang siya saka kami bumalik sa mga puwesto namin kanina.

Gusto kong mahuli kami. Dapat mahuli kami, kasi kung susuko kami, aatras si Kyline. Kapag sumuko kami, alanganin kami sa pagsusukuan. Hindi ako sigurado kung saang pulisya ligtas sumuko, at hindi ko susugalan ang pagsuko namin para lang lalo kaming mapahamak.

Bumagsak ang pinto. Nagulat sina Will at Patrick. Nagkapalitan kami ng tingin ni Calvin at umarte agad akong nagulat din.

"Dapa! Dumapa kayo, dapa! Kamay sa likod ng ulo!"

Tumingin agad ako kay Patrick na inaasahan kong iiyak. Sa loob ng utak ko, inuutusan ko siyang umiyak para magmukha kaming inosente. Kaso ang gago, nanitig pa ng mga humuhuli sa amin habang binibilang silang lahat.

"Mama, help!" sigaw ko na lang kasi buong barkada ko, ang seseryoso ng mukha!

Putang ina, magsipag-react kayo! Baka isipin ng mga 'to, guilty tayo!

"Mama! I'm innocent! Don't kill me!" sigaw lang ako nang sigaw kasi ang kilos nilang lahat, parang inaasahan na rin nila 'to.

Mga tarantadong 'to, parang tinototoo ngang nangidnap kami.

Tinutukan na kami ng baril, pero halos lahat yata kami, kay Leo ang tingin kasi siya ang hindi okay sa aming anim.

"Si Leo!' sigaw ni Will, sa wakas at nag-react din! "Si Leo, saglit lang, mga boss! Yung kaibigan namin, hindi pa okay 'yan!"

"Kunin n'yo 'yong babae sa sofa!"

"Belle!"

Shet, may Brias ngang dumating!

"Nakita na namin, Chief."

"Halughugin n'yo sa itaas, baka may nagtatago pa roon."

Wala naman na silang mahahagilap sa second floor. Nakaposas na kami nang akayin patayo pagkatapos padapain.

ABS Sides: Alabang Boys' AdventuresTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon